سینما اعتماد نوشت: «چرا و چگونه فیلم ها در ماهواره ها و شبکه های فارسی زبان تبلیغ می شود اصلاً از حوصله این مقاله خارج است. چیزی که قابل تحلیل است، فروش هنگفت هزار و دویست میلیارد سینمای ایران و آخرین آن است.» صدا و سیما سال به سال با هزینه های بالا فیلم های خود را تبلیغ می کردند تا فیلمشان مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد.
سال گذشته فروش بیش از یک میلیارد تومانی در گیشه اتفاقی مهم و ضروری برای سینما محسوب می شد که در جذب بیننده دچار بحران شد. این یکی از فیلم های متعددی بود که نمی توانست دخل و خرجش را متعادل کند نبود آنها در صفحه نمایش تفاوتی نداشتند و حتی ساخت بسیاری از آنها برای سازندگان یک شکست مطلق بود.
فروش بیش از یک میلیاردی باکس آفیس (البته فقط برای چند فیلم) خوشایند بود. این عدد به تنهایی چنان سر و صدایی به پا کرد که به سرعت به کل سینما نسبت داده شد و مسئولان آن را یکی از نشان های افتخار کارنامه خود می دانند و این فروش را انقلابی در سینما می نامند.
خیلی خوب به هر حال، یک چیز خوب خوب است و باید در مورد آن صحبت کنید، اما مهمترین چیز این است که آن را تجزیه و تحلیل کنید و دلایل آن را بررسی کنید. هیچ سوالی در ذهن شما وجود ندارد که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند نتایج باکس آفیس خود را بهبود بخشند؟ چرا اکثر فیلم ها نه تنها نتوانستند بازدهی مالی داشته باشند، بلکه نتوانستند هزینه های تولید اولیه خود را نیز پوشش دهند؟
ما هیچ تعارفی نداریم، حداقل کیفیت برخی از فیلم های پرفروش را می دانیم، اول از همه می دانیم که چه جنسیتی را به مخاطب ارائه کردیم، بنابراین نمی توانیم ادعا کنیم که کیفیت باعث جذب فروش این فیلم ها شده است. البته فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران شناخته شده در فروش فیلم تاثیرگذار است اما این مهم ترین و کافی ترین دلیل نیست چرا که سال گذشته فیلم های کمدی دیگری اکران شدند. اما با آمار فروش این چند فیلم بیرون نیامدند.
چه خبر؟
22 سال گذشته مرداد قربان نجفی کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در گفت‌وگویی درباره تبلیغ فیلم‌ها از طریق ماهواره گفت: رسانه‌های فارسی‌زبان برای تبلیغ فیلم‌هایشان در رسانه‌های خود هفته‌ای ۵ تا ۱۵ هزار دلار از سینماگران می‌گیرند.
در همان زمان متاسفانه قربان نجفی اعلام کرده بود یکی از این فیلم‌های روی پرده، مبلغ گزافی در حدود 250 هزار دلار به این ماهواره‌ها اهدا کرد و تمام تبلیغات فیلمش را گرفت و البته دوستان سینمای ما قیمت‌شان را بالا بردند تا دستشان به تبلیغات آنجا نرسد.
توجه، این نکات توسط فیلمبرداری مطرح شد که سال گذشته فیلمی روی اکران داشت و البته از ارتباط اکران و تبلیغ فیلم اطلاع داشت.
چرایی و چگونگی تبلیغ فیلم ها در ماهواره ها و شبکه های فارسی زبان از حوصله این مقاله خارج است. حتی وقتی صحبت از تاثیر تبلیغات ماهواره ای در جذب مخاطب می شود، به نظر ما چیزی که قابل تحلیل است این نیست که میزان فروش 1200 میلیاردی سینمای ایران و اینکه صدا و سیما در سال گذشته بیشتر پرداخت کرده است. به ماهواره ها برای تبلیغات فیلم از فیلم آنها دیده می شود و مخاطب از آن استقبال می کند.
قربان نجفی با بیان اینکه مبلغ 250 هزار دلار را برای تبلیغ یک فیلم حساب نمی کنیم، گفت: سال گذشته چند فیلم در شبکه جم تبلیغ شد؟ سال گذشته بیش از 10 فیلم در شبکه جم تبلیغ شد، از فسیل، هتل، شهر هرت گرفته تا بیچ ویلا، هاوایی و… نه یک بار، نه حتی ده بار، به طرز مشمئز کننده ای بیش از هزار بار.
تبلیغات فیلم ها به حدی بود که علاوه بر این تبلیغات، سریال ها و برنامه های جم نیز پخش می شد، از زیرنویس گرفته تا تیزر و عکس و …، فیلم های نمایش داده شده در سینماهای ایران در شبکه جم بارید. اما در حال حاضر در مورد فیلم های تمساح خونین و بدون بدن و سال گربه وضعیت به همین منوال است.
حالا می توانید خودتان محاسبه کنید که هزینه تبلیغ هزاران فیلم در شبکه های جم چقدر است. خوب است؟
طبق اطلاعات موثق ما سال گذشته بیش از 100 میلیارد تومان برای شبکه ماهواره ای جم سینمای ایران تبلیغ شد و صدا و سیما برای تبلیغ فیلم هایشان این همه هزینه کردند.
بله، یک و نیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شد. حال این سوال پیش می آید که آیا سینمای ایران یا ماهواره ها بیشترین سود را از اکران فیلم های کمدی به خاطر این پرداخت کلان به ماهواره برده اند؟
مجموعه سکوهایی که از اولین دقایق انتشار به صورت فوری و تمام وقت از ماهواره پخش می شود، تبلیغات فیلم های ایرانی که در ماهواره پخش می شود … آیا درست است که پایتخت کشور کشور در این راه را ترک می کند؟