اما رویدادهای محبوب ترین رویداد ورزشی جهان تصویری کاملاً متفاوت را ترسیم کرده است.
انزجار نسبت به سیاست‌های اسرائیل در این مناسبت معتبر به اندازه‌ای است که حتی خبرنگاران اعزامی از سوی رژیم آپارتاید در حال تحقیق و گزارش درباره «جام نفرت» (به عنوان تیتر یک روزنامه عبری) نسبت به اسرائیلی‌ها در خیابان‌های دوحه هستند.
این گزارش از خطراتی برای اسرائیلی‌ها در قطر و چگونگی قرار گرفتن آنها در معرض دشمنان از همه طرف صحبت می‌کند.
اگر اسرائیل امیدی به گرم شدن روابط داشت، اشتباه کرده بود.
در عوض، هواداران فوتبال به ویژه اعراب، در اولین جام جهانی در غرب آسیا، به خوبی از خبرنگاران اسرائیلی در قطر دوری می‌کنند که سعی می‌کردند با آنها مصاحبه کنند تا عناوین جذابی را برای جنایتکاران جنگی در سرزمین‌های فلسطینی تحت اشغال اسرائیل ارسال کنند. .
حتی قبل از شروع این رویداد، مقامات اسرائیلی ابراز امیدواری کرده بودند که به اصطلاح “توافق ابراهیمی” با میانجیگری ایالات متحده که با امارات متحده عربی و بحرین در سال 2020 و سپس سودان و مراکش منعقد شد، الهام بخش عادی سازی بیشتر باشد. این امید به یکی از بازیگران تاثیرگذار منطقه، عربستان سعودی بسته شده بود.
اما این صحنه‌ها چالش‌های پیش روی بلندپروازی‌های گسترده‌تر اسرائیل را دو سال پس از برقراری روابط رسمی برخی از کشورهای خلیج فارس با اشغالگر نشان می‌دهد.
تلاش برای تلاش و حتی مصاحبه با برخی از هواداران عرب در حالی که گزارشگران اسرائیلی از بزرگترین شبکه های خبری رژیم می گویند که آنها را نادیده می گیرند که نشان دهنده تحریم و مخالفت شدید مردم حاکمان کشورهای عربی و اسلامی است که روابط را در دو سال گذشته عادی کرده اند، بی نتیجه مانده است. سال ها.
فیلمی در فضای مجازی پخش شده است که نشان می‌دهد چگونه سعودی‌ها، قطری‌ها و هواداران لبنانی و دیگران از خبرنگاران اسرائیلی دور می‌شوند.
یکی از خبرنگاران اسرائیلی گفت که طرفداران فلسطینی تظاهراتی بداهه در کنار او برگزار کردند، پرچم های خود را به اهتزاز درآوردند و شعار “برو به خانه” سر دادند، با اشاره به کشورهای اروپایی و آمریکایی که شهرک نشینان اسرائیلی طی دهه های گذشته از آنها به فلسطین مهاجرت کردند و باعث پاکسازی وحشیانه قومی اسرائیل شد. مبارزات علیه فلسطینیان بومی
از سوی دیگر، حمایت گسترده از مردم مظلوم فلسطین با به اهتزاز درآوردن پرچم های فلسطین در داخل و خارج از ورزشگاه ها علیرغم عدم جواز حضور فلسطین در این مسابقات به نمایش گذاشته شده است. هواداران بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی پرچم های فلسطین را به صورت برجسته در مسابقات حمل می کردند و آن را به عنوان شنل بر گردن خود می انداختند.
خالد العمری، ملی پوش عربستانی که در صنعت نفت کار می کند و برای حمایت از تیم خود در قطر به سر می برد، به رویترز گفت: «برخی از کشورهای جهان عرب به سمت عادی سازی پیش می روند – اما این به این دلیل است که اکثر آنها حاکمانی ندارند که گوش فرا دهند. به مردمشان”
اسیل شرایح، یک اردنی 27 ساله در این مسابقات، گفت که او همچنین از گفتگو با روزنامه نگاران اسرائیلی خودداری می کرد، اگرچه امان در سال 1994 قرارداد صلحی را با رژیم امضا کرد.
شرایا که برای کمیته اروپایی-اردنی در امان کار می کند، گفت: «اگر من هر یک از آنها را می دیدم، مطلقاً زمانی برای تعامل وجود نداشت. “[Israeli] سیاست‌ها درها را به روی هر فرصتی برای روابط بیشتر بین کشورها می‌بندند.»
در مورد دیگری از انزجار محض نسبت به اسرائیل در میان جهان عرب، رسانه‌های اسرائیلی گزارش داده‌اند که یک راننده تاکسی قطری یکی از روزنامه‌نگاران رژیم آپارتاید را پس از اینکه متوجه شد خبرنگار اسرائیلی است، از تاکسی خود بیرون کرد.
به گزارش رسانه های اسرائیلی، راننده از قبول پول خبرنگار امتناع کرده است زیرا «او را می کشند [Palestinian] روزنامه‌نگاران اسرائیلی افزودند: برادران، او مرا در وسط ناکجاآباد رها کرد و گفت که پول نمی‌گیرد، زیرا ما برادرانش و این چیزها را می‌کشیم.
این روزنامه نگار اسرائیلی همچنین مدعی شده است که ماموران امنیتی برای خارج کردن او و گروه فیلمبرداری اش از یکی از سواحل قطر اعزام شده اند.
در این گزارش آمده است که پس از درخواست وی از یک رستوران محلی برای فیلمبرداری در محل آن، ماموران امنیتی برای بیرون آوردن او و گروه فیلمبرداری اش از یکی از سواحل قطر اعزام شدند. این روزنامه نگار گفت: “صاحب درخواست کرد بداند ما اهل کجا هستیم… او پس از اینکه فهمید اسرائیلی هستیم، از محافظان امنیتی خواست تا ما را بدرقه کنند.”
صاحب ساحل رستوران نیز تلفن خبرنگار را گرفت و از او خواست هر عکسی که در رستورانش گرفته شده را پاک کند، خبرنگار مدعی شد: “احساس خطر کردم.”
یکی از ویدیوهایی که در فضای مجازی پخش می شود، یک هوادار فوتبال مصری را نشان می دهد که در حالی که یک پخش کننده اسرائیلی او را به طور زنده روی آنتن معرفی می کند، آرام لبخند می زند. سپس با پیامی به میکروفون خم می شود: «پلاستین زنده باش».
کلیپ دیگری که این هفته در خیابان‌های دوحه پخش شد، گروهی از مردان لبنانی را نشان می‌دهد که پس از اینکه متوجه شدند او اسرائیلی است، از مصاحبه زنده با یک خبرنگار دور می‌شوند. یکی روی شانه اش فریاد می زند: «اسرائیل وجود ندارد. فلسطین است.»
در حالی که نه رژیم اشغالگر اسرائیل و نه فلسطین در این مسابقات حضور ندارند. فلسطین در اولین دوره جام جهانی غرب آسیا حضور چشمگیری داشته است.
در مراسم افتتاحیه قبل از بازی اول، گروهی از مردان قطری به ورزشگاه آل بیت آمدند و شعار «همه خوش آمدید» و پرچم بزرگ فلسطین را با خود حمل کردند. این پرچمدار به رسانه ها گفت: “ما از مردم فلسطین مراقبت می کنیم و همه مسلمانان و کشورهای عربی پرچم های فلسطین را به اهتزاز در می آورند زیرا ما طرفدار آنها هستیم.”
یک مرد اسرائیلی که فقط نام کوچک خود را ذکر کرد به روزنامه گاردین گفت: “اکثریت توده های اینجا حضور اسرائیلی ها را نمی پذیرند.”
مقامات اسرائیلی ویدئوهایی را منتشر کرده اند که از طرفداران شهرک نشینان خود خواسته اند تا از خود نشان ندهند.
تیم ایران در جام جهانی حضور خواهد داشت و ما تخمین می زنیم که ده ها هزار هوادار آن را دنبال کنند و هواداران دیگری هم از [Persian] لیور هیات، یک مقام ارشد اسرائیلی گفت: کشورهای خلیج که ما با آنها روابط دیپلماتیک نداریم.
حيات خطاب به هواداران اسرائيلي افزود: «حضور اسرائيلي و هويت اسرائيلي خود را به خاطر امنيت شخصي خود كمرنگ كنيد.
وی همچنین نسبت به حضور مثبت و بدون دردسر اسرائیل در قطر ابراز امیدواری کرد که بتواند جاه طلبی های اسرائیل برای ادغام بیشتر در منطقه پس از عادی سازی معاملات با دو همسایه دوحه در خلیج فارس را ارتقا دهد.
هیات گفت: «ما بسیار امیدواریم که همه چیز به آرامی پیش برود.
با توجه به گسترش بسیاری از حوادث دیگر مربوط به شهرک نشینان اسرائیلی در این مسابقات، به نظر می رسد که همه چیز آنطور که رژیم اسرائیل پیش بینی کرده بود، پیش نمی رود.
همچنین نشان دهنده همبستگی گسترده با فلسطینی ها و خشم نسبت به جنایات جنگی و قتل عام اسرائیل علیه کودکان است. خود قطری ها سابقه حمایت از آرمان فلسطین را دارند.
مهمتر از آن، آنچه در دوحه برجسته شده است، این است که علیرغم عادی سازی روابط با اسرائیل توسط برخی از حاکمان و پادشاهی های عرب، مردم آن کشورها مخالف هر گونه عادی سازی با این رژیم هستند.
طی سال‌ها بایکوت فزاینده‌ای از ورزشکاران رویدادهای ورزشی مختلف که در اعتراض به رژیم آپارتاید، مسابقات علیه حریفان اسرائیلی را تحریم می‌کنند، رو به افزایش بوده است.
این در حالی است که پرچم‌های فلسطین در مسابقاتی که حتی تیم‌های غربی نیز با اسرائیل بازی می‌کنند، به اهتزاز در می‌آید، که شاید مهم‌ترین آن در سکوهای پارک سلتیک در اسکاتلند باشد. این در حالی است که مقامات بریتانیا قوانینی را برای ممنوع کردن پرچم‌های فلسطین در داخل ورزشگاه شهر گلاسکو اسکاتلند معرفی کرده‌اند.
در برخی مواقع، تمامی بخش‌هایی از هواداران در ورزشگاه گلاسکو سلتیک پرچم‌های فلسطین را در اعتراض به اشغالگری اسرائیل به نمایش گذاشتند. در جریان بازی با تیم های اسرائیلی، هواداران اسکاتلندی با نادیده گرفتن ممنوعیت رسمی، تمام بخش های ورزشگاه را به دریایی از پرچم های فلسطین تبدیل کردند.
تظاهرات برای فلسطین در مسابقات فوتبال اسکاتلند توسط چندین گروه سازماندهی شده است، از جمله گروهی که معمولاً در شبکه های اجتماعی عبارت “پرچم را برای فلسطین، برای سلتیک، برای عدالت به اهتزاز درآورید” منتشر می کند.
سازندگان این گروه همچنین از طرفداران سلتیک خواسته اند تا از جنبش بایکوت، واگذاری و تحریم (BDS) حمایت کنند و گفته اند که مردم باید “حقوق دموکراتیک خود را برای نشان دادن مخالفت خود با آپارتاید اسرائیل، استعمار شهرک نشینان، و قتل عام های بی شمار مردم فلسطین بیان کنند. “.
سازمان دهندگان همچنین می گویند که یوفا (هیئت حاکمه فوتبال در اروپا) نباید از اسرائیل و سیاست های آن حمایت کند.
وقتی کسی نماینده اسرائیل است [regime] مؤسسات متأسفانه هرگز صرفاً یک بازی نیست. فوتبال، یوفا و سلتیک اف سی برای سفید کردن ماهیت واقعی اسرائیل و دادن هوای عادی به این کشور سرکش استفاده می‌شوند که نباید و نمی‌تواند از آن لذت ببرد تا زمانی که معافیت‌هایش به پایان برسد و به قوانین بین‌المللی پاسخگو باشد و با تحریم‌های بی‌شمار سازمان ملل مواجه شود. قطعنامه هایی که نقض کرده بود،» در پست رسانه اجتماعی این سازمان آمده است.
تحقیقات انجام شده توسط مرکز عربی برای تحقیقات و مطالعات سیاستی که توسط قطر اداره می شود نشان می دهد که چگونه اکثریت بزرگ در سراسر جهان عرب با هر شکلی از روند عادی سازی مخالفت کرده اند و به شدت با آن مخالف هستند.
این گزارش نشان داد که “اکثریت قاطع (88٪) اعراب با به رسمیت شناختن اسرائیل توسط کشورهای خود مخالف هستند و تنها 6٪ به رسمیت شناختن رسمی دیپلماتیک را می پذیرند.
این مطالعه همچنین حمایت قدرتمندی از آرمان فلسطین در میان اعراب عادی پیدا می‌کند که این درگیری را یک موضوع عربی می‌دانند. در این گزارش آمده است: «بیش از سه چهارم مردم عرب موافقند که آرمان فلسطین به همه اعراب مربوط می شود و نه فلسطینی ها به تنهایی».
پاسخ دهندگانی که مخالف روابط دیپلماتیک بین کشورهای خود و اسرائیل بودند، وقتی از آنها خواسته شد که دلایل مواضع خود را توضیح دهند، بر چندین عامل از جمله نژادپرستی اسرائیل نسبت به فلسطینی ها و سیاست های استعماری و توسعه طلبانه آن تمرکز کردند.
این مطالعه تأیید می کند که گذشته استعماری و هژمونی غرب بر جهان عرب پس از جنگ جهانی اول تا چه اندازه احساسات سیاسی جهان عرب و اسلام را به سمت سیاست های تجاوزکارانه و توسعه طلبانه ای که اسرائیل امروز مرتکب می شود سوق داده است.
بسیاری از نظرسنجی‌های دیگر در دو سال گذشته، الگوی مشابهی را پس از امضای «توافق ابراهیمی» جنجالی میان اسرائیل و برخی کشورهای عربی نشان می‌دهند.
یک نظرسنجی توسط موسسه واشنگتن نشان می دهد که حمایت متزلزل از عادی سازی در میان افکار عمومی عرب بیشتر کاهش یافته است.
معدود «کشورهای عربی که در چند سال گذشته رسماً روابط خود را با اسرائیل عادی کرده‌اند، در تضاد با کمبود فزاینده حمایت عمومی از توافق‌نامه ابراهیم هستند. [Persian] خلیج.”
واقعیت این است که حتی برخی از پادشاهی‌ها در برخی از پادشاهی‌ها با عادی‌سازی روابط با اسرائیل، علیرغم مخالفت شدید شهروندان خود، خود را شرمنده کرده‌اند.
واقعیت این است که اگر مردم این پادشاهی ها حق اظهار نظر در مورد چنین موضوعات بحث برانگیزی را داشته باشند، عادی سازی وجود نداشت.
اولین بار در تهران تایمز منتشر شد