پوریا تابان در صفحه شخصی خود نوشت:
دوازدهمین پرنده کتاب من رضا داودنژاد است
وقتی 10 سال کامل از جوانی ام، از پاییز 1384 تا پاییز 1394 را صرف فکر کردن، نوشتن و تالیف کتاب سنگ نگاره کردم، به خوبی می دانستم که روزی همه ما رفته ایم و دیدگاهمان به مرگ. قطعی خواهد بود: مانیفست زندگی.
من 156 هنرمند را انتخاب کردم
صفحات زنده شدند و کتاب من متولد شد
کتاب 23 آبان در سال 2014 رونمایی شد
از آن زمان تاکنون، 12 عاشق کتاب مملو از شادی شده اند.
بقیه را پر خواهند کرد.
تا زنده ام، صفحه هر که می رود و پرواز می کند منتشر می کنم.
سیزده فروردین سال 1403 نوبت دوازدهمین نفر بود که او را هم اردیبهشت ماهی می دانم;
رضا داوودنژاد عزیز و مهربان.
و ریزا ده سال پیش در کتاب من خیلی زیبا درباره مرگ صحبت کرد:
روی سنگ قبرم می نویسم: عسلمون علیکم.
راستش چه فایده؟
و این نام دوازده نفری است که کتاب من را پر می کنند
کتابی که فقط چاپ اول و دوم دارد
و دیگر وجود ندارد
1) محمد علی اینانلی 12 دی 1394
۲) استاد داود رشیدی ۵ شهریور 1395
3) حسن جوهرچی 15 بهمن 1395
۴) سعید کنگرانی ۲۳ شهریور 1397
5) استاد جمشید مشایخی 13 فروردین 1398
6) سیروس گرجستان 12 تیر 1399
7) ماهچهره هلیلی 17 مرداد 1399
۸) فتحعلی اویسی ۱۳ مهر 1400
9) زهرا فکورصبور 10 اسفند 1400
10) کیومرث پوراحمد 16 فروردین 1402
۱۱) استاد اکبر گلپایگانی ۱۳ آبان 1402
12) رضا داودنژاد 13 فروردین 1403
و چقدر زیباست آن اندیشه ای که رضا داوودنژاد عزیز در سیزدهم فروردین در سفر استاد جمشید مشایخی نوشته است.