سقوط بالگرد حامل رئیس جمهور؛ فوق العاده در تاریخ فوق العاده جمهوری اسلامی / نگاهی به چهارمین انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری

به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، ایران برای اولین بار در سانحه هوایی رئیس جمهور خود را از دست داد و برای سومین بار اصل 131 قانون اساسی لازم الاجرا شد و از خلاء قدرت و خالی ماندن صندلی ریاست جمهوری جلوگیری شد.

به گزارش عصر ایران، دو رویداد قبلی در نیمه اول سال 1360 رخ داد. عزل بنی صدر از ریاست جمهوری خرداد سال 1360 و شهادت رجایی در بمباران شهریور امسال.

در سی و یکم خرداد در سال 1360 پس از رای مجلس به بی کفایتی ابوالحسن بنی صدر، امام خمینی (ره) او را از رهبری کشور عزل کردند. سپس بر اساس قانون اساسی وقت (قبل از اصلاحیه)، شورای موقت ریاست جمهوری با اعضایی از رئیس مجلس (اکبر هاشمی رفسنجانی)، رئیس دیوان عالی کشور (آیت الله عبدالکریم موسوی اردبیلی) و نخست وزیر (محمدعلی) رجایی) قرار است امور را تنظیم کند و انتخابات برگزار کند. ریاست جمهوری زود تشکیل شد.

محمدعلی رجایی (نخست وزیر) و ابوالحسن بنی صدر (رئیس جمهور) – تاریخ دقیق عکس مشخص نیست و بین 58 تا 60 است.

رجایی (نخست وزیر) و ابوالحسن بنی صدر (رئیس جمهور)

نکته این است که بنی صدر در سی و یکم آزاد شد خرداد در سال 1360 آیت الله سید محمد بهشتی در راس قوه قضائیه (رئیس دیوان عالی کشور و شورای عالی قضایی) قرار داشت اما 7 روز بعد در 16 دی ماه درگذشت. تیر 60 نفر در انفجار دفتر جمهوری اسلامی ایران در تهران جان باختند و آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی جایگزین آنها شد.

روزنامه پس از برکناری بنی صدر

محمدعلی رجایی در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری پیروز شد، اما حدود یک ماه بعد بمبی در دفتر نخست وزیری منفجر شد (18 مرداد). شهریور 1360) منجر به شهادت رئیس جمهور (رجایی) و نخست وزیر (محمد جواد بهنار) شد. در نتیجه در کمتر از یک ماه مجدداً شورای موقت ریاست جمهوری تشکیل شد، با این تفاوت که علاوه بر رئیس جمهور، نخست وزیر (بهنر) نیز شهید شد و شورا یک عضو کمتر داشت.

دو نفر از اعضای شورای موقت ریاست جمهوری (رئیس مجلس، هاشمی رفسنجانی و موسوی اردبیلی، رئیس دیوان عالی کشور) وزیر کشور (آیت الله محمدرضا مهدوی کنی) را به عنوان نخست وزیر انتخاب کردند و به نخست وزیر جدید و سومین عضو شورا اجازه انتخاب دادند. مشخص.

در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری سال 60، آیت الله سیدعلی خامنه ای با اکثریت آرا به عنوان رئیس جمهور جدید انتخاب شد.

روزنامه پس از شهادت رئیس جمهور رجایی و نخست وزیر شهریور سال 60

البته با اصلاح قانون اساسی در سال 1968، سمت نخست وزیری حذف شد و سمت مربوطه یعنی معاون اول ایجاد شد. اختیارات نخست وزیر به رئیس جمهور منتقل شد تا بتواند دولت را تشکیل دهد و رهبری کند. برخی از اختیارات ریاست جمهوری از جمله هماهنگی بین نیروهای مسلح به رهبری منتقل شد.

بر اساس قانون اساسی فعلی، معاون اول رئیس جمهور با تأیید رهبری، اختیارات و وظایف رئیس جمهور را بر عهده می گیرد و عملاً سرپرست و شورای سه نفره (رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه و معاون اول) می شود. رئيس جمهور). ) فقط می تواند انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام برگزار کند

در حال حاضر پس از شهادت سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور در سانحه هلیکوپتر، محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور با تأیید رهبری به سمت سرپرست ریاست جمهوری منصوب شد و شورای سه نفره متشکل از وظایف و اختیارات این سمت را به عهده گرفت. معاون اول رئیس جمهور، رئیس قوه قضائیه و رئیس مجلس برای برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری تشکیل شد.

چهارمین انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری

انتخابات زودهنگام بعدی ریاست جمهوری در 8 ژوئن برگزار می شود تیر 1403 چهارمین انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در تاریخ ایران است. اولین در 2 مرداد 60 پس از اخراج بنی صدر برگزار شد و رجایی پیروز شد.

دومین انتخابات زودهنگام، حدود سه ماه بعد در دهم مهر 60 تکمیل شد و آیت الله خامنه ای پیروز شد.

صفحه اول روزنامه پس از برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری مرداد 1360

محمدعلی رجایی برنده شد. او در آن زمان نخست وزیر بود.

سومین انتخابات زودهنگام نیز در سال 1368 برگزار شد.

پس از رحلت امام خمینی (ره) و انتخاب آیت الله خامنه ای، رئیس جمهور وقت، به رهبری میان دوره ای خرداد در سال 1368 انتخابات زودهنگام برگزار شد. هاشمی رفسنجانی بدون رقابت در انتخابات پیروز شد و با حضور تنها کاندیدای غیر جدی (عباس شیبانی) به پاستور رفت.

آیت‌الله خامنه‌ای رئیس‌جمهور امسال با اکثریت اعضای مجلس خبرگان رهبری به مقام رهبری انتخاب شد. این اتفاق در هشتمین سال ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای و مصادف با همه پرسی تغییر قانون اساسی افتاد. پس از انتخاب رهبری جدید، شورای موقت ریاست جمهوری تشکیل نشد.

سرنوشت نخست وزیران و روسای جمهور

– در میان نخست وزیران و روسای جمهور ایران پس از انقلاب 57:

بازرگان اولین نخست وزیر پس از انقلاب استعفا داد. وی در انتخابات بعدی مجلس و ریاست جمهوری در سال 60 رد صلاحیت شد.

بنی صدر اولین رئیس جمهور ایران برکنار شد.

محمدعلی رجایی، دومین رئیس جمهور به همراه بهنار نخست وزیر بر اثر انفجار بمب در دفتر نخست وزیری جان باختند.

سومین رئیس جمهور (آیت الله سید علی خامنه ای) رهبری شد و همچنان در این سمت است. میرحسین موسوی در دوران ریاست جمهوری خود نخست وزیر و رئیس کابینه بود.

روزنامه ها در زمان انتخابات زودهنگام مهر 1360

موسوی، آخرین نخست‌وزیر ایران، در انتخابات ریاست‌جمهوری 1988 شرکت کرد اما در وقایع پس از آن در حصر خانگی قرار گرفت.

چهارمین رئیس جمهور، اکبر هاشمی رفسنجانی، علیرغم اینکه دو دوره ریاست جمهوری را برعهده داشت، در انتخابات سال ۱۳۹۱ رد صلاحیت شد. در نهایت در دی در سال 95 هنگام شنا در استخر جان باخت و با مرگی جنجالی این دنیا را ترک کرد.

پنجمین رئیس جمهور سید محمد خاتمی با بیش از 20 میلیون رای در دوره دوم خرداد سال ۷۶ دوران طلایی اصلاحات را با شعار «جامعه مدنی و توسعه سیاسی» رقم زد. پس از حوادث سال 2008، او ممنوع الخروج و به حاشیه رانده شد.

محمود احمدی نژاد با وجود تجربه دو دوره ریاست جمهوری از دو دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال های 1396 و 1400 رد صلاحیت شد.

حسن روحانی هفتمین رئیس جمهور است که دوره دوم او در سال 1400 به پایان رسید و از منتقدان دولت فعلی است.

در حال حاضر ایران یک نخست وزیر سابق (میرحسین موسوی) و چهار رئیس جمهور سابق دارد: آیت الله خامنه ای، سید محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد و حسن روحانی.

سرنوشت وزرای خارجه

شهادت رئیسی در سانحه بالگرد از جان باختن یکی دیگر از مقامات ارشد این حادثه جلوگیری کرد: حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران. هر چند که اظهارات وزیر امور خارجه به خودی خود از نظر ارزش خبری و اهمیت دولتی در کشور و جهان از اهمیت بالایی برخوردار است، اما از آنجایی که وی از مقامی بالاتر از امیرعبداللهیان و در سمت ریاست جمهوری کشور بود، در کانون توجه قرار گرفت. حادثه بر سر او بود امیر عبداللهیان پس از آیت‌الله خامنه‌ای، رئیس‌جمهور، سومین مقام مشهور ایرانی در جهان محسوب می‌شد.

حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران سرنوشت عجیبی داشت و به همین دلیل زندگی یکی دیگر از وزیران امور خارجه ایران در یک اتفاق غیرعادی و در شرایطی عجیب به پایان رسید.

حسین فاطمی وزیر خارجه دولت مصدق در سال 1332 (پهلوی دوم) پس از کودتای 28 مرداد دستگیر، محاکمه و اعدام شد.

عباسعلی خلتبری، وزیر امور خارجه هفت دوره در زمان شاه، پس از انقلاب ۵۷ دستگیر و دو ماه بعد اعدام شد.

کریم سنجابی، اولین وزیر امور خارجه پس از انقلاب ۵۷ در دولت موقت به رهبری بازرگان، تنها ۵۵ روز در این سمت بود و استعفا داد. در سال 60 پس از تصمیم امام خمینی (ره) مبنی بر ارتداد رهبران جبهه ملی، وی تحت تعقیب قرار گرفت و موفق به فرار شد. پس از 14 ماه زندگی مخفیانه به طور غیرقانونی به ترکیه و از آنجا به فرانسه و آمریکا رفت و سرانجام در این کشور درگذشت.

ابراهیم یزدی وزیر امور خارجه در دولت بازرگان بود. در سال های بعد دبیرکل نهضت آزادی از چندین دوره انتخابات ریاست جمهوری رد صلاحیت شد و چندین بار به زندان افتاد. سرانجام در سال 1375 در سن 85 سالگی برای معالجه به ترکیه رفت و در آنجا درگذشت.

صادق قطب زاده بین ۸ آذر 1358 تا 19 شهریور در سال 59 وزیر امور خارجه ایران در دولت موقت شورای انقلاب بود. او نیز سرنوشت عجیبی را تجربه کرد. وی متهم به کودتا و سوء قصد علیه امام خمینی در روز هفدهم شد فروردین در سال 1361 دستگیر و به دادگاه معرفی شد شهریور او در همان سال اعدام شد.

میرحسین موسوی بین 14 تیر تا 24 آذر وی در سال 1360 وزیر امور خارجه بود و پس از حوادث سال 1387 همچنان در زندان به سر می برد.

پس از میرحسین موسوی پنج نام به نام های علی اکبر ولایتی (16 سال در دولت های موسوی/آیت الله خامنه ای و هاشمی رفسنجانی)، کمال خرازی (8 سال در دولت خاتمی)، منوچهر متکی (5 سال در دولت احمدی نژاد)، علی. اکبر صالحی (سه سال در دولت احمدی نژاد) و محمدجواد ظریف (8 سال در دولت روحانی) به عنوان وزیر امور خارجه منصوب شدند تا اینکه حسین امیرعبداللهیان در سومین سال مسئولیت خود در سانحه سقوط هلیکوپتر جان باخت.

27218