به گزارش فرارو به نقل از پی ام آپ دیو چوکشی، پزشک آمریکایی و مسئول بهداشت عمومی که به عنوان کمیسر بهداشت شهر نیویورک خدمت می کند، به اهمیت کیفیت زندگی و سلامت در مقایسه با طول عمر اشاره می کند و می نویسد: «وقتی از بیمارانم در مورد اهداف سلامتی بلندمدتشان می پرسم، تعجب می کنم. اگر به ندرت می گویند که می خواهند تا صد سال زندگی کنند.” در عوض، آنها می گویند که می خواهند مستقل و با وقار پیر شوند، فارغ از درد و رنج، بتوانند با نوه های خود بازی کنند. “یکی از بیماران 60 ساله که مبتلا به آمفیزم است به من می گوید که دوست دارد شمع های روی کیک تولد خود را بدون سرفه کردن فوت کند.”
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، میانگین امید به زندگی و طول عمر در ایالات متحده حدود 1.5 برابر یک قرن پیش است که یک دستاورد شگفت انگیز است. اما به همان اندازه قابل توجه است که امید به زندگی در آمریکا در حال حاضر راکد است. اداره سرشماری ایالات متحده پیش بینی می کند که تا سال 2034، برای اولین بار در تاریخ، تعداد افراد بالای 65 سال از جمعیت زیر 18 سال بیشتر خواهد شد. جمعیت آمریکا به طور فزاینده ای از اعتیاد، بیماری های دیگر و آسیب های مزمن حتی در سنین پایین تر رنج می برند. وضعیت کنونی سیاست گذاری در آمریکا در بحث های محدودی در مورد اینکه چه کسی مستحق بیمه درمانی است و چه کسی مستحق بیمه درمانی نیست، گرفتار شده است، و بنابراین ما در مقابله با این چالش شکست می خوریم.
قبل از اینکه بتوانیم سلامتی را بهبود بخشیم، به یک رویکرد جدید برای صحبت در مورد سلامت نیاز داریم. تمرکز ما نباید فقط روی افزایش عمر باشد، بلکه باید روی دوره به اصطلاح سلامت تمرکز کنیم. یعنی سال هایی که مردم می توانند انتظار داشته باشند که در سلامت زندگی کنند.
همانطور که جان اف کندی، رئیس جمهور سابق آمریکا چندین دهه پیش گفت: برای یک ملت بزرگ کافی نیست که سال های جدیدی به زندگی اضافه کند. هدف ما باید این باشد که زندگی جدیدی به آن سال ها بیافزاییم.
بیایید با آنچه برای هر یک از ما مهم است شروع کنیم: تولد‌های سالم. وقتی جوان هستیم، اکثر ما تصور می کنیم که توانایی هایمان در طول سال ها دست نخورده باقی می مانند. اما با افزایش سن، هر روز تولد به تجربه ای ارزشمند تبدیل می شود که رشد می کنید نه اینکه احساس ضعف کنید. کشورهای مشابه ما قبلاً اقداماتی را برای تمرکز بر حوزه سلامت در سیاست های خود انجام داده اند. سنگاپور با امید به زندگی طولانی تر و جامعه ای که سریعتر از آمریکا پیر می شود، اصلاحات مراقبت های بهداشتی ملی در سال گذشته انجام شد او قول داد اقداماتی را برای “پیشگیری یا به تاخیر انداختن بیماری” انجام دهد.. بریتانیا هدف روشنی برای افزایش امید به زندگی سالم تا سال 2035 تا پنج سال تعیین کرده است. در ژاپن، برنامه‌های محلی اکنون بر طرح‌های سرمایه‌گذاری متمرکز است، مانند آموزش به جوانان چگونه آشپزی و باغبانی کنند، تا به افراد مسن کمک کند مهارت‌ها و دانش خود را با نسل‌های دیگر به اشتراک بگذارند..
اما برخلاف امید به زندگی در ایالات متحده، ما امید به زندگی سالم را به طور دقیق اندازه گیری و گزارش نمی کنیم. بهترین حدس ها نشان می دهد یک آمریکایی معمولی می تواند انتظار داشته باشد که بعد از 65 سالگی، یعنی سن بازنشستگی، فقط یک تولد سالم را جشن بگیرد. در همین حال، در سنگاپور، بریتانیا و ژاپن، و همچنین کانادا، کاستاریکا و شیلی، امید به زندگی در سلامتی حداقل 70 سال گزارش شده است. با توجه به کاهش امید به زندگی سالم در گروه‌های خاص، مانند بومیان آمریکا، سیاه‌پوستان آمریکایی، و آمریکایی‌های کم درآمد، دستیابی به یک دوره سلامت هدف 75 ساله ما را بر آن می‌دارد تا عدالت سلامت را در نظر بگیریم.
این پزشک ادامه می دهد: “اندازه گیری پوشش سلامت باید همراه با بازسازی سیستم های بهداشتی و اجتماعی ما باشد. دو برابر شدن سرمایه گذاری ملی ما در مراقبت های اولیه به حداقل 10 سنت از هر دلار هزینه شده در مراقبت های بهداشتی و زیرساخت های پزشکی. به ما امکان می دهد فعال تر باشیم. ، بنابراین ما می توانیم با تکیه بر روابط قابل اعتمادی که در طول زمان ایجاد شده اند در تشخیص و درمان زودهنگام بیماری ها و تمرکز بر مراقبت از بیمار موثرتر باشیم.
افزایش دسترسی به مراقبت‌های اولیه به این معنی است که نوآوری‌های پزشکی که امید معکوس کردن دیابت یا درمان هپاتیت را فراهم می‌کند، می‌تواند در دسترس کسانی قرار گیرد که از آن سود می‌برند. تعادل مجدد مخارج سلامت ملی به سمت مراقبت های اولیه باید بخشی از یک تغییر گسترده تر به سمت پیشگیری از بیماری باشد.
مؤسسه ملی سلامت می‌تواند این تلاش‌ها را با پیشرفت علم طول عمر سالم و توسعه راه‌های بهتر برای توقف زوال شناختی و فیزیکی، به‌ویژه با تسهیل تغییرات رفتاری مانند کاهش زمان بی‌تحرکی، تقویت کند. تلاش برای بهبود سلامت باید سلامت روانی و عاطفی را ادغام کند. دپارتمان های بهداشت در حال مقابله با سیگار کشیدن، بیماری های عفونی و فشار خون هستند که اغلب منجر به افزایش چشمگیر امید به زندگی می شود. افزایش دامنه سلامتی شما مستلزم مقابله با سایر علل عمده عوارض مانند اضطراب و تنهایی است. فقدان ارتباط اجتماعی می تواند خطر ابتلا به افسردگی و زوال عقل را افزایش دهد که اغلب منجر به چرخه معیوب بیماری و انزوا می شود.
افزودن یک دهه تولد سالم به زندگی آمریکایی ها ما را ملزم می کند که مسائلی فراتر از مراقبت های بهداشتی را در نظر بگیریم که یکی از مهم ترین آنها مسکن است.. یکی از بیماران من که سال ها تلاش می کرد سیگار را ترک کند، روزی که به خانه جدیدش نقل مکان کرد، سیگار را ترک کرد. وقتی از او پرسیدم چه چیزی باعث شده سیگار را ترک کند، پاسخ داد: استرس کمتر و خواب بیشتر. این نسخه ای برای سلامتی بهتر است که ای کاش می توانستم برای همه تجویز کنم. مسکن هزینه دارد، اما نیازهای اساسی دیگر مانند غذای سالم و آموزش با کیفیت نیز هزینه دارد. با این حال، هنوز باید روی این نیازها سرمایه گذاری کرد زیرا این امر حوزه سلامت را تقویت می کند که خود بر اقتصاد تأثیر می گذارد.
نتیجه یک مطالعه منتشر شده در سال 2021 در مجله “Nature Aging” در مورد سن نشان داد که بهبود امید به زندگی و افزایش میانگین امید به زندگی تا یک سال ارزش سالانه 725 میلیارد دلار دارد. کیفیت بهتر زندگی در دوران سالمندی می تواند بازگشت تدریجی به جامعه فراهم کند. اگر سلامتی وجود داشته باشد، با افزایش سن دانش و تخصص و همچنین توانایی های فکری و شناختی برای تصمیم گیری به دست می آوریم.
* تخریب و نابودی پارانشیم ریوی منجر به از بین رفتن خاصیت ارتجاعی ریه و تخریب دیواره های کیسه های هوایی ریه (آلوئول) می شود. آمفیزم وضعیتی است که در آن دیواره های حباب های هوا در ریه ها خاصیت ارتجاعی و کشسانی خود را از دست می دهند.