این سرزمین‌ها معدود مکان‌های باقی‌مانده روی زمین هستند که هیچ کشور مستقلی ادعای مالکیت آنها را ندارد.
به گزارش فرادید؛ دنیای مدرن دنیایی از دولت‌های ملت است که به خوبی با مرزها مشخص شده‌اند. یک راه مطمئن برای آزاد کردن نیروها و تانک ها قبل از وقت ناهار، به چالش کشیدن مرز یک کشور است!
با این حال، علیرغم وسواس نسبتاً اخیر بشر به خطوط روی نقشه، مکان های بسیار کمی در روی زمین وجود دارد که توسط یک کشور مستقل ادعا نشده است.
این مکان ها به عنوان Terra nullius شناخته می شوند، یک عبارت لاتین به معنای “سرزمین هیچ انسان”. از جمله این مکان ها می توان به بیر طوال بین مرز مصر و سودان و بخش های وسیعی از قطب جنوب اشاره کرد.
بین جنوب مصر و شمال سودان یکی از آخرین مناطق بی ادعا در جهان قرار دارد.
توت ها بلند
یکی از نمونه های بارز زمین های بی ادعا، بیر طوال است. کشوری با مساحت 2060 کیلومتر مربع در نزدیکی مرز مصر و سودان که ادعای زمینی ندارد.
بیر طوال یک کشور بیابانی متروک است که دمای 45 درجه سانتیگراد (113 درجه فارنهایت) در اواسط تابستان غیر معمول نیست. جمعیت این کشور رسماً صفر است، اگرچه اغلب قبایل کوچ نشینی مانند قوم ابابدا در آن زندگی می کنند.
این وضعیت خاص عمدتاً به دلیل مرزهای ترسیم شده توسط امپراتوری بریتانیا در قرن 19 و 20 است. به گفته وزارت امور خارجه ایالات متحده، بریتانیا در سال 1899 با مصر به توافقی دست یافت که بر اساس آن ادعای مالکیت «سرزمین های سودان در جنوب موازی 22» شد و بیر طوال را تحت کنترل سودان قرار داد.
در سال 1902 انگلیسی ها نقشه دیگری برای مرز سودان و مصر ترسیم کردند. بر اساس این نقشه، بیر طوال تحت اداره مصر قرار گرفت، زیرا قبیله ابابدا، مستقر در نزدیکی اسوان در جنوب مصر، گهگاه از این منطقه استفاده می کردند.
با این حال، مصر فقط می خواهد به مرز اصلی 1899 پایبند باشد، در حالی که سودان مدعی مرز اداری 1902 است. به عبارت دیگر، مصر می گوید بیر طوال در سودان است، اما سودان می گوید در مصر است.
چند گروه تلاش کرده اند که مالکیت زمین را ادعا کنند، اما هیچ یک در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نشده اند. در سال 2014، جرمیا هیتون، شهروند آمریکایی اهل ویرجینیا، تلاش کرد منطقه را تحت کنترل خود درآورد و آن را “پادشاهی سودان شمالی” نامید و خود را پادشاه معرفی کرد. انگیزه او تحقق رویای دخترش برای پرنسس شدن بود. جای تعجب نیست که ادعای او توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته نشد.
ایده دیگر این است که بیر طوال می تواند به عنوان نمونه ای از حوزه قضایی جدید باشد که در آن افراد قبیله ای از حقوق زمین برخوردار باشند.
اما در حال حاضر بیر طوال متعلق به کسی نیست.
سرزمین پرنده مری
طبق قوانین بین المللی، هیچ بخشی از قطب جنوب متعلق به یک کشور واحد نیست. با این حال، این امر هفت کشور را از مدعی شدن بخش‌هایی از این قاره منصرف نکرده است: آرژانتین، استرالیا، شیلی، فرانسه، نیوزیلند، نروژ و بریتانیا.
در یک نقشه معمولی، قطب جنوب به صورت تکه های پیتزا نشان داده شده است که استرالیا و نروژ بیشترین سهم را دارند. با این حال، گوشه ای که به عنوان سرزمین پرندگان مری شناخته می شود، بی ادعا باقی مانده است.
نقشه ای که ادعاهای زمین در قطب جنوب را نشان می دهد.
نام این منطقه برگرفته از نام همسر افسر نیروی دریایی آمریکایی ریچارد ای بیرد است که در اوایل قرن بیستم به کاوش در این منطقه پرداخت. Marybirdland با مساحت 1,605,792 کیلومتر مربع، بزرگترین منطقه بی ادعا در جهان است. دلیل ناشناخته ماندن این منطقه صرفاً این است که حتی با استانداردهای قطب جنوب بسیار غیر قابل نفوذ است.
سیگار گورنیا
از زمان فروپاشی خونین یوگسلاوی در دهه 1990، چندین منطقه از زمین به شدت بین کرواسی و صربستان در کرانه شرقی دانوب مورد مناقشه قرار گرفته است. در ساحل غربی رودخانه، مشکل برعکس است: چهار یا چند قطعه زمین وجود دارد که هیچ زمینی ادعا نمی کند.
گورنجا سیگا بزرگترین این مناطق است و شامل 7 کیلومتر مربع مساحت جنگلی است که به عنوان دشت سیلابی عمل می کند. این منطقه از نظر فنی تحت کنترل دوفاکتو کرواسی است، اگرچه گفته می شود که سرزمین صربستان است، در حالی که صربستان هیچ ادعایی نسبت به زمین ندارد.
کرواسی و صربستان ادعای مالکیت آن را ندارند، اما برخی از طرف های دیگر مایلند گورنیا سیگا را به عنوان دارایی خود ادعا کنند.
در آوریل 2015، گروه کوچکی از آزادیخواهان به رهبری سیاستمدار چک ویت یدلیچکا پرچمی را بر روی یک باتلاق خالی از سکنه برافراشتند و آن را کشور کوچک جدیدی به نام لیبرلند اعلام کردند. ایده آنها این بود که آن را به یک مدینه فاضله آزادی خواهانه بدون مالیات اجباری، حداقل مقررات دولتی و بیت کوین به عنوان ارز تبدیل کنند.
متأسفانه این رویا با موانعی روبرو شده است. اگرچه مقامات کرواسی قبلاً علاقه چندانی به این منطقه نشان نداده بودند، اما علاقه ای به داشتن یک دولت کوچک آزادی خواه در مجاورت خود نداشتند، به همین دلیل است که طبق گزارش ها پلیس هر کسی را که قصد ورود به کشور را داشت دستگیر کرد.
