به دلیل عروسی هایی با هزینه ی بالای اقایان بازیگر منتقدین زیادی نقد هایی در این باره نوشتند و این یکی دیگر از نقد های منتقدین هست.
رضا صائمی نوشت:
دو بازیگری که هیچگاه با هم بازی نکردند که گویی دو سوپراستار در یک فیلم نگنجند!…خاصه اگر هر کدام مدعی پادشاهی در جهان سینما و سلبریتی بودن باشند…اما هر دو در یک سال و زمانی نزدیک به هم ازدواج کردند و انگار رقابت حرفه ای شان را با نمایش فیلم و کلیپ های عروسی شان به عرصه عمومی کشانده اند….با برگزاری مراسمی فوق لاکچری و میلیاردی…آنهم در زمانه عسر و حرج ملی که سرها در گریبان غم است و وطن سوگوار فرزندان خویش….
نه با شادی مخالفم نه با انتشار آن، که تکثیر خرسندی شاید شیوه ای از خردمندی باشد و تماشای حال خوب می تواند تسلای حال بد شود….اما تجلی این شادی در زمانه ای که وطن و هموطن در غم سهمگین میهن، سوگوار آوارگی خویش است چیزی جز نمایش و نمود بی تفاوتی نیست!…در زمانه ای زیست می کنیم که در کجای تاریخ و دیار ایستادن، مهمتر از کنار یار ایستادن است….وقتی از طرف مردم بودن دم می زنیم باید رعایت حال آنها را بر رضایت قیل و قال خود ترجیح دهیم…تجلی تب عشق با آب و تاب پرتپش در زمانه ای که مردم در غم نان شب و سوگ وطن گرفتارند، نه اثبات دلداری که انکار همدلی است….برکشیدن خوشبختی نیست، به رخ کشیدن خوشبختی است….
از تماشای این قاب های زیبا از قلب های خوشحال لذت می برم اما غم زمانه را با صدای استاد شجریان به یاد می آورم و زیر لب می خوانم: به سکوت سرد زمان، به خزان زرد زمان….نه زمان را درد کسی، نه کسی را درد زمان!