پایگاه خبری تحلیلی بازتاب آنلاین (rimino.ir):
رضا امیرخانی نویسنده و منتقد ادبی در داستانی نوشت:
چرا یک مقام دولتی باید دخترانش را در جشنی که متعلق به اهالی سینماست روی صحنه بگذارد؟
او نمایش را اجرا می کند. وقتی بازیگری فیلمنامه اش را اشتباه می خواند، ایجاد حس بد در او کاملا اخلاقی است.
فرض کنید کارگردان با شایستگی به این مقام رسیده است، دخترانش چگونه لیاقت رفتن روی صحنه ای را پیدا کردند که قرار بود بهترین بازیگر سال سینمای ایران در آن حضور داشته باشد؟
البته در شرایطی که دختر رئیس دولتش شایسته می داند که کتاب حج خود را به تمام زائران ایرانی بدهد، این زن بیچاره هم از رئیسش تعریف کرده است!
ماجرای مدیرعامل ارشاد گیلان و دعای تحویل سال ضمیمه از همین ماجرا بر می آید.
«لیل» و «نهار» را مانند «لیل» و «انهر» خواندن و «هول» را مانند «هل» تلفظ کردن تپاق نیست. عدم مشارکت در آموزش ابتدایی