به گزارش میراث، روزه برای قرن ها در فرهنگ ها و ادیان مختلف جایگاه برجسته ای داشته است، اما آیا سنت دیرینه روزه می تواند کلید ایجاد تغییرات دگرگون کننده در بدن انسان باشد؟
برای پاسخ به این سوال جالب، محققان موسسه تحقیقاتی دانشگاه کوئین مری لندن آزمایشی منحصربفرد را انجام دادند. 12 داوطلب با شرکت در یک روزه آب 7 روزه موافقت کردند. هدف محققان ارائه تصویری جامع از پاسخ بدن به کمبود تغذیه با نظارت دقیق بر وضعیت سلامتی آنها بود.
به گزارش ایسنا، این تحقیق نقطه عطف کلیدی را در نحوه واکنش بدن به روزه داری چند روزه نشان داد. در چند روز اول، بدن از تولید انرژی از قند به سوزاندن ذخایر چربی روی می آورد. این پاسخ اولیه بدن برای اطمینان از داشتن انرژی کافی برای زنده ماندن است.
با این حال، پس از سه روز روزه داری، بدن پاسخ جامع تری را آغاز می کند که تغییراتی را در اندام ها و سیستم های مختلف آن ایجاد می کند. این تغییرات شامل تنظیم پروتئین هایی است که از مغز، سیستم ایمنی و حتی ترمیم سلولی پشتیبانی می کند. این موارد نشان می دهد که در زمان کمبود غذا، بدن به حالت دیگری تغییر می کند که بر کارایی و محافظت تمرکز دارد.
محققان حدود 3000 پروتئین در خون داوطلبان را به دقت بررسی کردند و به طور شگفت انگیزی دریافتند که حدود یک سوم پروتئین ها در طول دوره روزه داری به طور قابل توجهی تغییر می کند. این پروتئینها که در اندامهای مختلف یافت میشوند و در فرآیندهای بیولوژیکی مختلف دخیل هستند، نشان میدهند که روزهداری به جای تغییرات مجزا در نواحی خاص، پاسخی در سطح بدن ایجاد میکند.
جالب توجه است، تغییرات در سطوح پروتئین در بین شرکت کنندگان، علیرغم تفاوت در جنسیت و وضعیت سلامت فردی، ثابت بود. این سازگاری نشان دهنده یک پاسخ اساسی و عمیق به روزه داری است که یک فرآیند بیولوژیکی جهانی است و برای کنترل کمبود مواد مغذی مصرف شده و بهینه سازی عملکرد در چنین شرایطی فعال می شود.
روزه داری همچنین پروتئین های شبکه ساختارهای پشتیبان مغز را تغییر می دهد که ماتریکس خارج سلولی نامیده می شود. این شبکه ساختار و پشتیبانی بیوشیمیایی را برای سلول های مغز فراهم می کند. تغییرات در ماتریکس خارج سلولی می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد مغز و همه چیز از سلامت سلول های مغز گرفته تا اثربخشی نحوه ارتباط آنها با یکدیگر تأثیر بگذارد. این نتایج نشان می دهد که روزه داری ممکن است اثرات مثبتی بر سلامت مغز داشته باشد.
ما امیدواریم که این یافتهها بتواند روشن کند که چرا روزهداری در موارد خاص مفید است و سپس میتوان از آن برای توسعه درمانها استفاده کرد.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Metabolism منتشر شد.