رئیس جمهور که در دوره ریاست قوه قضائیه متهمان مفاسد اقتصادی را به چوبه دار می برد، چرا سکوت کرده و حتی از فساد وزیر خود حمایت کرده است؟

روزنامه هم میهن نوشت: خبر محکومیت اولین وزیر جهاد کشاورزی این دولت از سوی رئیس قوه قضائیه اعلام شد.

بسیاری از مردم از این خبر اطلاع داشتند. اما با فشارهای آشکار و پنهان تاکنون از اعلام رسمی و حتی اجرای حکم جلوگیری کرده اند. در واقع مجازات ساداتی نژاد الزامی است و درخواست اعمال ماده 477 برای لغو این مجازات قطعی است. به طور طبیعی؛ تا کنون اعلام نشده که آیا فرد مذکور به زندان رفته یا همچنان آزاد است؟

ظاهراً این عبارت مربوط به اتهام اشخاصی است که عمدتاً و عموماً موضوع بندهای «ب» و «ج» قانون مجازات اخلال گران نظام اقتصادی کشور مصوب 1396/13/13 به عنوان وکالت در اخلال در نظام اقتصادی بر عهده دارند. در سال 1369 در خصوص عملیات دامداری و موارد دیگری مانند «چای دباش» هنوز رسیدگی نشده است.

علیرغم اینکه با توجه به توصیه اخیر آقای آژه ای، رسیدگی به این موارد از سوی قوه قضائیه مقتضی است، سوالات مختلفی وجود دارد که باید به آنها پاسخ داده شود.

آیا دولت از فساد در این سطح اطلاع داشت و آیا او را برای ارتکاب این جنایت تغییر داد یا خیر؟ مگر اینکه؛ پس هدف این رهبری برای مدیران دولتی چیست؟ اگر پاسخ «بله» است؛ چرا به جای اخراج استعفا داد؟

در ادامه چرا سخنگوی دولت بلافاصله به شایعه دستگیری ساداتی نژاد پاسخ داد و گفت: آقای ساداتی نژاد استعفا داده و استعفای ایشان پذیرفته شده است و باید به آن توجهی نکرد. دولت اکنون از کمک آنها استفاده می کند و ما در آینده به همکاری خود ادامه خواهیم داد.»

دستگیر نشد؟ آیا اینطور نیست که انجام تحقیقات در مورد چنین ادعایی مستلزم دستگیری فوری متهم به منظور جلوگیری از تبانی و یا از بین بردن دلایل جرم است؟

چرا خبر این ماجرا و کیفرخواست مهم را می شنویم؟ یکی یکی از دلایل گرانی گوشت و مرغ همزمان اعلام نشد؟ چرا دولت چند ماه قبل از افشای این فساد در بیانیه رسمی دبیرخانه شورای اطلاع رسانی از عملکرد وزارت کشاورزی تمجید کرد؟

در عین حال این سوالات کم و بیش روشن بود. چرا آقای رئیسی در دوران قضاوت و برخورد با عده ای به نام سلطان سکه و سایر عناوین مشابه، از اختیارات خاصی استفاده می کرد و حتی آنها را بر خلاف مقررات سنتی سنتی می دانست؟ اما وقتی نوبت حامیان او به پای صندوق های رای رسید، نه تنها کوچکترین خبری درز نکردند، بلکه به جای برکناری او، استعفای او را پذیرفتند و همچنان از توصیه های او استفاده می کنند؟

چرا حتی سخنگوی دولت این شایعات را تکذیب کرد و از وزیر مستعفی حمایت کرد؟ و بدترین چیز این است که او یک سال است که در سکوت و با یک عقیده زندگی عادی دارد؟

ایشان در ستاد انتخاباتی آقای رئیسی در انتخابات 1400 چه نقشی داشتند؟ آیا در خصوص اقدامات مذکور قبل از اجرا در وزارتخانه اطلاعاتی در اختیار آقای رئیسی قرار گرفته است یا خیر؟ مگر اینکه؛ آیا ایشان در دوران مسئولیت خود دچار این انحراف و جنایت شده است؟ البته عجیب خواهد بود. اگر چنین است، چه اقداماتی برای راستی‌آزمایی پیام‌ها علیه او انجام داده‌اند؟

در حال حاضر موضع دولت چیست؟ او در داستان «چای دباش» چه نقشی دارد؟ چرا هیچ اطلاعاتی در مورد این پرونده وجود ندارد؟ آقای آژه ای همچنین بر لزوم گسترش اخبار در مورد فساد چای دباش تاکید کرده است. ما اعتماد داریم و انتظار داریم به زودی اقدامی انجام شود. وی افزود: تاکنون 45 نفر در رابطه با چای دباش تفحیم متهم شده اند.

اگر بهانه ای برای نام بردن از افراد وجود دارد، آیا حداقل باید جزئیات این فساد بدون نام فاش شود؟ چطور می شد در دوره ریاست جمهوری گذشته این اخبار درباره افراد غیر از جناح مسلط را به راحتی منتشر کرد؟ حداقل تعداد مقامات دولتی که در این فساد دخیل هستند باید افشا شود. آیا پرداخت 3.7 میلیارد دلار بدون اطلاع مسئولان اجرایی کلیدی امکان پذیر است؟

ضمناً دلیل و مستند اعمال ماده 477 یا قبول احتمالی اعاده دادرسی در مورد وزیر سابق جهاد آقای ساداتی نژاد چیست؟ به عبارت دیگر چه «نقض شرع بن» در حکم او وجود دارد، به بهانه اینکه پرونده در جریان اجرای حکم قرار نمی گیرد؟

علیرغم «پرونده نهاده های دامی و فروش ۱۱۰۰ میلیارد تومانی نهاده های دامی با کلبه های تقلبی»، «پرونده فساد ۳.۷ میلیارد دلاری چای دباش» و «پرونده انتصابات خانوادگی در وزارت جهاد کشاورزی»، همه اتفاقات رخ داده است. در مدت کوتاه تصدی ساداتی نژاد در وزارت چه جایی برای اعلام وجود گشت رهبری مدیران دولتی باقی مانده است؟

اینها تنها پرونده‌های اصلی است و زمانی که گزارش‌های رسمی و شفاهی وزارتخانه درباره آنچه در دوره کوتاه رهبری وی بر این وزارت رخ داده است، علنی می‌شود. مثنوی طولانی خواهد بود.

واقعاً جای تکرار این سوال است که دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی چند ماه پیش گفته بود: «کجا سابقه چنین فسادی در سطح وزرا وجود داشته است و چرا آقای رئیسی یک بار هم برای عذرخواهی نیامده است. به مردم بعد از تخلفات ساداتی نژاد در مورد واردات دام؟»

اگر عذرخواهی را نادیده بگیریم، ادامه این وضعیت و سکوت در مورد آن وحشتناکتر از وقوع واقعی چنین مفاسدی است. مهمتر از شکست مطلق دولت در کاهش تورم به نصف یا تک رقمی، ناتوانی آن در مبارزه با فساد است که برای اولین بار پس از انقلاب در چنین سطح رهبری در کشور ظاهر شده است.

نکته پایانی این است که چگونه است که آقای روحانی و امثال ایشان متهم به عدم درک و بینش سیاسی می شوند و رد صلاحیت می شوند؟

او چگونه صلاحیت نمایندگی کاشان را دارد؟ هر چند بعداً عقب نشینی می کنند!