دانشمندان می گویند که پرندگان تک همسر به دلایلی مشابه انسان ها شریک زندگی خود را عوض می کنند.

در انسان ها، خیانت یا بی حوصلگی ناشی از زندگی طولانی مدت، اغلب منجر به طلاق بین زوجین می شود. اما اکنون به نظر می رسد که عوامل مشابهی در جداسازی پرندگان نقش دارند.

اعتقاد بر این است که بیش از 90 درصد گونه های پرندگان در هر فصل تولید مثل فقط یک جفت دارند. با این حال، برخی از پرندگان تک‌همسر علیرغم اینکه جفت اصلی آنها در فصل تولید مثل بعدی زنده می‌ماند، جفت دیگری را جستجو می‌کنند. رفتاری که در پرندگان به «طلاق» معروف است.

اکنون، محققان می گویند که دو عامل کلیدی در این وضعیت در طیف گسترده ای از گونه های پرندگان دخیل هستند: بی بندوباری نر و مهاجرت از راه دور.

در این تحقیق، محققان چینی و آلمانی داده های منتشر شده در مورد میزان “طلاق” 232 گونه پرنده را با داده های به دست آمده در مورد مرگ و میر آنها و همچنین مهاجرت آنها مقایسه کردند.

بر اساس داده های منتشر شده در مورد رفتار پرندگان، این تیم به نر و ماده هر گونه یک “امتیاز سرکش” جداگانه اختصاص داد. آنها همچنین تجزیه و تحلیلی را بر اساس روابط تکاملی بین گونه ها انجام دادند تا تأثیر اجداد مشترک را توضیح دهند.

نتایج نشان داد که گونه هایی با نرخ طلاق بسیار بالا با یکدیگر مرتبط هستند. این یافته برای گونه هایی با نرخ طلاق بسیار پایین نیز معتبر است. الگوی مشابهی برای هرزگی مردان مشاهده شد.

تیم تحقیقاتی در مقاله خود نوشت: «به عنوان مثال، پرستوهای انباری، پرستوهای انباری، درناها، شاه ماهیان شمالی و توکاهای سیاه در نرها دارای نرخ طلاق و بی بند و باری بودند، در حالی که نرخ طلاق و بی بند و باری نر در پلیکان، آلباتروس، غاز و قو کمتر بود. ”

محققان می گویند در حالی که بی بند و باری مردان با نرخ طلاق بالاتر همراه است، این مورد در مورد بی بند و باری زنان صدق نمی کند.

در واقع وقتی یک پرنده نر محدودیتی ندارد، توجه و منابع او بین چند ماده تقسیم می شود. که می تواند جذابیت او را به عنوان یک جفت کمتر کند و در نتیجه احتمال “طلاق” در فصل تولیدمثل بعدی خود را افزایش دهد.

دکتر زیتان سانگ، محقق مؤسسه ماکس پلانک برای رفتار حیوانات در آلمان و یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: «میزان طلاق ممکن است در جایی که مردان فرصت بیشتری برای بی بند و باری دارند، افزایش یابد.

وی افزود: با این حال بی بند و باری جنسیت زن لزوماً عواقب مشابهی ندارد، زیرا عدم اطمینان از پدر فرزندان می تواند منجر به افزایش مشارکت مردان در نگهداری از فرزندان شود.

تیم مطالعه همچنین دریافت که گونه هایی که مهاجرت طولانی تری داشتند، نرخ طلاق بالاتری داشتند.

در فرآیند مهاجرت، زوجین ممکن است همزمان به مقصد نرسند. این می تواند منجر به شرایطی شود که ورود زودهنگام یکی منجر به جفت گیری با شریک دیگر و در نتیجه “طلاق” شود.

مهاجرت همچنین می‌تواند منجر به فرود زوج‌ها در مکان‌های مختلف شود که منجر به “طلاق” به دلیل از دست دادن تصادفی شرکا شود. این مشکل با دورتر شدن مقصد مهاجرت تشدید می شود، زیرا مهاجرت های طولانی مدت زمان بازتولید را محدود می کند.

به گفته آقای سانگ، “طلاق می تواند به تسهیل تولید مثل در بدو ورود به جای انتظار برای شریک قبلی کمک کند.”

محققان همچنین دریافتند که به نظر می رسد مرگ و میر و دوری از مقصد مهاجرت با بی بند و باری مردان مرتبط باشد. این امر را می توان نشانه ای از تأثیر این عوامل غیرمستقیم و بالقوه بر طلاق پرندگان دانست.

نتایج مطالعات جدید در ژورنال Scientific Advances انجمن سلطنتی بریتانیا منتشر شده است.

منبع: یورونیوز

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *