به گزارش بازتاب آنلاین، این حفره بسیار عمیق در واقع از سوراخ های متعددی تشکیل شده بود که از یک سوراخ مرکزی منشعب می شدند. عمیق ترین این حفره ها به نام SG3 تا عمق 12263 متری در پوسته زمین حفر شده بود و با وجود عمق شگفت انگیز آن، این حفره به اندازه یک بشقاب غذاخوری بود.
برای درک عمق این حفره، ارتفاع اورست و فوجی را روی هم تصور کنید. این حفره حتی عمیق‌تر از عمیق‌ترین نقطه اقیانوس، گودال ماریانا است که ۱۱۰۳۴ متر زیر سطح دریا قرار دارد.
روس ها حفاری را در 24 می 1970 آغاز کردند و تا سال 1992، مدت کوتاهی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ادامه یافتند. البته تنها دلیل توقف این پروژه ناآرامی های سیاسی و کمبود منابع مالی است نبود. در عوض، طبق گزارش بی بی سی فیوچر، عملیات حفاری زمانی متوقف شد که دمای پایین سوراخ به حدود 180 درجه سانتیگراد رسید که بسیار بیشتر از دمای پیش بینی شده توسط محققان بود.
متاسفانه این پروژه نیمه کاره رها شد و اکنون تنها یک ساختمان ویران و متروکه و یک سوراخ بسته در زمین باقی مانده است. با تخریب این سایت، روسیه در سال 2008 اعلام کرد که قصد دارد این چاه عمیق را تخریب کند و برخی گمانه زنی ها حاکی از آن است که این حفره تا حدی با بتن پر شده است.
تاکنون شایعات تخیلی زیادی درباره این مکان در شمال روسیه منتشر شده است. یکی یکی از افسانه های محلی که دهان به دهان پخش شد می گوید که مته از لایه ای سنگ شکسته و به غاری بسیار داغ رسیده است. یا داستان دیگری می گوید که دانشمندان میکروفونی را برای بررسی بیشتر به داخل سوراخ فرستادند و صداهایی شبیه فریادهای ناشی از شکنجه از داخل چاه شنیده شد.
البته هیچ یک از این داستان ها تایید نشده و احتمالاً بی معنی و بیهوده است; اما در هر صورت، به راحتی می توان فهمید که چرا چاه عمیق کولا “ورودی به جهنم” نامیده می شود.