داستان شگفت انگیز مثلث عشقی ناصرالدین شاه قاجار با دو خواهر!

حرمسرای پادشاهان و رفتار آنها با زنان همیشه برای همه جذاب بوده است.

به گزارش صبحگاهی به نقل از سیمرغ، به ویژه آنچه اعتمادالسلطنه روایت کرده، ناصرالدین شاه هنگام مرگ دو هزار زن داشت.

این در حالی است که عبدالله مستوفی در قسمت سلطنت ناصرالدین شاه و صفحات 377 تا 379 در مورد دختر معمار باشی و ورود او به حرم شاه با عنوان «مال بد صاحبش» روایتی دارد.

«این روزها بچه های خیابان شعرهای دیگری می خواندند و درباره ربابه خانم دختر حاجی ابوالحسن معمارباشی بود که شاه با او ازدواج کرده بود و به محض تولد به خانه پدرش فرستاده بود.

ناصرالدین شاه تقریباً تمام هفتاد هشتاد زنی را که تا به حال در دربار داشت دیده و پسندیده بود، به جز چند زن که در ابتدا از مادرش گرفته بود و یکی دو نفر از آنها از خاندان سلطنتی بودند. .

حزب داخلی شاه

در داخل خانه شاه مهمانی برپا شد و همسران شاه از اقوام خود و همسران بزرگان دعوت کردند.

شاه هم به داخل می آمد و زنان بیرون نباید به او دست می زدند، البته در بین آنها دخترانی بودند که اگر شاه را دوست داشتند با رضایت پدر و مادرشان ازدواج می کردند.

زنان مستقر که متولی حرم بودند خادمان را تربیت می کردند.

اگر شاه از آنها خوشش می آمد فوراً دختر خادم را برای شیخ اسدالله شیخ حرمسرا که هر روز مشغول خدمت به بانوان حرمسرا برای فراگیری مضامین قرائت و دعا و یک زن دیگر بود، کنیز پادشاه می کرد. به تعداد زنان اضافه می شود.

شاه به باغ ها و ویلاها می رفت، اتفاقا دختری آمد تا از نهر آب بیاورد و شاه او را دید و خوشش آمد.

خانم های مستقر حرمسرا برای نزدیک شدن به این دختران رقیب پول زیادی می پرداختند و سعی می کردند همیشه در تشکیلات خود کنیزان ورزیده، زیبا و خوش برخورد زیادی داشته باشند.

داستان دختر باغبان باشی و خاطره جیران

این شد که یک خواهر پادشاه شد، خواهر کوچکترش برای دیدار خواهرش به حرم رفت، شاه طالب هم خواهر دوم شد.

ازدواج مختلط بین دو خواهر شرعاً ممنوع است، پادشاه خواهر بزرگتر را عفو می کرد و خواهر کوچکتر را بدون اینکه او را از حرمسرا خارج کند، صیغه می کرد.

بعد هر وقت حال و هوای خواهر اول را داشت برای خواهر دوم هم همین کار را می کرد.

عایشه خانم و لیلی خانم، خواهران میرزا عبدالله خان یوشی، تظام الدوله، هر دو همسر ناصرالدین شاه نیز همین وضعیت را داشتند.

دختر باغبان

این اواخر پادشاه دختر باغبان گلی را دید و او را زن به حرم برد.

این خانم با وجود جوانی به قدری زیبا، عاقل و فهمیده بود که ناصرالدین شاه را واقعاً اغوا کرد.

و مقام او در حرم به حدی بالا رفته بود که دوشادوش بانوان جانبازی چون انیس الدوله، امین اقدس و شمس الدوله دختر عموی شاه بود.

این خانم یک خواهر کوچکتر داشت که برای دیدار خواهرش به حرم رفت و مورد علاقه شاه شد.

شاه می خواست همین معامله را با این دو خواهر انجام دهد، اما دختر باغبان از خواهر میرزا عبدالله خان متواضع تر بود.

دختر بزرگ از آمدن خواهرش به حرم قدغان و نزد شاه گفت. انتخاب یکی از ما به صلاحدید اعلیحضرت است.

پادشاه نه خواهر اول را دوست داشت و نه از جدایی از خواهر دوم.

چهارراه شاه عیاش

عشق ناصرالدین شاه به این دو خواهر به حدی رسید که پیرمرد در غم جدایی از خواهر کوچکتر اشعاری سرود.

علت علاقه ناصرالدین شاه به این دختر باغبان این بود که پدرش را باغبان کرد و به او لقب رضوان الملک داد.

به دلیل شباهت این بانو به جیران دختر تجریشی بود که در جوانی در بادرود درگذشت و مورد علاقه شاه بود.

شاه نیز در آستانه قبر جیران که به فروغ السلطنه ملقب بود و معشوق جوان او بود، درگذشت.

باغبان باردار بودن با لباس چینی

تصویر بالا مربوط به یک باغبان باردار با لباس چینی است که پسرش ناصرالدین شاه چهار ماه پس از تولدش درگذشت.

فاطمه سلطان باغبانباشی معروف به باشی و خانم باشی از همسران ناصرالدین شاه در سال های آخر عمر او بود.

به گزارش موسسه تاریخ معاصر ایران، ناصرالدین شاه پس از مدتی عاشق خواهر کوچکترش ماهرخسار خانم شد.

پیش از این ناصرالدین شاه همزمان با دو خواهر به نام های عایشه و لیلی ازدواج کرده بود.

اعتمادالسلطنه از عشق شاه به خواهر همسرش با وجود مخالفت همسرش می نویسد:

«پادشاه بیش از حد میل (به ماهخسار) دارد و در واقع عاشق است.

مدام شعرهای عاشقانه می سراید و لحظه ای و دقیقه ای عقلش را از دست نمی دهد.»

باغبان باش، همسر ناصرالدین شاه

خانم باشی شاه را به خوردن تریاک وادار می کند و در صورت وقوع این رابطه تهدید به مرگ می کند.

او چندین بار عصبانی می شود. سرانجام ناصرالدین شاه ماهرخسار خواهر خانومباشی را بدون اطلاع خواهرش به جاجرود آورد.

جالب اینجاست که چون چشمان خانم باشی شبیه چشمان جیران فروغ السلطنه، همسر محبوب ناصرالدین شاه در گذشته بود، لقب فروغ السلطنه را خواستار شد.

اما او هرگز به این عنوان دست نیافت، با وجود اینکه از همان اختیارات او برخوردار بود.