در سال های اخیر چندین همکاری با شبکه نمایش خانگی داشته اید. از تجربه این سریال ها بگویید. چه تفاوت هایی با تلویزیون دارد؟
باید متفاوت باشد. امتحانات کمتری وجود دارد و ما در مورد موضوعات مختلف پیشنهادات بیشتری داریم. من در سریال جیران بودم و دو ریلیتی شو داشتم.
با توجه به این بازخورد، به نظر شما مخاطب تلویزیون بیشتر یا بیشتر شبکه پخش خانگی است؟
تلویزیون قبلا بیننده بیشتری داشت. این رسانه ای است که برای همه رایگان است و همه می توانند آن را ببینند. به همین دلیل قبلا بیننده بیشتری داشت. اما تعداد بینندگان مدتی است که کاهش یافته است. امیدوارم به روال گذشته برگردد و همین تعداد بیننده داشته باشد. چون جایگاه متفاوتی دارد. مثلا نمی توانید سریال پایتخت را با هیچ سریال دیگری مقایسه کنید. چه ایرادی داشت که تلویزیون تا این حد محبوب بود؟ شبکه نمایش خانگی مخاطبان خاص تری دارد، یعنی طبقه متوسط رو به بالا.
شاید یکی یکی از دلایل آن مبلغ اشتراکی است که باید پرداخت شود.
دقیقا. این ایده من است. کسانی که در شهرهای کوچک زندگی می کنند یا از نظر مالی ضعیف هستند به این پلتفرم ها دسترسی ندارند. با این حال تماشاگران خاص خودش را دارد که تعدادشان کم نیست.
آیا رسانه برای شما مهم است؟ برای شما مهم است که در تئاتر، سینما یا تلویزیون هستید؟
من از اول بوم را دوست داشتم.
با وجود اینکه کار خود را از تئاتر شروع کردید.
آره. به طور کاملا اتفاقی تئاتر را شروع کردم. من از ابتدا سینما را دوست داشتم، اما در دانشگاه تئاتر خواندم. برای کار آقای بیضایی برای نمایش نوید ماکان تست دادم، قبول شدم و کار کردم. اما بعد به سراغ عکس رفتم. البته تئاتر هم خیلی جذاب است، اما من سینما را ترجیح می دهم.
بیایید در مورد برنامه اسکار صحبت کنیم. تجربه چطور بود؟
من عموماً در این برنامه ها شرکت نمی کنم. اما چون کار مدیر بود رفتم. تجربه جالبی بود و بسیاری از صحنه های او در شبکه های اجتماعی پرطرفدار بود. سر صحنه خیلی خندیدیم و خیلی خوش گذشت. خیلی وقته اینقدر نخندیده بودم نعیمه نظام دوست واقعا زیباست و ما را به خنده انداخت. فضای خوبی برای فیلمبرداری وجود داشت. خود آقای مدیری و بقیه افرادی که در گروه بودم مثل بهنام تشکر و محمدرضا هدایتی هم عالی بودند. نظر من در مورد این برنامه ها کاملاً تغییر کرده است.
این دومین همکاری شما با مهران مدیری است و پیش از این ساعت 18 با او کار کرده بودید. کار با او چگونه پیش می رود؟
آقای مدیری حال مردم را بد می کند. کار کردن با او به قدری جذاب است که نمی خواهید بعد از آن شغل دیگری را انتخاب کنید. چون شرایط کار بسیار انسانی و صحیح است.
این شرایط صحیح که می گویید چیست؟
از نظر زمان کار خیلی خوبه. فاکتورهایی را در نظر می گیرد. یعنی برنامه ایجاب نمی کند که از ساعت 5 صبح تا آخر شب سر کار باشید. این کار هم بازیگر و هم بقیه اعضای گروه را آرام می کند. این مشکل در آثار دیگر وجود ندارد. میزان کاری که در یک روز صرف می کنند بسیار زیاد است و تعداد ساعات صرف شده برای پوسترها ضعیف است. اما با آقای مدیری همه چیز خوب اندیشیده شده و فضا آرام است. هیچ کس سر کسی فریاد نمی زند و فضای بسیار آرامی حاکم است. او فرد محترمی است و همه چیز در کار خوب است. امیدوارم دوباره با او کار کنم.
سال گذشته فیلم «تابستان همان سال» به کارگردانی محمود کلاری را نیز در جشنواره داشتند.
فکر می کنم آقای کلاری فیلم ماندگاری ساخت. واقعا برای من تجربه خوبی بود. من این قاب ها و عکس ها را بسته بندی کردم. برای من هر لحظه لذت بخش بود که بتوانم با این قاب ها در عکس بمانم. نمی توانم به شما بگویم که چقدر برای من یک رویا بود. هر لحظه مثل یک نقاشی بود. محیط کار در دهه 1930 و 1940 بود و من آن زمان را خیلی دوست دارم. از قابلمه های حیاط گرفته تا دیوارها و غذاهایی که می خوردیم برایم جذاب بود. خوشحالم که توانستم این فضا را از طریق این فیلم تجربه کنم. علاقه من به سینما و بازیگری دلیلی است که می توانم زندگی هایی را تجربه کنم که در واقعیت اتفاق نمی افتد.
به امکان تجربه زندگی های متفاوت در سینما اشاره کردید. جایی گفتید وقتی می خواهم نقشی را بازی کنم سعی می کنم با آن زندگی کنم و آن را در زندگی واقعی ام ادغام کنم.
آره. تا جایی که بتوانم این کار را انجام می دهم. مثلاً وقتی در سه حکم زندان نقش پرستار را بازی کردم، در واقع ده روز در بیمارستان کنار پرستاران ایستادم و از آنها چیزی یاد گرفتم. سعی کردم زندگی این شخصیت را در فیلم تمشک تجربه کنم. من هم مثل او سرم را می پوشاندم و می رفتم بیرون. وسایل ارتباط جمعی مانند تلفن همراه و لپ تاپ را پشت سر گذاشتم و می خواستم تنهایی را تجربه کنم.
و این شما را افسرده کرد.
آره. قبل از فیلم تمشک نمی دانستم افسردگی چیست. من آدم شاد و بشاشی بودم و بازی در این نقش واقعا سخت بود. الان برای من خیلی راحت است چون دنیای امروز در این مسیر پیشرفت کرده است.
به خاطر بازی در تمشک و افسردگی که سرت اومد 6 کیلو کم کردی. درست است؟
آره. من 15 پوند در آن کار و 30 پوند در کار آقای کلاری کم کردم. چون آقای کلاری همیشه می گفت این شخصیت از شما لاغرتر و لاغرتر است. نکته دیگر این است که من نه تنها شخصیتی را که می خواهم بازی کنم زندگی می کنم بلکه آن را دست اول تجربه می کنم. اگر شخصیت مربوط به گذشته باشد، من در آن دوره زمانی تحقیق می کنم. تابستان امسال در محل کار کتاب های قاجاریه زیاد خواندم. می خواستم آنها را کنار هم بگذارم تا بفهمم یک زن در آن زمان چگونه زندگی می کرد. چون معتقدم باید این حس را در درون خودم پیدا کنم.
از همکاری با همسرتان سامان سالور بگویید. آیا این رابطه ناخودآگاه روی کار شما تأثیر می گذارد؟
من و سامان خیلی شبیه هم هستیم. ما هر دو در کار به یکدیگر آزادی می دهیم. اگر برای نقشی مناسب باشم نقش را به من می دهد، اگر نه فشاری نیست و او هم انجام نمی دهد. من مشغول کارهای دیگری هستم و او می تواند بازیگران دیگری را دعوت کند. اما اگر کسی بفهمد که نقش برای من مفید است و بتوانم چیزی به این نقش اضافه کنم، حتما از من استفاده خواهد کرد. همیشه می گوید اگر بازیگری دارم که زحمت می کشد و بازیگر خوبی است پس چرا از او استفاده نکنم؟ من این را نقل می کنم، نمی خواهم خودم را توصیف کنم. می گوید چرا نباید بازیگری را استخدام کنم که ایده دارد و عاشقانه برای به دست آوردن نقش تلاش می کند؟ سامان هم در بازیگری من خیلی موثر بود. اولین کارم در سینما با او بود.
برای این کار جایزه گرفتی
بله، جایزه جهانی گرفتم و نامزد جشنواره فجر شدم. برای فیلم سکام هبس هم جایزه گرفتم. اصولاً سامان من را فقط به عنوان یک بازیگر در محل کار می بیند. اینطور نیست که او بیشتر از دیگران به من اهمیت می دهد. گفته می شود، ممکن است من را کاملاً از فیلم خارج کند. در این موارد بسیار حرفه ای کار می کند.
حتی الان که با او در برنامه حضور دارید.
آره. سریال گردن زنانه که سابقه بسیار عجیب و مرموز با حرکات مکرر دارد. به نظرم کارگردانی این کار خیلی سخت است اما سامان این کار را کرد. من بسیار خوشحالم که بخشی از این سریال هستم. برای اولین بار نقشی دارم که کمی شبیه خودم است.
۲۲۰۵۷