در مورد این حادثه و پیامدهای آن چند نکته قابل ذکر است.
1- در شرایط حساس کنونی که منطقه به دلیل جنایات رژیم صهیونیستی داغ شده است، انجام عملیات نظامی در سه کشور منطقی نیست. عجیب است که چنین بار سنگینی از تحریک در سطح بین المللی بر سر ما آورده شود.
2- حمله به اربیل با توجه به سوابق ماجراجویی های اقلیم کردستان امری طبیعی است. علاوه بر حضور عناصر موساد در اقلیم کردستان عراق، فعالیت عوامل تروریستی حزب دمکرات کردستان و خیانت آنها به ایران نیز انگیزه طبیعی برای انجام عملیات در این منطقه است.
در مورد اقلیم کردستان عراق، خود بارزانی ها که ستون فقرات بیگانگان به ویژه رژیم صهیونیستی را تشکیل می دهند، باید محافظت شوند. بارزانی‌ها وجود خود را مدیون حمایت ایران به دلیل فشارهای صدام و حزب بعث هستند و حتی به خاطر محافظت از خود در برابر شر داعش به ایران مدیون هستند. اما علیرغم تمام تعهداتی که برای پاکسازی اقلیم کردستان عراق از وجود تروریست ها داشته اند، این منطقه را در کانون فعالیت های خود قرار داده اند. پس از شواهد بسیار، اکنون حق ایران است که امنیت منطقه کردستان عراق را تامین کند.
3- اکانت پاکستان جداست و نباید با اقلیم کردستان عراق یکی تلقی شود. ایران و پاکستان در طول تاریخ همواره روابط بسیار خوب و دوستانه ای داشته اند. زمانی که پاکستان مورد حمله دیگران قرار می گرفت یا درگیر جنگ می شد، ایران را نقطه قوت استراتژیک خود می دانست. مردم پاکستان به ایران علاقه دارند و این علاقه در دهه های اخیر افزایش یافته است. در شرایط خاص، دولت پاکستان همواره در کنار دولت ایران بوده و این دو کشور بزرگ مسلمان با فرهنگ های مشابه در منطقه سیاست مشترکی را در پیش گرفته اند.
تنها نقطه تاریکی که در سال های اخیر به وجود آمده، استفاده از عناصر ایرانی مرتبط با دشمنان بخشی از غرب پاکستان برای ایجاد ناامنی در ایران و ارتکاب جنایت در کشورمان است. با توجه به مذاکرات طولانی مدت ایران با مقامات پاکستانی بر سر این موضوع و وعده های طرف پاکستانی برای حل آن، نگرانی طرف ایرانی از شرارت مستمر تروریست ها از خاک پاکستان علیه ایران کاملا قابل درک است. در عین حال باید توجه داشت که راه مقابله با این عناصر خبیث و پایان دادن به شر آنها تنها به حملات موشکی خلاصه نمی شود.
4- حساسیت های کنونی به دلیل شرایط وخیم ناشی از جنگ غزه و اهداف تهدیدآمیزی که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای گسترش شعله های جنگ به کشورهای منطقه دنبال می کنند، ایجاب می کند که ایران روابط خود را با کشورها به ویژه تقویت کند. به کشورها، همسایگان پاکستان را تقویت می کند. یکی یکی از مهم ترین آنها اندیشیدن به تدابیر ویژه است. توسل به حمله نظامی برای پایان دادن به شرارت عناصر وابسته که از خاک پاکستان برای اهداف شوم خود استفاده می کنند، نمی تواند در حیطه چنین اقداماتی قرار گیرد. این روش در مورد پاکستان نتیجه معکوس دارد، هرچند واکنش مشابه پاکستان نیز همین واقعیت را نشان داده است.
23302