به گزارش تسنیم، بابک پناهی درباره ساخت دکورهای فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» گفت: معمولا تولید پروژه هایی که نیاز به گواهینامه دارند کار ساده ای نیست. قبل از ساخت دکور از نظر مالی بررسی می شود که آیا ارزشش را دارد یا بهتر است مکان اصلی را در نظر بگیرید. از آنجایی که قرارگاه اشرف دیگر به شکل سابق وجود ندارد، رفتن به عراق توجیه اقتصادی نداشت. از این رو تصمیم بر این شد که تزئینات در شهر دفاع مقدس و در سطحی صاف انجام شود. این طراح صحنه افزود: از آنجایی که قرارگاه اشرف اکنون تغییر کرده است، آن را بر اساس یک سری عکس و فیلم محدود ایجاد کردیم.
یاد دوتا شیری افتادم که جلوی پادگان اشرف گذاشته بودند. یال آنها مشکل داشت و زمانی که آنها را طراحی کردیم، شیرها را دقیقاً به این شکل طراحی کردیم، این یال ها نیز همین مشکل را داشتند و کسانی که پادگان اشرف را دیدند از نزدیک این شیرها را دیدند و گفتند که دقیقاً به همین شکل ساخته شده اند. و اینکه این موضوع برایشان بسیار جالب بود. پناهی به ساخت قرارگاه ثریا اشاره کرد و افزود: علاوه بر ساخت پادگان اشرف، قرارگاه ثریا نیز ساخته شد که مقر خانواده ها بود. ما از انبار ثریا فیلم داشتیم، اما محدود بود، بنابراین بر اساس موقعیت دوربین، طرح هایی ایجاد کردیم. بخش دیگر مقر عراق بود. جایی ساختیم که شبیه پاسگاه است. با توجه به این سه لوکیشن اصلی، طرح های تزیینی در شهر دفاع مقدس ایجاد شد و صفر تا صد لوکیشن ایجاد شد که حتی راهسازی را نیز شامل می شد.
وی گفت: طبیعی است که در شرایط کنونی، مخاطبان دوست داشته باشند یک کمدی با احساس خوب ببینند. فیلم هایی مثل «سرهنگ ثریا» جزء کمدی های حال خوب کن به حساب نمی آیند. اما فیلم هایی از این دست را باید آنقدر دید و کار کرد که تماشاگران برای دیدن این فیلم هیجان زده شوند. یعنی مخاطب به قصد تماشای یک فیلم مهم فیلم را تماشا می کند. این فیلم ها باید به گونه ای تبلیغ شوند که کنجکاوی برانگیخته شود. عدم وجود چنین مانورهایی باعث می شود که چنین فیلم های خوب و قوی دیده نشوند، فروش نداشته باشند و موج نزنند.
پناهی خاطرنشان کرد: باید به صورت کارشناسی به این موضوعات پرداخت تا ارزش این فیلم ها پی برده شود و فیلم قبل از اکران فیلم حفظ شود و مخاطب برای تماشای آن هیجان و کنجکاو شود. این گونه فیلم ها فیلم های مهمی هستند اما متأسفانه به هر دلیلی به خوبی تبلیغ نمی شوند و در نتیجه دیده نمی شوند. وی نگاه متفاوت به فیلم‌های ساخته شده و اکران شده در جشنواره‌ها را برجسته کرد و گفت: قطعا در بیشتر جشنواره‌ها معمولاً فیلم‌ها دیده می‌شود. سیاسی، جناحی و… می شود و به برخی فیلم ها بیشتر توجه می شود. همین موضوع حتی در جشنواره هایی که خارج از ایران برگزار می شود نیز این انتقاد را به دنبال داشته است. البته نگاه انتقادی من به جشنواره ها نه تنها در مورد هیئت داوران، بلکه در مورد متولیان جشنواره ها و تولید فیلم و گروه تولید نیز صدق می کند. پناهی ادامه داد: به نظر می رسد عوامل تولید و تولید فیلم به جشنواره هایی مانند جشنواره فیلم فجر شناسنامه فیلم هایی را که ساخته اند فرستاده و به بیرون فرستاده اند. شما مجاز به ارائه اینها نیستید. به نظر من این موضوع مهم است اما نادیده گرفته می شود. چون در هر صورت همه بازیگران دست به دست هم می دهند تا یک فیلم بسازند و باید به نوعی نمایش داده شود.
این طراح صحنه در خصوص تلاش فیلم «سرهنگ ثریا» برای روایت داستانی جدید از جنگ افزود: سرهنگ ثریا تلاش کرد تا اقلیم و جغرافیای متفاوتی از جنگ را به نمایش بگذارد و به همین دلیل باید اراده و اراده بیشتر دیده شود. این مشکل از ضعف برگزارکنندگان جشنواره و گروه تولید فیلم است. هنگام تبلیغ یک فیلم، ارائه شناسنامه صحیح می تواند به تبلیغ و دیده شدن کمک کند. به این ترتیب فیلم از A تا Z ساخته شد. ارائه شناسنامه به این شکل در آینده فیلم تاثیرگذار خواهد بود. چون باعث می شود فیلم در جشنواره ها بیشتر دیده شود و بتوان در موضوعات مختلف نامزد شد. پناهی با بیان حس خوبی که پس از تماشای فیلم داشت، گفت: وقتی فیلم را دیدم از آن خوشم آمد و خدا را به خاطر زحماتی که برای آن کشیده شکر کردم. استقبال خوبی شد. حال و هوای فیلم خیلی خوب به تصویر کشیده شد.