به گزارش پی ام آپ، باتری های قابل کاشت و وسایل الکترونیکی مانند ضربان ساز و دستگاه های تحریک الکتریکی مغز طی سالیان متمادی صنعت پزشکی را کاملا متحول کرده و شیوه برخورد پزشکان با مشکلات پزشکی را متحول کرده است.
با این حال، این باتری ها اغلب پس از مدتی از بین می روند و بنابراین نیاز به تعویض دارند که در حال حاضر تنها با یک جراحی خطرناک امکان پذیر است.
اما به گفته روزیاتو، فناوری پزشکی اخیرا به باتری قابل کاشت دست یافته است که با اکسیژن بدن کار می کند. شیجانگ لیو، یکی یکی از اساتید تیم دانشگاه تیانجین می گوید که اکسیژن واضح ترین منبع برای باتری بی حد و حصر است.
لیو می گوید: «وقتی به آن فکر می کنید، اکسیژن منبع زندگی ما است. اگر بتوانیم از اکسیژنی که به طور مداوم توسط بدن تولید می شود استفاده کنیم، عمر باتری ها مانند باتری های کلاسیک محدود نخواهد شد.
بنابراین لیو به همراه تیمی از دیگر محققان چینی تصمیم گرفتند باتری بسازند که بتواند از طریق واکنش با اکسیژن بدن الکتریسیته تولید کند.
این تیم تحقیقاتی الکترودهای باتری را از سدیم مبتنی بر آلیاژ ساخته اند، زیرا این ماده در همه جای بدن انسان وجود دارد و در تولید باتری های قابل شارژ نیز استفاده می شود.
فلز طلا به‌عنوان کاتد کاتالیزور انتخاب شد، زیرا در باتری‌های فلزی-هوای قبلی استفاده شده بود، زیرا به کاهش سطح اکسیژن حساس بود. این تیم تحقیقاتی همچنین از طلای نانومتخلخل استفاده کردند که سوراخ هایی به اندازه یک هزارم مو دارد.
محققان می گویند در حالی که همه این ترکیبات به تنهایی زیست سازگار هستند، اما با یک لایه نازک از پلیمر انعطاف پذیر پوشیده شده اند. کاتد طلایی باتری می تواند به راحتی اکسیژن مایعات بدن را جذب کند و سپس با الکترودهای سدیم داخل باتری واکنش نشان می دهد.
سپس این واکنش شیمیایی مبنایی برای واکنش های الکتروشیمیایی لازم برای رخ دادن در باتری و در نتیجه جریان مداوم الکتریسیته ایجاد می کند.
محققان برای آزمایش اختراع متحول کننده خود، باتری را در بدن موش های آزمایشگاهی کاشتند.
پس از 2 هفته آزمایش، آنها متوجه شدند که موش ها مشکل قلبی ندارند و جریان الکتریکی ثابت است.
اگرچه ولتاژ تولید شده بین 1.3 تا 1.4 ولت است که کمتر از برق تولید شده توسط دستگاه های فعلی است، کارشناسان معتقدند که این نویدبخش آینده باتری ها است.
به گفته لیو، جریان برق بلافاصله پس از کاشت دستگاه ناپایدار بود، اما به زودی به طور خودکار تنظیم شد. حتی عملکرد باتری را تحت تاثیر قرار داد، زیرا نقش مهمی در بهبود زخم کاشته شده ایفا می کند.
لیو می‌گوید: «به نظر می‌رسد که باید به زخم زمان بدهیم تا بهبود یابد تا رگ‌های خونی بتوانند در اطراف باتری بازسازی شوند و سپس باتری بتواند یک بار الکتریکی پایدار تولید کند. این یک یافته شگفت‌انگیز و جالب است، زیرا به این معنی است که باتری می‌تواند به بهبود زخم‌ها نیز کمک کند.»
۵۸۵۸