تفاله قهوه ممکن است از مغز در برابر آلزایمر محافظت کند

تفاله های دور ریخته شده قهوه ممکن است حاوی ذرات مرموزی باشد که به پیشگیری از زوال عقل و سایر مشکلات سلامتی کمک می کند.
بر اساس مطالعه جدید محققان دانشگاه تگزاس در ال پاسو، تفاله های قهوه ممکن است حاوی ذرات مرموز باشد که به پیشگیری از زوال عقل و سایر مشکلات سلامتی کمک می کند.

محققان نقاط کوانتومی کربن اسید کافئیک (CACQDs) را از دانه‌های قهوه استخراج کرده‌اند که ممکن است از سلول‌های مغز در برابر حملات میکروبیولوژیکی محافظت کند. حملاتی که می تواند منجر به ایجاد بیماری های عصبی از جمله آلزایمر شود.

با این حال، محققان بیان می کنند که استفاده از تفاله قهوه در مبارزه با اختلالات عصبی ممکن است محدود باشد. موارد ناشی از عواملی مانند چاقی، سن، قرار گرفتن در معرض سموم محیطی.

توانایی محافظت عصبی CACQDs

اختلالات نورودژنراتیو که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهند، ناشی از تخریب تدریجی نورون‌ها یا سلول‌های مغزی است. با پیشرفت این بیماری، توانایی فرد در انجام فعالیت های اساسی مانند حرکت و گفتار به تدریج کاهش می یابد. توانایی های شناختی و توانایی آنها برای انجام کارهای پیچیده مانند کنترل مثانه و روده نیز ممکن است مختل شود.

بر اساس بیانیه رسمی، برخی از اختلالات در مراحل اولیه می تواند توسط سبک زندگی یا عوامل محیطی مختلف ایجاد شود. این عوامل شامل افزایش سطح رادیکال های آزاد در مغز و مولکول های مضر مرتبط با بیماری های دیگر مانند سرطان، بیماری های قلبی و اختلال بینایی است. انباشته شدن قطعات پروتئینی که آمیلوئید را می سازند نیز می تواند پلاک هایی در مغز ایجاد کند که نشانه پیشرفت آلزایمر است.

اینجاست که کار جدید شروع می شود. کافئیک اسید موجود در قهوه متعلق به خانواده ای از ترکیبات گیاهی است که به دلیل خواص آنتی اکسیدانی یا مهار رادیکال های آزاد شناخته شده است. کافئیک اسید می تواند به سد خونی مغزی نفوذ کند و بر سلول های مغز تأثیر بگذارد.

در نمونه های سلولی، محققان دریافتند که CACQD ها اثرات رادیکال های آزاد را از بین می برند یا مسدود می کنند و از تجمع پروتئین های سازنده آمیلوئید جلوگیری می کنند. نکته مهم دیگر این است که CACQD ها روی سلول ها اثر منفی ندارند.

اگر این مزیت به درمان پیشگیرانه تبدیل شود، می تواند بیماران را از نقطه اوج پیشرفت بیماری دور نگه دارد.

آزمایش اثربخشی تفاله قهوه

این یافته امیدوارکننده به خوبی برای کاربرد آینده نگر CACQDs در محافظت عصبی است. محققان بر این باورند که در مراحل اولیه بیماری هایی مانند آلزایمر یا پارکینسون، یک داروی مبتنی بر CACQD ممکن است در کند کردن پیشرفت بیماری مفید باشد.

ماهش نارایان یکی از نویسندگان این پژوهش گفت:

بسیار مهم است که این اختلالات قبل از رسیدن به مرحله بالینی مورد توجه قرار گیرند؛ زیرا تا آن مرحله احتمالاً خیلی دیر خواهد بود. هر گونه درمان فعلی که بتواند علائم پیشرفته بیماری های عصبی را تسکین دهد، از دسترس بیشتر افراد خارج است. یافتن راه حلی است که بتواند از بسیاری از این شرایط با هزینه ای قابل کنترل برای بیماران جلوگیری کند.

اگرچه هنوز روزهای اولیه تحقیقات است، تیم امیدوار است تحقیقات بیشتر آزمایش‌های اولیه را تایید کند. شاید روزی چیزی به سادگی یک قرص CACQD بتواند سپری نامرئی برای مغز انسان برای محافظت در برابر بیماری های عصبی غیر ژنتیکی ایجاد کند.

نتایج مطالعه محققان در مجله Environmental Research منتشر شد.

منبع: دیجیاتو