به گزارش مانیبان، به کارگرانی که یک سال سابقه کار داشته باشند، سابقه کار به عنوان پاداش تعلق می گیرد. اما پایه سنوات برای مغازه هایی است که دارای طرح طبقه بندی مشاغل هستند که پایه سنوات به حداقل دستمزد آنها اضافه می شود.
“مبنای سنوات” مفهومی متفاوت از “مزایای پایان کار” است و اغلب توسط کارگران با معنای رایج “سنت” اشتباه گرفته می شود. «پایه بالا» را می توان قسمت پشتیبان پایه حقوق نامید که معمولاً برای جبران حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار تصویب و ابلاغ می شود. این قسمت از حقوق در واقع بخشی از حقوق پایه است که به طور معمول با حداقل دستمزد به کارگر پرداخت می شود. با این حال، می توان آن را هر چند ماه یک بار یا یک بار در سال پرداخت کرد. “سالهای پایه” یکی یکی از مزایای ثانویه حقوق است و تغییر سالانه آن ربطی به افزایش حقوق ندارد.
ولی یکی یکی از دغدغه های کارگران تفاوت قراردادهای رسمی و غیررسمی بود. طبق بخشنامه وزارت کار در سال 1391، دیگر تفاوتی بین سنوات کارگران پیمانی و رسمی وجود ندارد.
کارگران چه تسویه حساب کرده باشند و چه نباشند، مشمول سالیانه هستند. حتی اگر بین کار آن کارگران در کف مغازه فاصله باشد.
آن دسته از کارگاه هایی که دارای طرح طبقه بندی نیروی کار هستند، بر اساس فرمول تعیین شده در بخشنامه حقوق و دستمزد وزارت کار، دستمزد دریافت می کنند. اما آن دسته از کارگاه هایی که فاقد طرح طبقه بندی مشاغل هستند به شرط داشتن یک سال سابقه کار در کارگاه مذکور (دائمی و موقت)، حق سنوات را دارند. اما مزایای بازنشستگی یا پایان خدمت معادل یک ماه حقوق به ازای هر سال کار است که در پایان کار یا در پایان همکاری به کارگران پرداخت می شود.
ولی یکی یکی از سوالاتی که بعد از افزایش دستمزد 1402 برای کارگران پیش آمد این است که آیا سال های پایه 1402 برابر با 1401 است؟
آرمین خوشختی، کارشناس حقوق کار نظر می دهد: کارگرانی که سابقه کار در همین کارگاه در سال 1402 به 365 روز رسیده باشد، روزانه 70 هزار ریال دریافت می کنند.
اما کارگرانی که در سال 1401 مستمری پایه دریافت کرده اند و همچنان در همان کارگاه مشغول به کار هستند، ابتدا 21 درصد افزایش (نسبت به 70 هزار ریال) و سپس مبلغ 70 هزار ریال به شرح توضیح داده شده دریافت خواهند کرد.