نتایج تحقیقات موجود نشان می‌دهد که تماشای بیش از حد صفحه ممکن است یک علامت هشداردهنده اختلال طیف اوتیسم و اختلال نقص توجه (بیش فعالی) باشد.
در مورد ارتباط بالقوه بین زمان استفاده از صفحه نمایش و خطر ابتلا به اختلالات عصبی رشدی مانند اختلال طیف اوتیسم (ASD) و اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) در کودکان اختلاف نظر وجود دارد و تحقیقات جدید نشان می دهد که تماشای بیش از حد صفحه نمایش از علائم اختلالات رشد است.
در حالی که اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بر مهارت های زبانی، رفتار و توانایی فرد برای یادگیری و اجتماعی شدن تأثیر می گذارد، اختلال طیف اوتیسم در درجه اول بر توانایی آنها برای تمرکز، ثابت ماندن یا کنترل رفتار تکانشی تأثیر می گذارد. بسیاری از علائم بین این دو بیماری همپوشانی دارند و ممکن است فرد هر دو بیماری را داشته باشد.
اگرچه علت دقیق این اختلالات رشد عصبی ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از ژنتیک و چندین عامل دیگر، مانند مصرف الکل و تنباکو توسط والدین، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و خطرات محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سرب بودن است.
دکتر ناگاهیده تاکاهاشی، سرپرست گروه تحقیق می‌گوید: «در حالی که زمان‌های طولانی استفاده از صفحه نمایش در دوران کودکی به عنوان دلیل ابتلا به این دو بیماری پیشنهاد شده است اما نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که برخی افراد ممکن است تمایل ژنتیکی به استفاده از صفحه نمایش به دلیل اوتیسم داشته باشند.»
طبق تحقیقات، کودکانی که دارای استعداد ژنتیکی برای اختلال طیف اوتیسم هستند، معمولاً از اوایل کودکی، بیشتر از سه تا چهار ساعت در مقابل نمایشگرها سپری می‌کنند. کودکان مبتلا به ADHD احتمالاً با بزرگتر شدن زمان بیشتری را با صفحه نمایش می گذرانند، حتی اگر زمان اولیه نمایش آنها محدود باشد.
برای تعیین استعداد ژنتیکی برای اختلال طیف اوتیسم و اختلال نقص توجه/بیش فعالی، محققان 6.5 میلیون پلی مورفیسم را در 437 کودک تجزیه و تحلیل کردند. پلی مورفیسم ها تغییراتی هستند که به صورت متوالی رخ می دهند دی آنها را می توان در دو یا چند شکل مختلف در بین افراد یا جمعیت های مختلف یافت.
محققان بر اساس تعداد و اندازه این تغییرات ژنی، امتیاز خطر چند ژنی مرتبط با اختلال طیف اوتیسم و اختلال نقص توجه/بیش فعالی را محاسبه سپس با میزان زمان تماشای صفحه نمایش در میان نمونه‌ای از کودکان ۱۸، ۳۲ و ۴۰ ماهه مقایسه کردند.
به طور کلی، افراد در معرض خطر ژنتیکی اوتیسم 1.5 برابر بیشتر در گروهی قرار می‌گیرند که حدوداً سه ساعت در روز از صفحه نمایش استفاده می‌کنند و 2.1 برابر بیشتر در گروهی قرار می‌گیرند که بیش از چهار ساعت از صفحه نمایش استفاده می‌کنند.
تاکاهاشی گفت: «نتایج ما نشان می‌دهد که کودکانی که در معرض بیش‌فعالی هستند، در معرض تماشای بیش از حد نمایشگر قرار دارند، به خصوص که اعتیاد به بازی در بین آنها رایج است.» از آنجایی که زمان استفاده از صفحه نمایش مخصوصا برای کودکان مبتلا به ADHD طولانی است، والدین و مراقبان باید مراقب باشند و قبل از اینکه مشکلی ایجاد شود، آن را کنترل کنند.