باستان شناسان پس از تحقیق و گمانه زنی در محوطه و بافت قاجاری روستای «نودوز» آبیک قزوین از تخریب بخش هایی از این محوطه باستانی خبر دادند.

به گزارش پی ام آپ به نقل از ایسنا، روستای نودوز از توابع بخش بشریات شهرستان آبیک قزوین در 9 کیلومتری جنوب شرقی شهر الوند و 27 کیلومتری جنوب شرقی شهر قزوین قرار دارد. در این روستا باستان شناسان با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و درخواست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قزوین در حال گمانه زنی برای تعیین محدوده و محدوده هستند.

تاکنون 20 گمانه به عمق 1 تا 3 متر در چهار جهت اصلی و چهار جهت ثانویه خارج از محدوده مرئی جانمایی و حفاری شده است. باستان شناسان بر اساس بقایای تاریخی کشف شده قدمت این روستا را به اواخر دوره قاجار و پهلوی نسبت می دهند. همچنین شواهد سطحی از جمله سفال‌ها، تاریخ استقرار در این منطقه را به قرن هشتم و نهم هجری قمری می‌رسانند. باستان شناسان بر این باورند که برای شناخت دوره های احتمالی قدیمی تر، باید تحقیقات بیشتری در منطقه انجام شود.

نوذر حیدری رئیس هیئت باستان شناسی روستای نودوز. وی در پی گمانه زنی ها گفت: بخش های زیادی از بافت تاریخی این منطقه تخریب شده و تعداد بسیار کمی از بناهای قدیمی معماری تخریب و خانه های مدرن جایگزین شده است. قسمت های شمالی، شرقی و غربی روستا توسط زمین های کشاورزی و قسمت جنوبی توسط بافت جدید روستا احاطه شده است.

وی با بیان اینکه زمین های بافت قدیمی روستا ملک شخصی بوده است، افزود: تا بیست سال پیش تمام خانه ها مورد استفاده اهالی منطقه بوده و برخی از آنها هنوز مورد استفاده قرار می گیرد، اما با توسعه روستا در سال های اخیر از خانه ها نیز استفاده می شد. متأسفانه به دلیل فرسودگی بافت و کمبود منابع مالی، برخی از آن با وجود هشدارهای دلسوزان محلی و استانی، به تدریج توسط مالکان خصوصی تخریب شد و به جای آنها خانه های جدیدی ساخته شد که تا امروز ادامه دارد. .

این باستان شناس با بیان اینکه در حفاری های نزدیک محوطه مرئی (تا 30 متری) بقایای تاریخی و مواد فرهنگی منقول و غیرمنقول از جمله سفال یافت نشد، گفت: برخی از خانه ها قابل نجات و مرمت هستند و این امر نیز محقق خواهد شد. با کمک میراث فرهنگی و با همکاری ساکنین محلی و صاحبان خانه هایی که از انجام آن بی میل نیستند.

حیدری با بیان اینکه بافت تاریخی این منطقه با حصار احاطه شده، قسمت هایی از آن همچنان پابرجاست و مصالح به کار رفته خشت و آجر است، گفت: خانه ها عموماً دو طبقه و دارای چند اتاق و ایوان هستند. دارای زیرزمین و حیاط بزرگ است و محل سکونت مردم خانه ها و خوراک فروشی ها و آغل حیوانات است. سقف خانه ها هم مسطح و هم مدرن است و در برخی موارد دارای طاق شیروانی است. تیر پوشیده از چوب و شاخه های درخت و سقف آن کاهگلی است.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *