تحلیل ابعاد مختلف سریال مرداب به بهانه انتشار قسمت پایانی آبرومندانه شروع شد، آبرومندانه تمام شد.

به گزارش بازتاب آنلاین، «مرداب» پس از «دردسرهای بزرگ»، «لاتاری»، «ساخت ایران 2»، «بخانمان»، «دودکش 2» و «آفتاب پرست» جدی ترین سریال کارنامه کاری برزو نیک نژاد محسوب می شود. نیک نژاد در سینما دو فیلم «ناخواسته» و «دوزیستان» را در فضایی جدی جلوی دوربین برد و سریال مرداب به تهیه کنندگی محمد شایسته را جلوی دوربین برد. این تولید هم اکنون به امضای تولید رسیده است سریال خانگی اینجا هم موفق شد سریالی را با تولید عالی و حضور تعداد قابل توجهی از بازیگران سطح بالا با موفقیت به پایان برساند.

کارگردان | برزو نیک نژاد بعد از فصل اول «مشکلات بزرگ» که اثری کمدی قابل قبول و شناخته شده بود و تأثیر زیادی در کارنامه جواد عزتی و الناز حبیبی داشت، نتوانست آنچنان که باید قوی ظاهر شود. کمدی های دیگر. . درست است که آثار او از حداقل استانداردی بهره می برد و مخاطب را مجذوب خود می کرد، اما هیچ کدام به اثری ماندگار و قابل توجه در تلویزیون و شبکه های داخلی تبدیل نشد. «مرداب» شروع قدرتمندی داشت و از همان ابتدا توانست مخاطب را به خود جذب کند و به دل داستان ببرد. کم کم با معرفی شخصیت های مختلف و ارتباط صندوق مخفی با زندگی آنها ماجراها پیچیده تر شد و روابط رنگ دیگری به خود گرفت. اگرچه گاهی به نظر می رسد فضای شلوغ سریال ذهن بینندگان را به هم می ریزد و حضور برخی شخصیت ها ضروری نیست، اما توانسته این وضعیت را کنترل کند. نیک نژاد این بار از محیط شهری و آپارتمانی فاصله گرفت و داستان خود را در شمال کشور تعریف کرد. او به خوبی از باتلاق استفاده کرد و از پتانسیل زندگی در آن فضا کمک گرفت تا از پیشرفت سریال خود بهره مند شود. مجموعه شرایط باعث شد تا نیک نژاد با این سریال به نقطه عطف مهمی در کارنامه اش دست یابد.

اسکریپت | «مرداب» حول محور شخصیتی به نام اسفندیار شکیب با بازی امیر جعفری می گذرد و دیگر شخصیت ها مستقیم یا غیرمستقیم با پروژه او مرتبط هستند. ساختار سریال به گونه ای بود که ابتدا شخصیت های حاشیه ای معرفی شدند و تصویری کلی از زندگی آنها به تصویر کشیده شد و سپس نخ هر داستان به شکیب رسید. بنابراین تعداد شخصیت ها چندان گیج کننده نبود و کم کم به ارتباط آنها با داستان ها پی بردیم. با این حال، در نیمه راه، سرعت سریال کمی کاهش یافت و با گذشت چندین هفته و اتفاق خاصی، تا حدودی خسته کننده شد. از جایی به بعد داستان دوباره شروع شد و با سرعتی مناسب تا پایان ادامه یافت.

بازی ها | یکی یکی از نکات مهم سریال مرداب انتخاب بازیگران و بازی آنها بود. در قسمت اول با دو شخصیت آفاق و ایرج با بازی پانته آ پناهی ها و شهرام حکیت دوست آشنا شدیم. برادران و خواهران شمالی که به دنبال اخاذی از فیاض با بازی مهدی هاشمی بودند و خیلی زود به راه خود رسیدند. این نوع اخاذی آنها بود که آنها را به پروژه شکیب باز کرد. بازی ملموس و باورپذیر پناهی ها و عاشقان حقیقت در کنار هم یکی این یکی از کارت های برنده این سری شد. شکیب هم با بازی امیر جعفری یکی این یک برگ برنده دیگر بود. او توانست در قالب رئیس یک باند تبهکار عملکرد قدرتمندی از خود به نمایش بگذارد. ویژگی های شخصیتی، پیشینه و علایق شقیب باعث شد که او یک شخصیت کاملا سیاه به نظر نرسد. اگرچه او به راحتی مردم را می کشت و حتی نزدیکترین افراد را به قتل می رساند، اما کاملا سیاه پوست بود. نبود. بخشی از این مشکل به خاطر شخصیت پردازی شکیب و برخی دیگر به خاطر بازی خود جعفری بود. مجتبی پیرزاده بارها ثابت کرده که بازیگر موفقی است و این بار بازی استاندارد خود را به نمایش گذاشته است. البته او این بار برخلاف بسیاری از آثاری که دیده ایم، چالش جدی با این نقش نداشته است.

پایان دادن | از آنجایی که تعداد شخصیت ها زیاد بود و پیچیدگی های زیادی در مسیر سریال ایجاد شده بود، این خطر وجود داشت که در نهایت همه چیز ناگهانی شود و تکلیف بسیاری از شخصیت ها مشخص نشود. اگرچه تعداد اتفاقات دو قسمت آخر زیاد بود و سریال با سرعت بیشتری پیش می رفت، اما مجموعه شرایط باعث شد که احساس نکنیم کارگردان در پایان سریال اشتباه کرده است. نیک نژاد سعی کرده بود اتفاقات را منطقی پیش ببرد و تکلیف هر شخصیت را مشخص کند، اما در این بین گاهی اغراق هایی هم دیده می شد.

در هر صورت پرونده سریال مرداب به کارگردانی برزو نیک نژاد با فیلمنامه مشترک افشین صادقی و پدرام افشار بسته شد. کاری که می شود انجام داد یکی یکی از سرگرم کننده ترین کارهای اخیر شبکه نمایش خانگی به حساب می آید. باید دید واکنش ها به قسمت پایانی این سریال چه خواهد بود.