یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا، دیویس نشان می دهد که رژیم کتوژنیک به طور قابل توجهی مراحل اولیه از دست دادن حافظه و اختلال در موش ها را به تاخیر می اندازد. این از دست دادن حافظه زودرس با اختلال شناختی خفیف در انسان قبل از بیماری آلزایمر قابل مقایسه است.
به گزارش ایسنا، رژیم کتوژنیک یک رژیم کم کربوهیدرات، پرچرب و پروتئین متوسط است که در آن متابولیسم بدن از گلوکز به عنوان منبع اصلی سوخت برای سوزاندن چربی و تولید کتون برای انرژی استفاده می کند.
پیش از این، محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافته بودند که موش هایی که از رژیم کتوژنیک استفاده می کردند 13 درصد بیشتر عمر می کردند.
برای انجام این مطالعه، دانشمندان به موش‌ها مولکول بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB) به مدت هفت ماه برای شبیه‌سازی مزایای رژیم کتو دادند.
بر اساس تحقیقات انجام شده در این مطالعه، مولکول بتا هیدروکسی بوتیرات (بتا هیدروکسی بوتیرات) یا BHB نقش اساسی در پیشگیری از اختلال زودرس حافظه دارد. این بدان معنی است که رژیم کتوژنیک این پیشگیری را تقریباً هفت برابر افزایش می دهد.
جینو کورتوپاس، بیوشیمی‌دان و فارماکولوژیست، می‌گوید: «داده‌ها از این ایده حمایت می‌کنند که رژیم کتوژنیک به طور کلی و مولکول بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB) به طور خاص می‌تواند اختلال شناختی خفیف را به تاخیر بیاندازد و بیماری کامل را به تأخیر بیندازد. آلزایمر به تعویق افتاد.»
او ادامه می دهد که در واقع، داده ها از این ایده که این رژیم می تواند به طور کامل بیماری آلزایمر را معکوس کند، پشتیبانی نمی کند.
ایزومی مائزاوا، استاد آسیب شناسی در دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، می گوید: ما توانایی شگفت انگیز مولکول بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB) را برای بهبود عملکرد سیناپس ها، ساختارهای کوچکی که تمام سلول های عصبی مغز را به هم متصل می کنند، دیدیم. نورون ها بهتر به هم متصل می شوند، مشکلات حافظه با اختلال شناختی خفیف نیز بهبود می یابد.
یکی یکی از محققان در این مطالعه خاطرنشان کرد: مولکول بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB) به عنوان مکمل غذایی انسان نیز موجود است.
او معتقد است که زنان، به ویژه آنهایی که ژن ApoE4 دارند، به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. بنابراین، به نظر می رسد رژیم کتو برای زنان مفیدتر از مردان است و منجر به سطوح بالاتری از مولکول بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB) در آنها می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Group Communications Biology منتشر شد.