تصور کنید، هر بار که چهره شخصی را می بینید، به تصویری پیچ خورده و شیطانی تبدیل می شود. ممکن است این یک پیش فرض ترسناک برای یک فیلم ترسناک به نظر برسد، اما محققان می گویند که این یک بیماری واقعی نیز هست. گروهی در کالج دارتموث میگویند افرادی که چهرههای ارواح را میبینند در واقع از یک بیماری بسیار نادر به نام prosopometamorphopsia یا PMO رنج میبرند.
به گفته SF، PMO باعث می شود افراد چهره انسان را طوری ببینند که گویی فیلتر “لبخند شیطانی” را در برنامه Tiktok دارند.
به گزارش ایسنا، محققان با مردی 58 ساله که از PMO رنج می برد، کار کردند. بر اساس یافته های منتشر شده در The Lancet، این مرد وقتی چهره ها را روی صفحه نمایش یا روی کاغذ می بیند به راحتی آن ها را درک می کند. با این حال، وقتی او شخصاً به شخصیت های واقعی نگاه می کند، آنها “اهریمنی” و تحریف شده به نظر می رسند.
Antônio Mello، نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: “در مطالعات دیگر روی این بیماری، بیماران مبتلا به PMO قادر به تجسم دقیق اعوجاج خود نبودند.”
این مطالعه اولین نمونه از ایجاد تجسم های واقع بینانه از اعوجاج های صورت تجربه شده توسط یک فرد مبتلا به پروسوپوما متامورفوپسی است. واژه prosopo از کلمه یونانی prosopon به معنای چهره و کلمه metamorphosis به معنای تحریف ادراک گرفته شده است.
محققان دریافتهاند که PMS با علائم خاصی همراه است که میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و بر شکل، اندازه، رنگ و موقعیت ویژگیهای صورت تأثیر بگذارد و از روزها تا هفتهها یا حتی سالها طول بکشد.
در این مطالعه، محققان از چهره یک فرد عکس گرفتند و سپس آن را روی صفحه کامپیوتر به بیمار نشان دادند و به طور همزمان چهره واقعی فرد را آشکار کردند. این امکان بازخورد بیدرنگ بیمار را در مورد تفاوتهای چهره روی صفحه و چهره واقعی فراهم کرد.
محققان با استفاده از نرم افزار کامپیوتری، تصویر را بر اساس اعوجاج درک شده توسط بیمار تنظیم کردند. این به بیمار این امکان را می داد تا شباهت بین درک خود از چهره واقعی و عکس دستکاری شده را به دقت تعیین کند.
براد دوچین، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد روانشناسی و روانپزشکی، می گوید: “ما از چندین نفر مبتلا به PMO شنیده ایم که توسط روانپزشکان مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده شده و داروهای ضد روان پریشی تجویز کرده اند، حتی اگر بیماری آنها مشکلی نداشته باشد.” که در سیستم بینایی مشکلی وجود دارد.
او در پایان میگوید: «معمولی نیست که افراد مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی، مشکلات ادراک صورت خود را به دیگران نگویند، زیرا میترسند که دیگران این تحریفها را با نشانهای از یک اختلال روانپزشکی اشتباه بگیرند.» این مشکلی است که مردم اغلب آن را درک نمی کنند.