سال گذشته فروش بیش از هزار میلیارد تومانی در گیشه اتفاقی مهم و ضروری برای سینمای بحران زده در جذب مخاطب محسوب می شد.
سینما اعتماد نوشت: چرا و چگونه فیلم ها در ماهواره ها و شبکه های فارسی زبان تبلیغ می شود، اصلا موضوع این مقاله نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سینمای ایران نهفته است و آخرین آن. سال ها پخش کننده ها فیلم هایشان را تبلیغ می کردند. هزینه های زیادی به ماهواره می دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.
سال گذشته فروش بیش از هزار میلیارد تومانی در گیشه اتفاقی مهم و ضروری برای سینمای بحران زده در جذب مخاطب محسوب می شد. در میان بسیاری از فیلم‌هایی که با درآمد و هزینه‌هایشان مطابقت نداشتند، این بود نبود آنها هیچ تفاوتی روی پرده نداشتند و حتی ساخت بسیاری از آنها یک شکست مطلق برای سازندگان بود.
باکس آفیس بالای هزار میلیاردی (البته فقط برای چند فیلم) خوشحال بود. حتی این عدد آنقدر هیجان ایجاد کرد که به سرعت به کل سینما چسبید و مسئولان آن را یکی از افتخارات کارنامه خود می دانند و از این فروش به عنوان انقلابی در سینما یاد می کنند.
خیلی خوب به هر حال یک چیز خوب خوب است و باید درباره آن صحبت کرد، اما مهم این است که باید آن را تحلیل کرد و دلایل آن را بررسی کرد. برای شما جای سوال نیست که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند رده های باکس آفیس را جابه جا کنند؟ چرا اکثر فیلم ها نه تنها بازدهی مالی نداشتند، بلکه هزینه های اولیه تولید را هم پس ندادند؟
ما هیچ تعارفی نداریم، حداقل کیفیت برخی از فیلم های پرفروش را می دانیم، اول از همه می دانیم که چه نوع جنسیتی را به مخاطب ارائه کرده ایم، بنابراین نمی توانیم ادعا کنیم که کیفیت باعث جذب مخاطب شده است. فروش این فیلم ها البته فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران سرشناس در فروش فیلم تاثیرگذار است اما دلیل اصلی و کافی نیست چرا که سال گذشته فیلم های کمدی دیگری هم اکران شدند اما اکران شدند. به فروش این چند فیلم نرسد.
مشکل چیه؟ چته؟
22 سال گذشته مرداد قربان نجفی کارگردان فیلم سینمایی «فصل ماهی سفید» در گفت وگویی درباره نحوه تبلیغ فیلم ها در ماهواره گفت: رسانه های فارسی زبان خارجی هفته ای 5 تا 15 هزار دلار از فیلمسازان برای تبلیغ فیلم هایشان در رسانه خود می گیرند. “
در همان زمان قربان نجفی توضیح داده بود متاسفانه یکی او از این فیلم های روی اکران مبلغ گزافی در حدود 250 هزار دلار به این ماهواره ها داد و تمام تبلیغات فیلمش را گرفت و البته دوستان سینمای ما قیمت آن را بالا برده اند که دست تبلیغات به دست کسی نرسد. آنجا.
دقت کنید این نکات را یکی از سینماگرانی که سال گذشته فیلمی روی اکران داشت و طبیعتاً از روابط اکران و تبلیغات فیلم اطلاع داشت بیان کرد.
چرایی و چگونگی تبلیغ فیلم ها در ماهواره ها و شبکه های فارسی زبان موضوع این مقاله نیست. حتی اینکه تبلیغات ماهواره ای در جذب مخاطب تاثیر داشته باشد، نظر ما نیست، اما آنچه قابل تحلیل است، مبلغ هنگفتی است که پشت فروش 1200 میلیاردی سینمای ایران نهفته است و سال گذشته صدا و سیما برای تبلیغات خود به ماهواره پول بیشتری پرداخت کرد. فیلم نسبت به فیلم آنها دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.
قربان نجفی با بیان اینکه رقم 250 هزار دلار را برای تبلیغ یک فیلم حساب نمی کنیم، گفت: سال گذشته چند فیلم در شبکه جم تبلیغ شده است؟ سال گذشته بیش از 10 فیلم در شبکه جم تبلیغ شد، از فسیل، هتل، شهر آسیب گرفته تا بیچ ویلا، هاوایی و… نه یک بار، نه حتی ده بار، به طرز مشمئز کننده ای بیش از هزار بار.
تبلیغات فیلم ها به حدی بود که در کنار این تبلیغات، سریال ها و برنامه های جم پخش می شد، از زیرنویس گرفته تا تیزر و عکس و… فیلم های در حال اکران در سینماهای ایران در شبکه جم می بارید. با این تفاوت که در حال حاضر وضعیت برای فیلم های تمساح خونین و بدون بدن و سال گربه به همین منوال است.
حالا خودتون حساب کنید هزینه تبلیغ هزاران فیلم در شبکه های جم چقدر شده، خوبه؟
طبق اطلاعات موثق ما سال گذشته بیش از 100 میلیارد تومان از سینمای ایران به شبکه ماهواره ای جم تبلیغ شد و صدا و سیما برای تبلیغات فیلم های خود چنین مبلغی را هزینه کرد.
بله، یک و نیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است. حال این سوال پیش می آید که با توجه به این پرداخت زیاد به ماهواره، آیا سینمای ایران یا ماهواره سود اصلی را از اکران فیلم های کمدی می بردند؟
سریال سکوهایی که از همان دقایق ابتدایی انتشار بلافاصله با تایم کامل از ماهواره ها پخش می شود، تبلیغات فیلم های ایرانی که در اختیار ماهواره ها قرار می گیرد … آیا درست است که پایتخت کشور از کشور اینطوری؟