بیا در آغوشم؛ به یاد «حسین بختیاری» که در بهار درگذشت
چیزی را گزارش کنید جمعیتروایت زیر برداشتی ادبی از اشعار «یادگاران زنده یاد حسین بختیاری» است که در مجله خیمه منتشر شده است. حسین بختیاری مداح جوانی که سعی در احیای سبک های قدیمی تلاوت داشت و اشعار خاصی می خواند. وی در نوروز سال 1403 درگذشت. متن کامل این روایت ادبی در این شب زیارتی امام حسین (ع) را در زیر می خوانید:
دلت ایستاد: «و قافیه حرف اول دل است / جایی که نبض کلامت تنگ می شود»
بهار است و در جاده بهاری سیل باران چشم و دلت را به سمت حرم سید الکریم می برد. همان‌طور که در میان انبوه چشم‌های حیرت‌زده و اشک‌های خشک روی گونه‌هایت ایستاده‌ای، پدرت می‌آید که «هزار فتوم یا دال“و”تمام وجود او در ته گودال نهفته است“؛ شخصی ناله می کند:خمیده، خمیده به تو رسیدم / شکستم، شکستم، دم تن توهمه ناله می گویند: بیایید ای جوانان بنی هاشم…
*
دلت ایستاد: «و قاف حرف اول قبله است / آنجا که شعر تو خوانده می‌شود»:کفن که دستم را پیچید، دست تو باز است/ و دست باز تو یعنی بیایی در آغوشم»
کسی میدونه این آیه رو کی نوشته؟
این کلمات، این تک تک ابیات هیجان‌انگیز، این قطعات پرصدا موجی شد که از تنت جاری شد. جریان، مرکز امواج ناکجاآباد که هم درست و هم مجاز است. این آیاتی که خواندید اوایل بهار امسال باران شد:مگر اینکه صحبت ما در مورد دوستی شما نباشد. من را در آغوش بگیر، من به یک آغوش نیاز دارم»
میدونی بعد از رفتنت عشقت مثل رنگین کمان همه جا پخش شد مثل اینکه گفتی:کیفی که در خانه امام حسین درست کردم و عمری که کردم شاید شاهان این کار را نکردند… خیلی لذت بردم…»
*
قلبت ایستاد، «و قافیه حرف اول قاصدک است / آنجا که شعر برای تو پرواز می کند»
صدای شما هنگام خواندن بین صفحات تکرار می شود:شعرهای من همه درد فراق است، مرا ببخشاما چه زود وقت وداع را پشت سر گذاشتی و به دلبر رسیدی. که در آهنگ رفیقات می گوید: برادر رفتی و ما غم در حسرت ماندیم / راه معشوق با دلی همراه است.
*
دلت ایستاد: «به این حرف های عاریتی بنگر که چقدر بیهوده می شوند/ در غم عشق».
آنک، بذر تن تو در آستانه سیدالکریم کاشته شد. تا زمانی که چشم ها کار می کردند، اشک می بارید که آدم را آب می کرد. دوباره زمزمه این شعر دعای تو بلند می شود:در پایان همه را به حریمی می کشانم که در هر کوچه و خیابان باید عشق پخش شود»
“اگر نگاه کنید، وقت رفتن است”؛ صدای کشیده شما فریاد می زند:ای رحمت واسعه الهی و دریچه نجات امت»
همه با صدای بلند می گویند:ای حسین».
صدای شما دوباره در اتاق طنین انداز می شود:بسیار سپاسگزارم که به لطف خدا عمرم را صرف روزه داری کردم»
*
قلبت ایستاد، «و قافیه حرف اول دلت است / جایی که حافظه تو تکثیر می شود»
* ابیات «و قاف» از شعر زنده یاد قیصر امین پور است.
مزار حسین بختیاری در حرم سیدالکریم شهرری
