غزل زیاری: افسانه ها می گویند که در قرن پنجم پس از میلاد، سنت پاتریک تمام مارهای ایرلند را با انداختن آنها به دریا نابود کرد. بر اساس این روایت، به نظر می رسد که او کار خود را در حد توان خود انجام داده است; تا به امروز، حتی یک مار بومی در ایرلند یافت نشده است.
تقریباً در همه جای دنیا، از استرالیا گرفته تا دایره قطب شمال، مارها را می توان در گوشه و کنار جهان دید. اما واقعا چه چیزی ایرلند را عاری از مار کرده است؟
این نکته ی مهمی است ایرلند یک جزیره است و عرض دریای ایرلند بیش از 80 کیلومتر است. در نتیجه، یک حیوان خشکی نمی تواند به ایرلند شنا کند. البته ممکن است کار برای یک مار دریایی راحت تر باشد. اما مارهای دریایی نیز در آب های گرم استوایی زندگی می کنند و نه در آب های سرد اقیانوس اطلس.
اما انگلستان هم یک جزیره است!
شاید فکر کنید که انگلستان یک جزیره است، اما مارها وجود دارند. حق با شماست، اما برای مدت طولانی بریتانیا مارهایی مانند ایرلند نداشت. در عصر یخبندان، زندگی در این جزایر برای خزندگان امکان پذیر بود نبود; خزندگان موجوداتی خونسرد هستند که برای زندگی به گرمای محیط نیاز دارند. یخچال های طبیعی حدود ده هزار سال پیش عقب نشینی کردند و یک پل زمینی بین اروپا و بریتانیا و دیگری بین بریتانیا و ایرلند را در معرض دید قرار دادند و دسترسی آسان به جزایر را فراهم کردند.. ذوب شدن یخچال های طبیعی 8500 سال پیش باعث شد که پل خشکی ایرلند غرق شود، اما پل خشکی بریتانیا دو هزار سال دیگر زنده ماند.
بدین ترتیب حیوانات اروپایی زمان بیشتری برای مهاجرت به بریتانیا داشتند و در آن زمان تنها سه گونه مار توانستند به انگلستان برسند و به نظر می رسد هیچ یک از این سه گونه تمایلی به حرکت به سمت غرب یعنی ایرلند نداشته اند. شواهدی از وجود خزندگان در فسیل های ایرلندی
کشورهای دیگر بدون مار
البته ایرلند تنها جزیره عاری از مار در جهان نیست و مار در مناطقی مانند نیوزلند، هاوایی، گرینلند، ایسلند و قطب جنوب یافت نمی شود. با اينكه با توجه به تجارت جهانی حیوانات خانگی و احتمال تبدیل شدن مارها به گونه های مهاجم، نبود مارها در این مناطق کمی معجزه آسا به نظر می رسند.
در گوام، مار درختی قهوه‌ای مهاجم به‌قدری گسترده است که جمعیت پرندگان و مارمولک‌های بومی جزیره را از بین برده است که مقامات محلی به اقدامات ناامیدکننده‌ای برای ریشه‌کن کردن این گونه متوسل شده‌اند. در دسامبر 2013، وزارت کشاورزی ایالات متحده برای چهارمین بار موش های مرده را با هلیکوپتر به گوام پرتاب کرد.. این موش ها با دوز بالایی از پاراستامول برای کشتن مارها آلوده شدند. هر بار در عرض 24 ساعت یکی اگر این موش ها را بخورد ضایع می شود.
اگرچه این تلاش موفقیت آمیز بود، اما آنها فقط توانستند جمعیت مارها را به طور موقت کنترل کنند و در سال 2018 وزارت کشور ایالات متحده بودجه 2.8 میلیون دلاری را برای مبارزه با مارهای مهاجم در گوام اختصاص داد.
این امکان وجود دارد که روزی ایرلند نیز وضعیت مشابهی داشته باشد. اگرچه مار درختی قهوه ای به طور تصادفی به گوام معرفی شد، گونه های جدیدی از مارها در سال های اخیر به ایرلند معرفی شده اند. خرید و فروش مارهای خانگی در ایرلند، هاوایی، نیوزلند و ایسلند ممنوع نیست.
مارهای خانگی در اواخر دهه 1990 در دوران رونق اقتصادی ایرلند به نماد تبدیل شدند، اما در طول رکود اقتصادی سال 2008 و پس از آن، شرایط دشوار زندگی باعث شد بسیاری از مردم مارهای خود را رها کنند. این مارها را می توان به صورت پراکنده مشاهده کرد، اما تاکنون به نظر نمی رسد که در طبیعت گسترده باشند.
ما باید امیدوار باشیم که وضعیت به همین منوال ادامه یابد. زیرا اگر از گوام به عنوان الگو استفاده کنیم، اگر زمانی مارها به ایرلند حمله کردند، از بین بردن آنها مستلزم یک روز سنت پاتریک جدید است!
منبع: پاپسی
۵۸۵۸