روزی روزگاری تلویزیون پناهگاهی از زندگی روزمره بود. ایستگاهی که در آن خود را در دل سریال ها یا برنامه های سرگرم کننده ای غوطه ور خواهید کرد که صادقانه می توانند خانواده شما را «در کنار هم» نگه دارند. حتی روزهایی بود که نمی‌توانستید زندگی بدون تلویزیون را تصور کنید. به عنوان مثال، هنگامی که لامپ تلویزیون روشن می شود و به نظر می رسد غبار غم در تمام خانه پاشیده شده است. اکنون به نظر می رسد که کارکرد تلویزیون برای بخش بزرگی از جامعه تغییر کرده است. صادقانه بگویم، پیدا کردن یک نمایش سرگرم کننده که بهانه ای برای گذراندن وقت با خانواده به شما بدهد، سخت است. یا بسته یا حذف شده!
به گزارش پی ام آپ، بارینیا ادامه داد: زیاد دور نمی رویم. همین دو سه سال پیش خنده دار بود، مهران مدیر بود و قبلش عادل. حالا جدا از اینها، همان برنامه های ایدئولوگ مثل ماه عسل کاملاً پیچیده بود. سریال های تلویزیونی عالی هم خیلی کم هستند. اما تا زمانی که شما بخواهید به مخاطب ارائه می شود، مخصوصا برای برنامه های نسبتا سطحی و پر وزن. کپی های آغازین همان برنامه های پرطرفدار که چراغ های تلویزیون را روشن نگه می دارند.
شبکه دوم برنامه «شهروندان». یکی همان برنامه های ویژه ای که در موردش صحبت کردیم. کامران تفتی علاقه دارد این بار مجری شود. پس چه اشکالی دارد که بهاره رهنما کتاب شعر چاپ کند، او هم کار پیدا می کند! مهم ترین عوامل برنامه گفتگو با مهمانان، نمایش ها، استندآپ ها و خلاصه نمایش هایی است که عادت کرده ایم در خندوانه ببینیم. در واقع تلویزیون این روزها در تلاش است تا مخاطبان را بیش از گذشته نبیند. همه افرادی که فعال هستند مجوز برنامه نویسی دریافت می کنند، در حالی که کسانی که فعال نیستند به پلتفرم ها تغییر می کنند. خودت آمار رو میدونی خواه این پلتفرم بیننده بیشتری داشته باشد یا رسانه ملی. فوتبال مخاطب سابق را ندارد. خاکستر اکنون یک آشفتگی کامل است.
شهروندان؛ شکست جدید صدا و سیما؟
صفحه اینستاگرام تی وی بان درباره کم خلاقیت رسانه ملی در کپی برداری از برنامه های موفقی چون خندوانه می نویسد: ساخت «خندوانه» در دهه نود برای تلویزیون یک پدیده بود. انتقادات به برنامه هر چه باشد، محبوبیت و تاثیر آن را نمی توان فراموش کرد. ایده های برنامه بازتاب آنلاین مورد ارزیابی دیگران قرار گرفت و تلویزیون چندین محصول تقلید از آن را پخش کرد: «زمانی برای خندیدن»، «بقو بخند»، «سیدخندان» و حالا «هماوتنز» از شبکه دو.
«شهروندان» با اجرای کامران تفتی که سابقه اجرا را در کارنامه دارد. او سعی می کند به برنامه نمک و جذابیت بیافزاید، اما اصولاً شخصیتی جدی دارد و برای چنین برنامه ای مناسب نیست. تفتی هر چقدر هم که در «وقتاشه» خوب بود، اینجا نمی تواند به عنوان یک سرگرم کننده بیاید. بازتاب آنلاین بالا و پایین می پرد. او پرانرژی بود و به سادگی می دانست که چه نوع اجرای “کمیک” مورد نیاز است. «شهروندان» در هر قسمت میزبان یک ملت یا شهر است. این با “خنده دار” متفاوت است. هر چند این برنامه به صورت دوره ای برای اقوام او نیز ارسال می شد. موارد دیگر «هموطنز» یادآور «خندوانه» است. حضور مخاطب، بازی با مهمان، اجرای استندآپ کمدی، گزارش عمومی، کلیت یک کمدین با مجری (مثل نیما در خندوانه) و… نتیجه تفاوت فاحشی با برنامه قبلی نسیم دارد.
طرح ها، شخصیت ها، عناصر و… در خندوانه. این برنامه اصولی و هدفمند بود و به همین دلیل برنامه توانست موج ایجاد کند. «همتنز» نتوانست از سطح فراتر برود. چون کپی می کند و ایده هایش فاقد نظر و رضایت حداکثری مخاطبان است. حتی دکور این برنامه یکی من را به یاد قسمت های “خنده دار” می اندازد. اگر «خندوانه» بد بود چرا شبکه نسیم به بهانه اصلاحات آن را تعطیل کرد؟ اگر او خوب است چرا دیگران از او پیروی می کنند؟ تلویزیون علاوه بر کپی کردن، از کمبود نوآوری و خلاقیت نیز رنج می برد.
واکنش تماشاگران چه بود؟
: خدایا به اسم برنامه های صداسیما نگاه کن لیگ پانتو، هموتنز، نون خا، شو بیبی. از اسم مشخصه چه به ملت می دهند، بعد عده ای می روند حضوری شرکت می کنند. تو دیگه کی هستی؟
نیما پاینده، خبرنگار: من به بازتاب آنلاین علاقه ای ندارم اما با حذف او و تعطیلی برنامه خندوانه صداوسیما مجبور شد چندین برنامه با ساختار مشابه اما با حضور مجریانی مساوی بسازد که جای خنده دار را پر کنند. مهم نیست چه کانالی را پخش می کنید، چهار بیننده می خندند و می گویند “ما خوبیم”.
مسعود: دلیل و توجیه تولید و اکران هموتنز هرچه که باشد، کمبود خلاقیت و از بین رفتن ایده اصلی خنده دار بودن است. در شرایطی که تحول سید خندان یکی از تلاش های نافرجام سازمان برای تکرار و جذب حداکثری مخاطبان بود، این گونه تکرارها بیش از آنکه پذیرفتن واقعیت فعلی باشد ناشیانه است.
آمین: چرا به این برنامه هامواتنز می گویید؟ نمایش بدی نیست اما خنده دار هم نیست. پیش بینی می شود نام برنامه حاوی طنز با شوخی و شوخی فراوان دیده شود.