بدرقه پیکر کارگردان معروف تئاتر به خانه ابدیش!/ جزئیات

پیکر رضا حداد در میان ناباوری بسیاری از همکاران و خانواده اش تا خانه ابدی بدرقه شد

در آخرین روز اردیبهشت ماه ماه، پیکر رضا حداد کارگردان تئاتر که دو روز پیش بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت، در میان درد و ماتم و اشک خانواده و دوستانش به خانه هنرمندان ایران آورده شد.

مراسم تشییع پیکر این هنرمند تئاتر صبح یکشنبه 10 اردیبهشت ماه ماه با اجرای محمد سلوکی و با حضور جمعی از هنرمندان برگزار شد.

شهرام گیل آبادی – رئیس کانون کارگردانان تئاتر – در ابتدای این مراسم گفت: ما امروز همه بازیگر رضا حداد هستیم؛ بازیگر آخرین شغل اوست. صبح که می خواستم لباس بپوشم یادم افتاد که یک بار گفت اگر برای من اتفاقی افتاد لطفا لباس سفید بپوش و وقتی آمدم دیدم خیلی ها لباس سفید پوشیده اند.

وی افزود: متاسفم که بگویم مرگ این روزها مثل همه فشارهای روحی و روانی این روزها آسان شده است. رضا تنها 54 سال داشت اما همه می دانند که مرگ خاطره محال است. هیچکس نیست که خاطره عمیقی از رضا حداد نداشته باشد. اگر رضا خاطره را نمی ساخت، الان با دلتنگی در این مکان جمع نمی شدیم. دعا همیشه با ماست، زیرا به یاد می آورد.

به حداد گفت: مطمئنم در آغوش خدا در آرامش هستی. متاسفم که باید در این شرایط رضا را تکریم کنیم، او در زمان حیاتش شایسته تمام افتخارات بود. رضا حداد برای خیلی از ما ناگفته ها سنگ زیر آسیاب بود.

محمد چرمشیر نمایشنامه نویس در ادامه این مراسم با صدایی تلخ گفت: همیشه فکر می کردم اگر روزی اینجا در تابوت باشم رضا چه کار می کند و حالا رضا اینجا در تابوت است و نمی دانم چه کار کنم. ? اما بهتر است از مرگ صحبت نکنیم، اجازه دهید از رضا صحبت کنیم که نمایشی درباره مرگ انجام داد اما از زندگی صحبت کرد.

گفت: رضا یکی از بچه های من بود و نمی دانم از این به بعد با روزهایم چه کنم.

محمد رحمانیان کارگردان تئاتر در جایی دیگر گفت: اینجا باید در مورد درگذشت رضا حداد صحبت کرد و باور کرد که او مرده است و هر وقت معتقدم احمد آقالو و پرویز پورحسینی مرده‌اند، به آن اعتقاد هم دارم. مرگ دعا». من همیشه از رضا چیزی می خواستم اما او هیچ وقت از من چیزی نخواست. هر وقت قیافه غمگین ما را می دید وقتی شغل یا پول کم داشتیم، می گفت رضا مرده است؟ نه رضا نمرده، او و دیگر دوستانش از تئاتر فیلمبرداری کردند. نمرده چون لذت نگاه با ماست و فکر کنم رضا به ما اجازه کامل گریه داد.

وی در پایان سخنان خود گفت: درگذشت رضا اصل عباس نعلبندیان یکی از دراماتیک ترین اتفاقات 50 سال اخیر است.

ابراهیم حقیقی (گرافیست) دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: رسم بر این است که از یارانمان شهادت طلب کنیم و شهادت بدهیم، این یکی از مهربان ترین عزیزان بود که ما را ناامید کرد.

روزبه بمانی هنرمند موسیقی نیز با بیان اینکه رضا در مورد این روز (فوت و تشییع) زیاد صحبت کرد، گفت: می گفت اول آتیلا می آید صحبت کند. از خود می پرسی چه نوع شعری می سرایی؟ و به شوخی گفتیم برای کدام؟ روی سنگ یا مراسم؟و این شوخی مسخره به اینجا رسید. به پاشو رضا بگو حالا چی بگم؟

او گفت: رضا شعر را خیلی خوب می فهمید، شعر و تصویر را از درون خیلی خوب می فهمید، اما مهمترین ویژگی او دوستی بود. ببینید، آنها از همه طیف های فکری به اینجا می آیند و ای کاش این موضوع در سیاست ما وجود داشت.

سپس ستاره پسیانی در حالی که گریه می کرد و به سختی صحبت می کرد گفت: پدرم اینجا نیست و حالش اصلا خوب نیست اما از من خواست متنی را از طرف او بخوانم.

آتیلا پسیانی نوشت: دعا کن دلم پر از درد بی پایان است. تو از برادر به من نزدیکتر بودی. تمام جگر من یک تکه خون است. قول می دهم برای علی عموی خوبی باشم.

در این مراسم احسان حاجی پور بیانیه هیئت مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران متشکل از شهرام گیل آبادی، محمد رحمانیان، آرش دادگر، هادی عامل، احسان فکا و مجید کریمی را قرائت کرد که بخشی از آن به روزهای سخت اشاره دارد. . از اهالی تئاتر و گلایه هایشان از ممیزی گفت: در روزهایی که سخت تر از همیشه شده است، اتحادیه کارگردانان تئاتر ایران سیاه پوش و عزادار، یکی از بهترین همتایان و همکارانش شد. رضا حداد نه تنها یک هنرمند، یک مدیر مدبر، یک مدیر خلاق، بلکه دوستی بود که تعبیر کلمه دوستی را در دوران خالی شدن از معنای دستور و گره گشایی به خوبی می دانست. حضور ایشان در کنار اعضای هیئت مدیره انجمن در هر زمان و به هر بهانه ای فرصتی بود تا واژه همدلی و رفاقت را تعبیر کنم.

رضا حداد با تئاتر زنده بود و صحنه را دوست داشت. او خوش شانس بود که بخشی از رویاهای وحشی خود را روی صحنه دید و ما از او خوش شانس تر بودیم که مخاطب بازی های تخیلی او بودیم. رضا حداد در آثارش زنده است، در تبلور دوستی های نابش و در تحقق آرزوهای نمایشی اش که با کمک شما دوستان و همکارانش محقق شد.

رضا حداد زنده است چون تئاتر زنده می ماند. و حالا این آخرین تعظیم کارگردانی است که صحنه ها را دوست دارد. رضا حداد برای آخرین بار روی صحنه می رود.

در پایان این مراسم پس از اقامه نماز، پیکر رضا حداد برای خاکسپاری در قطعه هنرمندان بهشت ​​زهرا(س) همراه با موسیقی محمدرضا و همایون شجریان به این مکان بدرقه شد.

هنرمندانی چون پریسا مقتدی، علیرضا تابش، مجید رجبی معمار، ساسان پیروز و… حضور داشتند.