پی ام آپ نوشت: نتایج تحقیقات روانشناسی نشان می دهد که مصرف لیمو می تواند به افراد کمک کند تا خطرات بیشتری را در زندگی خود بپذیرند.
طعم‌های ترش مانند پرتقال، لیمو و بسیاری از مواد غذایی دیگر رفتار پرخطر را تقویت می‌کنند. این اثر می تواند حداقل 20 دقیقه و احتمالاً بیشتر پس از مصرف غذای ترش باقی بماند.
محققان فکر می کنند افراد مبتلا به افسردگی و اختلالات اضطرابی که باید رفتارهای پرخطر خود را تقویت کنند، ممکن است از مصرف این میوه سود ببرند. برای فردی که مضطرب است، بیرون رفتن از خانه می تواند جسارت زیادی را ببرد.
محقق ارشد این مطالعه، دکتر. چی تان وی اظهار داشت که ریسک کردن می تواند برای افراد مختلف معانی متفاوتی داشته باشد. برای برخی، این ممکن است به سادگی پریدن از هواپیما در ارتفاع 30000 فوتی و برای برخی دیگر، خروج از خانه باشد. اگرچه برای برخی مفاهیم منفی دارد، اما ریسک کردن در واقع یک رفتار اساسی است و این منجر به شادتر شدن زندگی می شود .
از سوی دیگر، کسانی که باید از ریسک کردن اجتناب کنند (مانند خلبانان خطوط هوایی) ممکن است غذاهای اسیدی کمتری را در رژیم غذایی خود بگنجانند.
دکتر ماریانا اوبریست، یکی از محققان این تحقیق گفت: نتایج تحقیق ما نشان می‌دهد که ترشی باعث نمی‌شود افراد در عادت‌های خطرناک بی‌پروا شوند، اما ویژگی‌های منحصربه‌فردی برای تعدیل ریسک‌پذیری دارد و ممکن است افراد ریسک‌گریز را تشویق به استفاده از فرصت‌های جدید کند.
نتایج مطالعات قبلی نشان داده است که افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی، اضطراب یا اختلالات مرتبط با استرس را می توان با استفاده از روغن لیمو با خواص کاهش استرس حمایت کرد.
برای این مطالعه، به 168 نفر نوشیدنی از پنج گروه اصلی طعم (ترش، شیرین، تلخ، شور، و اومامی) داده شد، و پس از آن یک آزمایش ریسک پذیری شامل پمپ کردن هوا به داخل بالون انجام شد. هر چه بالاتر می رفتند، پول بیشتری به دست می آوردند، اما شانس بیشتری داشتند که از مسابقه خارج شوند و همه چیز را از دست بدهند.
کسانی که محلول ترش را می‌نوشیدند بیشتر پمپاژ می‌کردند و پس از آن شور، تلخ، امامی و شیرین قرار می‌گرفتند.
دکتر. وی گفت: “ما دقیقا نمی دانیم برای کنترل این نوع رفتار چه اتفاقی در مغز می افتد و اکنون می خواهیم این موضوع را بیشتر بررسی کنیم.”
ما می دانیم وقتی افراد ذائقه خاصی دارند در مغز چه اتفاقی می افتد، و می دانیم وقتی فردی تصمیم به انجام یک اقدام خاص می گیرد چه اتفاقی می افتد، اما چیزی که گم شده است ردیابی مسیر عصبی است که نشان می دهد چگونه سلیقه می تواند بر تصمیم گیری تاثیر بگذارد.