نیویورک تایمز در توصیف شرایط سخت سربازان آمریکایی که برای جنگیدن در جنگل های انبوه آموزش می بینند، می نویسد: «سربازان آمریکایی». یکی یکی آنها از تپه‌ای گل‌آلود به سمت رودخانه‌ای در عمق جنگل هاوایی سر خوردند، و با سلاح‌هایی که به کوله‌هایشان بسته بودند، زنان با قدم‌های قدم برداشته، در آب می‌لرزیدند و سعی می‌کردند ساکن بمانند. این یک پیشروی آهسته بود که بوی تعفن و گل می داد – یادآور ویتنام و مشابه چیزی که تقریباً در هر نقطه از اقیانوس آرام در نبرد احتمالی با چین ممکن است با آن روبرو شوند.
استراتژیست های نظامی دوست دارند بگویند جنگل بی طرف است و به دوست یا دشمن کمک نمی کند، اما برای اکثر 79 سرباز ماه گذشته در تنها مدرسه جنگل ارتش ایالات متحده، وضعیت کاملاً جدید بود. این شرایط هیچ ربطی به کشور و اعزام به عراق و افغانستان نداشت و دلیل حضور آنها را توضیح داد. نیروهای آمریکایی برای بازدارندگی چین و همکاری موثر با شرکای خود در منطقه، به تخصص بیشتری در جنگل نیاز دارند.
تفنگداران دریایی بخش قابل توجهی از نیروهای خود را در زمین های بارانی و گل آلود اوکیناوا در ژاپن مستقر کرده و با شرکای خود در نزدیکی خط استوا آموزش دیده اند. هاوایی به منطقه ای برای ارتش تبدیل شده است. فرماندهان نیروهای بیشتری را به جنگل های خود می فرستند زیرا لشکر 25 پیاده نظام آموزش در مدرسه ماموریت خود را گسترش می دهد و روند آموزشی جدیدی را در اقیانوس آرام هدایت می کند که 5300 سرباز را برای نبرد شبیه سازی شده با نیروها و کشورها در نوامبر گرد هم می آورد.
چالش‌های پیش روی ارتش ایالات متحده در وسط جنگل نشان‌دهنده تلاش‌های واشنگتن برای اولویت دادن به چین و دور شدن از دهه‌ها جنگ در خاورمیانه است، حتی در شرایطی که درگیری در آنجا ایالات متحده را به عقب می‌کشاند.
برای هاوایی، تغییرات آهسته اما غیرقابل انکار بود: سوابق دولتی برای مراکز فرماندهی جدید، اسکله ها، باند فرودگاه ها و پادگان ها، همراه با سرعت های آموزشی بالاتر، هواپیماهای بیشتر بر فراز ساحل، و کشتی های جنگی در داخل و خارج از پرل هاربر. در دسامبر 1941، مجمع الجزایر هاوایی هدف حمله غافلگیرانه امپراتوری ژاپن علیه نیروی دریایی ایالات متحده قرار گرفت.
ساکنان نسبت به تشدید تنش ابراز تردید کرده‌اند، اما برخی از مقامات نظامی بیم دارند که برای آماده‌سازی نیروهای آمریکایی، به‌ویژه 452000 سرباز، برای آنچه در منطقه با آن مواجه هستند، انجام نشده است.
به گزارش نیویورک تایمز، تنش ها در اطراف تایوان افزایش یافته و چین هواپیماهای جنگی بیشتری را به «جزیره دموکراسی» فرستاده است، جایی که پایتخت آن در وسط یک جنگل کوهستانی قرار دارد. گارد ساحلی چین هفته گذشته همچنین به کشتی‌ها در دریای چین جنوبی حمله کرد – کشوری که ایالات متحده طبق معاهده موظف به دفاع از آن است و پایگاه‌های نظامی خود را در مناطقی با پوشش گیاهی متراکم و شاه مار کبری گسترش داده است.
ژنرال چارلز فلین، فرمانده ارتش آمریکا در اقیانوس آرام، مدعی شد که چین چندین دهه در مسیری فزاینده خائنانه و غیرمسئولانه بوده است. وی افزود: بنابراین اکنون بیش از هر زمان دیگری ارتش عمومی باید تجربه اقیانوس آرام را در اولویت قرار دهد.
او در مصاحبه ای در مقر جدید ارتش در هونولولو، هاوایی مرکزی گفت: «این عمل گرایانه تر است. هاوایی بستری ارزشمند برای آموزش و آمادگی به ما ارائه می دهد.
این روزنامه آمریکایی افزود، آدام الیا، مورخ کارکنان لشکر 25 پیاده نظام، در اولین روز مدرسه جنگلی آکادمی لایتنینگ، تصاویری را به دیوار یک کلاس درس در فضای باز آویزان کرد. این تصاویر سربازان آمریکایی از جنگ جهانی دوم را در حال نبرد در گوادالکانال نشان می‌دادند که به دلیل حمله سریع به سربازان ژاپنی به رعد و برق تروپیک لقب گرفت.
وی با اشاره به اینکه تاریخ چندین درس در مورد جنگ در جنگل ارائه می دهد، تاکید کرد: آب و هوا و زمین باعث کاهش کارایی، تقسیم یگان ها به تیم های کوچک، پیچیده شدن ارتباطات و افزایش خطر بیماری می شود. وی ادامه داد: با این حال، این دشمن نیست. یاد بگیرید که با آن کنار بیایید.
سربازها سری تکان دادند. کلاس 90 او قبلاً 11 دانش آموز را در آزمون شنا و دوی مرطوب و تپه ای که باید در 40 دقیقه تکمیل می شد از دست داده بود. آنهایی که باقی مانده بودند، بیشتر از لشکر 25 بودند و در نقش های مختلفی خدمت می کردند، اما رتبه ها و درجات آنها همه با شماره ای که روی آنها نوشته شده بود، جایگزین شده بود.
زمانی که این دوره یک دهه پیش، پس از بسته شدن مدرسه نظامی ارتش در جنگل پاناما در دهه 1990 آغاز شد، بیشتر در مورد آگاهی زیست محیطی بود. اما مربیان اعزامی به برنامه های دیگر، از برونئی تا برزیل، به سرعت رژیم سخت گیرانه تری را وضع کردند. در زمان استراحت بین کلاس ها، سربازان جنگل روی نحوه ضد آب کردن کوله پشتی یا نحوه راه اندازی کمپین با استفاده از طناب و قرقره کار می کردند. ناوبری نقشه و استفاده از قطب نما نیز اجباری شد.
پنتاگون همچنین بر استفاده از دستگاه های آنالوگ به جای هوش مصنوعی و هواپیماهای بدون سرنشین تاکید می کند زیرا فرماندهان معتقدند که نمی توانند منابع را در آب های مرطوب که در آن برق و آب تمیز کمیاب است، مدیریت کنند. برای بسیاری از سربازان آمریکایی، یادگیری جنگل به معنای کنار آمدن با محدودیت‌های قدرت تکنولوژیکی آمریکا بود، که منجر به تحقیر حتی بیشتر شد.
حین عبور از رودخانه، حتی افسران باتجربه لیز خوردند و به کمک نیاز داشتند. ستوان اول کندال المز، یک اهل غرب میانه باریک، گفت: «آب را نمی توان دست کم گرفت. هرگز طبیعت را دست کم نگیرید.
نیویورک تایمز در ادامه می‌نویسد: از آنجایی که هر شاخه از ارتش ایالات متحده با شرکای منطقه‌ای مانند فیلیپین سر و کار دارد که در سال آینده به زبان یک تمرین آموزشی بزرگ با فعالیت‌های جنگلی فراوان است، احساس فوری فوری در میان فرماندهان مانند ژنرال فلین می‌کنم. و ژنرال ایوانز موجود است.
ژنرال فلین گفت که می خواهد گارد ملی و نیروهای ذخیره در هاوایی آموزش ببینند.
ژنرال ایوانز همچنین گفت که می خواهد لشکر 25 رویکرد خود را با جغرافیای دشوار منطقه تطبیق دهد.
وی ادامه داد: قرارگاه های فرماندهی در ماموریت ما باید کوچکتر و چابکتر باشند.
وی به دو زمینه دیگر رشد اشاره کرد: حفاظت از منابع در یک محیط رقابتی شدید و همکاری موثرتر با ارتش سایر کشورها.
همه این قابلیت‌ها می‌تواند در نبرد برای تایوان، که پکن تهدید به استفاده از زور کرده است، حیاتی باشد و هاوایی به میدان آزمایش همه آنها تبدیل شده است. مركز آمادگي چند مليتي مشترك ارتش در اقيانوس آرام شامل رزمايشي با تعداد انگشت شماري از كشورها بود كه نبرد ابرقدرت ها را در جزاير هاوايي و پالائو شبيه سازي كردند.
اما علیرغم تغییر موضع ارتش، این سوال که آیا باید اقدامات بیشتری انجام شود، همچنان باقی است.
رهبران نظامی هنوز اغلب سعی می کنند آنچه را که شایسته است به منطقه بدهند. آکادمی لایتنینگ امسال تنها حدود 600 سرباز فارغ التحصیل می کند و جنگجویان جنگل امروزی هنوز حداقل یک نشان افتخار کسب نکرده اند.
طبق قانون فعلی، گواهینامه مهارت های رزمی جنگل که برای تکمیل دوره به دست می آید، فقط می تواند توسط افرادی که به فرماندهی هند و اقیانوسیه ایالات متحده منصوب شده اند استفاده کنند. اگر آنها در پنتاگون شغلی پیدا کنند، باید گواهینامه جنگلداری خود را رها کنند، گویی تخصص آنها دیگر مربوط نیست.
310310