تجربیات سالهای اول زندگی نقش حیاتی در شکل گیری روانشناسی سالم در افراد دارد. ده ها سال تحقیق در این زمینه رفتارهای منفی والدین را شناسایی کرده است. مطلب ما را دنبال کنید تا به 4 رفتار منفی والدین آشنا شوید:
1. فرزندپروری تنبیهی
والدین مقتدرانه با قوانین سختگیرانه و کنترل و تسلط بیش از حد بر کودک مشخص می شود. فرزندان والدین تنبیه کننده احساسات منفی مانند ترس، خشم و گناه را در خود ایجاد می کنند.
زندگی در سایه تهدید مجازات و درد می تواند باعث استرس و سایر مشکلات روانی در سال های آخر زندگی شود. همچنین تنبیه منجر به شکل گیری رفتار خوب در کودکان نمی شود. کودکان فقط یاد می‌گیرند که رفتار بدی را نادیده بگیرند که باعث ایجاد احساس خشم و رنجش می‌شود. کودکانی که با تنبیه والدین بزرگ می شوند، خود به والدین تنبیه کننده تبدیل می شوند.
2. فرزندپروری هلی کوپتری
والدینی که رفتار فرزندان خود را به شدت زیر نظر دارند و مانند هلیکوپتر بر روی آنها شناور می شوند. این والدین همیشه برای فرزندان خود تصمیم می گیرند. آنها می خواهند بیش از حد از فرزندان خود مراقبت کنند و به آنها اجازه آزمایش و عمل مستقل را نمی دهند.
فرزندپروری هلی کوپتری توانایی های رهبری کودکان را از بین می برد و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این کودکان عزت نفس پایین تری دارند و همیشه به راهنمایی والدین خود وابسته هستند.
3. والدین غایب
در هر دو طرف این طیف، والدین می توانند بسیار نادیده گرفته یا بسیار مداخله گر باشند که هر دو مضر هستند. والدین بی احتیاط به فرزندانشان اجازه می دهند هر چقدر که می خواهند بازی کنند و تلویزیون تماشا کنند. این تنها راه آن ها برای مراقبت از فرزندشان است. این باعث می شود که کودک نسبت به رعایت قوانین نگرشی نداشته باشد زیرا هرگز در زندگی او قانونی وجود نداشته است.
کودکان حواس پرت خودکنترلی ضعیفی دارند و ممکن است مهارت های ارتباطی ضعیفی داشته باشند. والدینی که با «نه گفتن» فرزندان خود را لوس می کنند نیز باعث می شوند کودک خودکنترلی و خودکنترلی ضعیفی پیدا کند و همیشه احساس حق بودن کند. در بزرگسالی، این افراد فقط یک بعد دارند: می گیرند، اما چیزی نمی دهند.
4. فرزندپروری متناقض
در این نوع فرزندپروری، والدین گاهی بسیار پذیرا، خونگرم و حمایتگر و گاهی سرد و بی تفاوت هستند. این رویکرد متوالی سیگنال های متناقضی را ارسال می کند. این روش باعث ایجاد احساس ناامنی و اضطراب مفرط در کودکان می شود. آنها این احساسات را در بزرگسالی با خود حمل می کنند. در بسیاری از موارد، فرزندان والدینی که روش‌های فرزندپروری متناقض را اتخاذ کرده‌اند، همین الگو را در رفتار خود نشان می‌دهند. گاهی بسیار گرم می شوند و ناگهان سرد و بی تفاوت می شوند.
بهترین راه؟
معیار طلایی در فرزندپروری، فرزندپروری مقتدرانه است. در این روش والدین قدردان استقلال کودک هستند، اما محدودیت ها و قوانینی هم دارند. از انضباط در این راه استفاده می شود، اما اعمال نظم به سبک حفاظتی و بدون ایجاد حس تنبیه انجام می شود. والدین مقتدر به مرور زمان اقتدار فرزندان خود را افزایش می دهند. این نوع فرزندپروری منجر به خودکنترلی، احساس خوداتکایی و مهارت های اجتماعی سالم می شود.