خداحافظی هنرمندان، ورزشکاران و به طور کلی چهره ها و به قول امروزی سلبریتی و خداحافظی نهایی آنها همواره یکی از پر جنب و جوش ترین تصاویر خاکساپیری را تشکیل داده است.
این لیست فقط مربوط به افراد مشهور است و شامل شخصیت های سیاسی نمی شود.
یکی از آنها دفن جسد است.مرتضی پاشایی» خواننده نه چندان معروف درجه دو که در واقعیتی باورنکردنی و تا حدی که کنفرانسی برای تحلیل آن برگزار شد به یک پدیده اجتماعی تبدیل شد! تشییع پیکر خواننده گمنامی چون مرتضی پاشایی در بیست و پنجم آبان سال 1392 به قدری با حضور مردم همراه بود که ترافیک ناشی از آن برای ساعاتی بخشی از حرکت در قلب تهران را مختل کرد.
غلامرضا تختی او در ۲۶ دی ۱۳۹۵ در هتل آتلانتیک تهران خودکشی کرد. تشییع جنازه تختی یکی از باشکوه ترین مراسمی بود که توسط مردم برگزار می شد و نشان از علاقه آنها به اسطوره ای بود که نماد مردمانشان بود. تشییع پیکر غلامرضا تختی قهرمان کشتی ایران و جهان در 26 دی ماه 1346 تا چندین دهه پس از مرگ وی ابهامات فراوانی را ایجاد کرد و سال ها شایعه ترور تختی بر سر زبان ها بود.
از فرخزاد شاعر نامدار ایرانی در 24. بهمن در سال 45 بر اثر سانحه، مراسم تشییع فروغ فرخزاد در قبرستان ظهیرالدوله تهران با حضور تنی چند از بزرگان عرصه فرهنگ و ادب در روز بیست و ششم لغو شد. بهمن ساخته شده است. رابطه عاشقانه فروغ با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز مشهور ایرانی یکی از موضوعات داغ پیرامون این شاعر بود که همکاری او با ابراهیم گلستان جرقه تحول فکری و ادبی را در فروغ زد.
مراسم خاکسپاری غلامحسین بنانچهره معروف موسیقی ایران در 8 اسفند سال 1364 نیز به یادگار مانده است. در اوج جنگ، درگذشت وی بازتاب چندانی در رسانه ها نداشت، اما حضور بیشتر فرهنگیان کشور در تشییع جنازه وی و سرود معروف شجریان بر سر مزارش در حافظه فرهنگی کشور حک شده است.
بدن معلم محمدرضا شجریان ۱۹ مهر 2019 برای همیشه به مشهد بازگشت. در توس و در کنار قبر فردوسی و اخوان ثالث به خاک سپرده شد. ورودی شهر طوس با عکس های خواننده ربنا تزیین شد و چند عکس از استاد شجریان در آرامگاه فردوسی نصب شد. آهنگ های او توسط بلندگوهای منطقه پخش می شد و مانیتورهایی که برای پخش مراسم نصب شده بودند مستقیماً تصاویر استاد را نشان می دادند. حضور پررنگ مردم با توجه به شیوع ویروس کرونا بسیار چشمگیر بود. شجریان با دست نوشته هایی مانند «خداحافظ ای آفریننده ی صداها، صدایت از دهانت بیرون نمی رود، شجریان زنده است» روی زمین آرام گرفت.
۱۵ آذر سال ۱۳۷۵ برای سینمای ایران روز عجیبی بود، روزی که به قول سعدی سینمای ایران در این روز از جهان محو شد. علی حاتمی وی پس از تحمل یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت، بنابراین تنها سعادت مردم برای جبران حسرتشان دیدن آثار ماندگار او همچون «کمال الملک»، «هزاردستان»، «مادر»، «سوته دلان» و . .. مراسم تشییع پیکر این کارگردان فقید با حضور پرشور هنرمندان و بازیگران سینمای ایران برگزار شد. حضور محمدعلی فردین و سخنرانی وی پس از سال ها ممنوع الکاری در این مراسم قابل توجه بود.
محمدعلی فردین بازیگر 18 ساله معروف و محبوب سینمای پیش از انقلاب. فروردین سال 1379 پس از سالها ممنوع الکار بودن، متأسفانه دار فانی را وداع گفت و دو روز بعد در میان جمع کثیری از هوادارانش به سمت بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد. تشییع جنازه فردین یادآور مهم تاریخی و شاید مداحی این دوره از تاریخ ایران بود. تصویر فردین با وجود حدود بیست سال دوری از کار هنری، مانند دیگر همرزمانش از ذهن ایرانیان پاک نشد و این مشکل در تشییع گسترده این بازیگر نمود پیدا کرد.
خسرو شکیبایی، بازیگر بزرگ سینما، تلویزیون و تئاتر در 7 تیر 1386 بر اثر سرطان درگذشت. انبوه جمعیتی که با این مرد جذاب سینمای ایران خداحافظی کردند تماشایی بود تا یکی از خاطره انگیزترین خداحافظی های اهالی هنر و سینما را رقم بزنند. پیروان خسرو با حضور در تشییع و تدفین او ارادت خود را به نمایش گذاشتند.
در میان چهره های ورزشی یکی از پرمخاطب ترین تشییع جنازه خداحافظی استناصر حجازی“در یک ثانیه خرداد در سال 1390 زمانی که رنگ های دیگر رنگ باخت و هواداران پرسپولیس در مراسم تشییع پیکر این دروازه بان بزرگ استقلال شرکت کردند، تقدیم شد. ناصرخان پس از سالها مبارزه با سرطان، تسلیم بیماری شد و صورت خود را با خاک پوشاند.
بدیهی است امروز با توجه به شبکه های اجتماعی و انعکاس خبر درگذشت مفاخر و روایت های متعدد خاطراتی که از ایشان ساخته اند و اطلاع از زمان و مکان برگزاری مراسمشان، وداع هنرمندان همراه است. تعداد افراد بیشتر است، اما برخی از آنها به دلایل شخصی و اجتماعی بیشتر از دیگران هستند، توجه همکاران و مردم را به خود جلب می کنند و مراسم تشییع آنها خبرساز می شود.
بیشتر بخوانید: کودکی آتیلا پسیانی، خانه عکاسی و خاطره کودکی.
بدون شک مراسم تودیع «آتیلا پسیانی» یکی از این مراسم بود که در آن شاهد حضور طیف گسترده ای از چهره های سینمایی، هنری و فرهنگی بودیم که از منظرهای گوناگون قابل تحلیل است، اما آنچه را می توان در پس دلایل آن دانست. این است که رنج مشترک می تواند همدردی های زیبایی را برانگیزد.