حیوانات کمی وجود دارند که ما از آنها می شناسیم که مفهوم بقای شی را درک می کنند. این عبارت به این معنی است که یک شی حتی زمانی که از دید خارج است، همچنان وجود دارد.
مطالعه اخیر محققان تایید می کند که پرنده ای به نام نوک شاخدار شرقی وجود دارد یکی این یکی از معدود حیواناتی است که درک پیشرفته ای دارد. توانایی هوشمندانه درک مفهوم بقای اشیاء زمانی مطرح می‌شود که ماده‌های جوان خود را در لانه‌های خود محبوس می‌کنند و برای آوردن غذا به جفت خود تکیه می‌کنند.
به گزارش زومیت، نوک شاخ شرقی با استفاده از مقداری گل، مدفوع، بزاق، میوه ها و پوست درختان، پناهگاهی برای تخم گذاری و مراقبت از تخم های خود می سازد. این پرندگان اطراف خود را با لانه می پوشانند و تنها یک دهانه باریک برای تغذیه نرهای خود باقی می گذارند. برای اینکه هر فرزند در لانه زنده بماند، هورنت نر باید بفهمد که با تخم ها در لانه است، حتی اگر نتواند شریک زندگی خود را ببیند.
رویتونگ یائو و الیاس گارسیا پلگرینروانشناسان دانشگاه ملی سنگاپور در کار جدید خود می گویند: «از منظر تکاملی، توانایی بازنمایی حیوانات و اشیاء در زمانی که از دید خارج هستند، مزایای انطباقی عمده ای را در فعالیت هایی مانند جستجوی غذا و اجتناب از شکارچیان فراهم می کند».
یک شاخدار نر باید بفهمد که او و تخمها در لانه هستند، حتی اگر نتواند جفتش را ببیند.
با این حال، به جز خانواده معروف کالاگان و طوطی‌های باهوش، هیچ پرنده شناخته‌شده دیگری وجود ندارد که بتواند مفهوم بقای جسم را به خوبی نخستی‌ها درک کند. اگرچه سایر گونه‌های پرنده برای این توانایی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، اما تنها چهار گونه از آزمایش‌های رشد شش مرحله‌ای که در نوزادان انسان مشاهده شده است، گذرانده‌اند.
یائو و گارسیا پلگرین شش پرنده با منقار بزرگ را آزمایش کردند تا توانایی پیشرفته نگه داشتن اشیا را در منقارشان بررسی کنند. آنها به پرندگان یاد دادند که با نوک زدن محل یک خوراک قابل مشاهده را نشان دهند. در مراحل بعدی، پرندگان با چالش‌های دیگری برای آزمایش سطوح دشوارتر توانایی آنها برای زنده ماندن از جسم مواجه شدند.
در مرحله پنجم آزمایش، پرندگان پاداش را دیدند که ابتدا زیر یک فنجان قرار داده شد و سپس به فنجان دیگری منتقل شد. پرندگان درک خود را از تغییر بصری با اشاره به فنجانی که در نهایت پاداش زیر آن قرار داده شد نشان دادند. هر شش پرنده مورد مطالعه توسط محققان توانستند به این سطح از بقای جسم دست یابند و این جایزه را به عنوان پاداش دریافت کردند.
در نهایت تنها سه قله به مرحله ششم و یک جابجایی نامرئی رسیدند. در این مرحله، پرندگان نتوانستند انتقال غذا از یک فنجان به فنجان دیگر را تشخیص دهند. در این مرحله از آزمایش، غذا زیر یک جعبه کوچک قرمز رنگ پنهان می‌شد و سپس زیر فنجان بزرگ‌تر منتقل می‌شد. وقتی جعبه قرمز را از زیر فنجان بیرون آوردند و متوجه شدند که خالی است، برخی از پرندگان متوجه شدند که حتماً زیر فنجان غذا مانده است. حتی اگر مستقیماً آن را ندیده باشند.
یائو و گارسیا پلگرین در بخشی از مقاله خود می نویسند: “درک تغییرات نامرئی پیچیده تر است و به مهارت های شناختی متفاوتی مانند حافظه، استدلال فضایی و استدلال منطقی نیاز دارد.”
نکته جالب در مورد آزمایش این بود که سه پرنده ای که در مرحله پنجم آزمایش شکست خورده بودند، تجربه پرورش نداشتند. این ممکن است یک تصادف باشد. زیرا در این آزمایش تنها 6 پرنده حضور داشتند. از سوی دیگر، ممکن است نشان دهد که تجربه دریافت غذا یا دریافت غذا از یک شریک ممکن است سطح بالاتری از مهارت‌های بقای اشیاء را به پرندگان بیاموزد.
یائو و پلگرین می گویند: «تا آنجا که می دانیم، نوک شاخ شرقی اولین گونه پرنده خارج از خانواده طوطی است که سطح بقای قابل مقایسه با میمون ها را نشان می دهد.
یافته های محققان نشان می دهد که نوک شاخدار ممکن است یک گروه نادیده گرفته شده از گونه های پرندگان بسیار باهوش باشد. اکنون تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا این پرنده توانایی های شناختی دیگری برای رقابت با طوطی ها و کلاغ ها دارد یا خیر.
نتایج این مطالعه در مجله Biology Letters منتشر شد.