یک مرد معلول به لطف کاشت الکترونیکی مغز تنها با فکر کردن توانست راه برود.
Gert-Jan Oskam، 40 ساله، اهل هلند، 12 سال پیش در یک تصادف با دوچرخه فلج شد.
دستگاه های الکترونیکی کاشته شده در مغز شما (به نام ایمپلنت) افکار شما را با کمک “ایمپلنت” دیگری که در نخاع شما نصب شده است به پاهای شما منتقل می کند. انتقال بی سیم
این تیم هنوز در مرحله آزمایشی است، اما یک موسسه خیریه آسیب نخاعی مستقر در بریتانیا آن را “بسیار دلگرم کننده” نامید.
اسکام گفت: «احساس می کنم بچه ای هستم که تازه شروع کرده ام.
اکنون می توانید بایستید و از پله ها بالا بروید.
این مطالعه که نتایج آن در مجله Nature شرح داده شده است توسط محققان سوئیسی انجام شده است.
پروفسور جوسلین بلاک، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه لوزان که کار ظریف نصب این ایمپلنت ها را انجام داد، تاکید کرد که این سیستم هنوز در مراحل اولیه تحقیقات است و سال ها تا در دسترس بودن برای بیماران معلول فاصله دارد.
اما او گفت که هدف تیمش رساندن دستگاه از آزمایشگاه به کلینیک در اسرع وقت است.
این بیمار در جولای 2021 تحت عمل جراحی بازیابی حرکتی قرار گرفت. پروفسور بلاک دو سوراخ دایره ای به قطر 5 سانتی متر در دو طرف جمجمه او در بخشی از مغز که در کنترل حرکات نقش دارد ایجاد کرد.
سپس دو ایمپلنت را به شکل صفحات مدور نصب کرد. وظیفه این دستگاه انتقال سیگنال، قصد یا اراده بیمار به صورت بی سیم از مغز به دو حسگر متصل به یک کلاهک محافظ است.
تیم تحقیقاتی الگوریتمی را توسعه دادند که این سیگنال ها را به دستورالعمل هایی برای حرکت عضلات پا تبدیل می کند. این کار با کمک ایمپلنت های دیگری انجام می شود که دکتر بلاک با ظرافت در انتهای رشته های عصبی مرتبط با راه رفتن در طناب نخاعی قرار داده است.
محققان دریافتند که پس از چند هفته تمرین، گرت یان توانست با کمک یک واکر بایستد و راه برود. به گفته سرپرست این مطالعه، پروفسور گرگوار کورتین از دانشکده پلی تکنیک لوزان، حرکات آنها آهسته اما روان است.
او گفت: «تعجب آور است که می بینم او به طور طبیعی راه می رود. این یک تغییر چشمگیر نسبت به آنچه در گذشته در دسترس بود است.”
عملیات مشابه دیگری با همین فناوری در سال‌های اخیر بر روی بیماران انجام شده بود، اما حرکات آنها از قبل برنامه‌ریزی شده بود و روباتیک به نظر می‌رسید.
بی بی سی در سال 2018 گزارش داد که سه مرد معلول به لطف پزشکان در سوئیس حداقل تا حدی توانسته اند دوباره راه بروند. گرت یان یکی از آنها بود.
سیستم کاشته شده در مغز و نخاع Garrett-Ian را نمی توان به طور دائم مورد استفاده قرار داد، زیرا حجیم است و هنوز در مرحله آزمایشی است.
بیماران در یک برنامه توانبخشی چندین بار در هفته و هر بار حدود یک ساعت از آن استفاده می کنند.
عمل پیاده روی ماهیچه ها را تمرین می دهد و دامنه حرکتی را حتی پس از خاموش شدن دستگاه حفظ می کند که نشان دهنده رشد مجدد اعصاب آسیب دیده است.
هدف نهایی ساخت این فناوری در ابعاد مینیاتوری است. شرکت پروفسور کرتین، Onward Medical، در حال انجام پیشرفت هایی برای تجاری سازی این فناوری است تا بتوان از آن در زندگی روزمره استفاده کرد.
پروفسور کرتین می گوید: «این به بازار خواهد آمد. Garrett-Ian این ایمپلنت را ده سال پس از تصادف دریافت کرد. اکنون تصور کنید که یک سیستم اتصال مغز و نخاع را تنها چند هفته پس از آسیب نصب کرده باشید. “پتانسیل بهبودی فوق العاده است.”