به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، خیلی ها می خواهند بدانند قانون حجاب و عفاف را چه کسانی نوشته اند که شورای نگهبان این همه ایرادات قانونی و شرعی به آن وارد می کند. روشن است که هیچ روحانی و وکیلی آشنا به شرع آن را ننوشته است وگرنه این همه اشکال شرعی پیش نمی آمد و آقا حسین اداره شرعی کائنات را به این نتیجه نمی رساند که قانون باید رها شود (ناقص). باید قبض کرد) کنار و با این طرح نور (گشت ارشاد – نیروی انتظامی 2) پیش رفت. فرمانده کل قوا نیز از حرکت فوری به سمت «عفاف اسلامی» صحبت کرد و به قانون خاصی اشاره نکرد. آنچه یکی از نمایندگان مجلس هر از چند گاهی می گوید پیشنهادهای محدودکننده اوست که هنوز تصویب و نهایی نشده است.
به گزارش عصر ایران، اما چه کسی این لایحه را نوشته است؟ یک وکیل؟ نه! یک خانم نه! چهره اصلی این لایحه فردی به نام ابوالفضل اقبالی است که در تب و تاب انتخابات سال 88 لیسانس خود را در رشته علوم اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی گرفت و هشت سال بعد مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته زنان از سازمان غیردولتی خوارزمی گرفت. دانشگاه.
او زمان و تلاش خود را وقف مطالعات زنان کرد و حاصل آن چندین مقاله و کتاب است که در نگاه اول به نظر می رسد توسط یک زن نوشته شده است، اما توسط او که امسال 40 ساله شد نوشته شده است:
از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیایی وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی…
نگاهی به فعالیت های وی پس از فارغ التحصیلی و همچنین در دوران تحصیل نشان می دهد که وی به معنای عام در جامعه کار و زندگی نمی کرد، بلکه در نهادهای مختلف دولتی و نه حتی در دستگاه های اجرایی دولتی حضور داشت. وی: معاون نظارت و نظارت موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه ای اوج، دبیر کارگروه بانوان در مؤسسه اشراق وابسته به قرارگاه خاتم الاوصیة وابسته است و در نهایت در دولت آقای رئیس جمهور وارد دولت می شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).
از آنجایی که در برخی گفتگوها از وی با عنوان «دکتر» یاد می شود، تحقیقات حاکی از آن است که وی در مقطع دکتری جامعه شناسی در دانشگاه آزاد تحصیل کرده است، اما به این سمت نرفت و به نظر می رسد اخیراً تحصیلات خود را در دانشگاه تهران از سر گرفته است.
ويژگي آقاي اقبالي اين است كه مثل ائمه جمعه به شريعت رجوع نمي كند (البته آقاي علم املهادي مشهد هم اخيراً از شاهنامه صحبت كرده و اين شعر را خوانده اند: من مال من دختر افراسياب/ من هستم. برهنه.» «آفتاب بدنم را نمی بیند» و دختر افراسیاب به بیژن مباهات می کند که جایگاه طبقاتی خود را به الگوی حجاب و پوشش نسبت می دهد، بدون توجه به آیات قبلی در مورد شادی آن دو!) یا در قانون چون خودش قانون نوشته و در حال حل مشکلات شرعی است. بنابراین، همانطور که اخیراً در برنامه تلویزیونی “بدون نگهبان” گفته است، از تعابیر خود استفاده می کند:
مدارا کردن برعکس رفتاری اخلاقی است، اما حیا برای ما آزاردهنده است و تحمل مزاحمت، تعبیراتی است که شرعا و شرع نداریم.
در ابتدای مناظره با دکتر. احمد بخارایی – جامعه شناس – مجری طرح پرسید: با توجه به اینکه برای سلبریتی ها جریمه بیشتری در نظر گرفته اید، نباید نگران باشید که این رفتارها باعث مهاجرت شود، او پاسخ داد: ما جریمه آنها را بیشتر می کنیم، چون رفتارشان همین است از نظر اجتماعی قابل قبوله ولی اگه منجر به مهاجرت بشه خوبه!
با این حال بلافاصله اضافه کرد: البته هنرمندان به چشم ما می آیند! گویا او میزبان و مالک است و دیگران به قلمرو او تجاوز می کنند. حتی در فضای مجازی پاسخ این بود: «پا روی چشم شما برای یک بیگانه استفاده می‌شود، یک ایرانی متولد 1362 که نماینده اقلیت جامعه است (انتخابات 1400 و 1402) نمی‌تواند به ایرانیان دیگر بگوید. “پاهای تو روی چشمانت است!” جنجالی ترین سخنرانی او در همان مناظره با دکتر بود. احمد بخارایی که در آن گفته است:
برهنه بودن مانع از طمع و میل می شود. هر چه افراد حریص، خونگرم، قدرتمند و خواستنی تر باشند، مصمم تر برای تشکیل خانواده هستند. و اگر خانواده‌ها در غرب واقعی نیستند، به این دلیل است که چنین تمایلی ندارند. و سپس آمار ارائه کرد.
مجری با بیان اینکه برخی به دلیل اینکه این آمار توسط ارگان های رسمی و دولتی منتشر می شود در این مورد تردید دارند، پاسخ داد: آمارشناسان پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات کاملاً علنی می شوند. با ریش و انگشتر و یقه آخوند که هیچ آماری نمی گیرد.
اینکه یک آقا و همکارانش اکثرا مرد هستند نه خانم مسئول تدوین و دفاع از قانون حجاب و تربیت فرد در فقه و حقوق که در حوزه علوم اجتماعی است نیست، بلکه نتیجه آن رنگ مجازات، و ادبیاتی که او استفاده می کند کاملاً مشابه است. آنها وکیل یا حتی واعظ یا وکیل نیستند. اگرچه بر اساس شرع و قانون است، اما اساس آن توسط ناظران بر دو اصل استوار است: یکی این که کم حجابی یا بی حجابی، میل به ایجاد خانواده و رابطه مشروع را از بین می برد و ثانیاً «آزارمان می دهند». [این «ما»را هم توضیح نداده مشخصا شامل چه کسانی می‌شود؟ همه مردم ایران که بار تامین نصف بودجه دولت را با پرداخت انواع مالیات بر عهده دارند یا تنها همفکران ایشان؟]
اما این سوال را نیز می توان مطرح کرد که چرا آقای رئیسی ابوالفضل اقبالی را به عنوان معاونت زنان و خانواده انتخاب نکردند، با توجه به اینکه معاون فعلی خانم خزعلی بارها گفته اند که اولویت خانم ها باید خانه و خانواده باشد. شامل خانم انسیه خزعلی می باشد.
در تاریخ معاصر ایران، ابوالفضل اقبالی دیگری داریم که ربطی به حجاب و زن نداشت. وی 16 سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشت و نماینده مجمع آستارا و معاون موقت دکتر بود. حسین خطیبی در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران.
آقای اقبالی هدف این مقاله است اما نیابتی نیست.
۲۷۲۱۵