این سه تغییر ساده در سبک زندگی می تواند عمر افراد را افزایش دهد

در طول سال گذشته، گزارش هایی در مورد اینکه چگونه هوش مصنوعی می تواند ایمنی بیمار و تشخیص بیماری را بهبود بخشد، منتشر شده است. اگرچه نوآوری در فناوری ها نوید دستاوردهای قابل توجهی در علم پزشکی را می دهد، اما راه حل های مربوط به فناوری های سطح پایین یا راه حل های به ظاهر ساده اما عملاً مؤثر را فراموش نکنیم که بارها برای بهبود سلامت و افزودن چند سال دیگر به زندگی مردم استفاده شده است. آزمایش شده و اثربخشی آن ثابت شده است.

بر اساس گزارش واشنگتن پست، در اینجا سه ​​مورد قابل توجه ذکر شده است:

1- سمعک

تقریباً 40 میلیون آمریکایی از درجاتی از کم شنوایی رنج می برند. مشکلات شنوایی نه تنها باعث ایجاد مشکلات در تعاملات و روابط کاری می شود، بلکه مشکلات زیادی را از نظر سلامت جسمی و روانی نیز به همراه دارد. یک مطالعه برجسته که در سال 2011 در ژورنال JAMA Neurology منتشر شد، نشان داد افرادی که کم شنوایی خفیف دارند تقریباً دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.

این مقدار در افراد با کم شنوایی متوسط ​​سه برابر و در بیماران با کم شنوایی شدید تقریباً پنج برابر افزایش می یابد. نتایج سایر مطالعات کاهش شنوایی را با افسردگی، زمین خوردن و حتی مرگ زودرس مرتبط دانسته است.

نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که سمعک ممکن است برخی از اثرات بد را معکوس کند. مطالعه‌ای که امسال در Lancet منتشر شد، نشان داد که سالمندانی که از سمعک استفاده می‌کردند و در معرض خطر بیشتر زوال عقل بودند، تقریباً 50 درصد کمتر از اعضای گروهی که از سمعک استفاده نمی‌کردند، کاهش شناختی را در سال‌های بعدی تجربه کردند.

در مقاله منتشر شده دیگری اشاره شده است افرادی که از سمعک استفاده می کنند نسبت به افرادی که از سمعک استفاده نمی کنند 50 درصد کمتر احتمال زمین خوردن دارند. افرادی که به طور منظم از سمعک استفاده می کردند در مقایسه با افرادی که از سمعک استفاده نمی کردند کمتر از یک سوم در معرض خطر سقوط قرار داشتند.

دستگاه های الکترونیکی که به کاهش شنوایی کمک می کنند، جدید نیستند. در واقع این دستگاه ها بیش از یک قرن است که در بازار هستند. با این حال، تخمین زده می شود که تنها 16 درصد از بزرگسالان کم شنوایی زیر 70 سال و 30 درصد از بزرگسالان کم شنوایی بالای 70 سال از سمعک استفاده می کنند.

به دلیل عدم آگاهی، بسیاری از مردم نمی دانند که استفاده ساده از سمعک چقدر می تواند نه تنها کیفیت زندگی بلکه سلامت کلی آنها را بهبود بخشد.

2- ورزش

همه می دانند که ورزش برای آنها مفید است، اما ممکن است تعجب آور باشد که حتی مقدار کمی از فعالیت بدنی چقدر می تواند مهم باشد.

یک مطالعه اخیر که نتایج آن در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شد، نشان داد افرادی که توصیه‌های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در مورد 150 دقیقه فعالیت متوسط ​​یا شدید در هفته را رعایت می‌کنند، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند. تا 27 درصد خطر سکته مغزی. علاوه بر این، خطر ابتلا به سرطان در این افراد 12 درصد و خطر مرگ زودهنگام تا 31 درصد کاهش یافت.

مهمتر از همه، افرادی که 50 درصد از مقدار توصیه شده فعالیت بدنی داشتند، مزایای قابل توجهی را مشاهده کردند. نتایج نشان داد که تنها هفتاد و پنج دقیقه ورزش در هفته یا حدود 11 دقیقه در روز، منجر به کاهش 17 درصدی بیماری های قلبی عروقی، کاهش 7 درصدی خطر سرطان و کاهش 23 درصدی در خطر ابتلا به سرطان می شود. مرگ زودرس.

در نتیجه، بسیاری از مطالعات دیگر در مورد ورزش فواید سلامتی بسیاری مانند کاهش خطر زوال عقل و بهبود سلامت روان را نشان داده اند. افزایش مقدار ورزش منجر به نتایج بهتری برای سلامتی می شود، اما مهمتر از همه افزایش موثر از عدم تحرک به برخی فعالیت ها است. این یک مسئله مهم برای افرادی است که ورزش نمی کنند. حتی تنها 11 دقیقه پیاده روی سریع در روز می تواند تفاوت قابل توجهی در سلامت آنها ایجاد کند.

3- ارتباطات اجتماعی

نتیجه مطالعه ای که در سال 2021 در هاروارد انجام شد نشان داد که از هر سه آمریکایی بیش از یک نفر “تنهایی شدید” را تجربه می کند. تنهایی تنها با افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مرتبط نیست. همچنین می تواند خطر ابتلا به دیابت، سکته مغزی و مرگ زودرس را افزایش دهد.

بزرگی این تأثیر شگفت‌انگیز است: طبق تحقیقات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، انزوای اجتماعی خطر بیماری قلبی را تا 29 درصد و خطر زوال عقل را 50 درصد افزایش می‌دهد. جداسازی خطر مرگ زودرس را به اندازه کشیدن 15 نخ سیگار در روز افزایش می دهد.

با توجه به اینکه چقدر تعامل اجتماعی می تواند بر سلامت شما تأثیر بگذارد، برخی از متخصصان و پزشکان سوالاتی مانند تعداد دوستان صمیمی بیماران و تعداد دفعات معاشرت با آنها را می پرسند تا میزان تنهایی هر بیمار را ارزیابی کنند. برای افزایش سطح ارتباطات اجتماعی، افراد باید ابتکار عمل داشته باشند. بسیاری از اقدامات، مانند صرف چند دقیقه در روز برای تماس با عزیزان و کنار گذاشتن وسایل الکترونیکی در طول این مکالمات، می تواند به ظاهر کوچک اما در عمل تاثیرگذار باشد.