به گزارش بازتاب آنلاین، امروزه روند خودکشی در میان متخصصان پزشکی بیشتر شبیه یک اپیدمی است و حداقل هر چند ماه یکبار خبرهای ناراحت کننده از خودکشی به گوش می رسد. یکی ما از اعضای کادر درمان می شنویم. پدیدهخودکشی توسط پزشکانحدود پنج سال پیش با عناوین مختلفی مانند “مرگ ناگهانی” یک پزشک خاص گسترش یافت سال 1398 جسورتر شد از آن تاریخ تا به امروز، جامعه پزشکی دو موج جداگانه خودکشی را تجربه کرده است که موج دوم در سه سال گذشته رخ داده و در آن 13 نفر از ساکنان خودکشی کردند. این تجربه دردناک دی ماه 1402 نیز خودکشی داشت سه نفر ساکن در عرض یک هفته دوباره این اتفاق افتاد.
متاسفانه اوایل امسال زنجیره خودکشی کادر پزشکی با مرگ یک پزشک جوان به پایان رسید قسمت قورت دادنمتخصص قلب مجدداً در بیمارستان دلفان بستری شد. یک ماه پس از این حادثه، جامعه پزشکی با دو خودکشی دیگر مواجه شد. دکتر اول مرد سمیرا السعیدیدانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران در روزهای ابتدایی اردیبهشت ماه یک ماه طول کشید و دومین مورد که یک هفته بعد رخ داد خودکشی دکتر بود. زهرا ملکی پزشک جاسک.
خودکشی در جامعه پزشکی، دومینویی بی پایان
بر اساس بررسی های انجام شده، میزان خودکشی در جامعه پزشکی 3.1 است پنج برابر شده است. هادی یزدانیدکتر و دکترای پزشکی، خودکشی را با دومینو در جامعه پزشکی مقایسه می کند و معتقد است که دو مورد اخیر نیز متاثر از ماجرای خودکشی پرستوبختی است. وی در آخرین گفت و گوی خود با بازتاب آنلاین گفت: اگرچه در دو خودکشی اخیر احساس درماندگی، یأس و ناامیدی مطلق را می توان به وضوح دید که این حادثه موجب شده است، اما شواهد گویای آن است. مرگ پرستو آغاز یک زنجیر است و ممکن است علت خودکشی های دیگر باشد. پدیده “خودکشی دکتر” با دکتر شروع نشد. پرونده بخشی و در گذشته بارها شاهد این حادثه تلخ بوده ایم، اما در این مورد استثنایی نقص سیستماتیک در وزارت بهداشت و قوانین موجود از جمله قانون برنامه ریزی، نحوه توزیع نیروها، پرونده است. کمیسیون. به ویژه دخالت نیروهای بومی در کار دکتر برنامه ریزی و غیره آنقدر مهم است که جای توجه بیشتری دارد.»
مشکلات بیشماری که باعث می شود پزشکان دست به خودکشی بزنند
ساعات کاری طاقت فرسا، شرایط تحقیرآمیز، عدم حمایت و روابط پادگان گونه بین اساتید و دستیاران. مشکلات مهم این همان حوزه ای است که به طرق مختلف منجر به خودکشی های زنجیره ای می شود و ماهیت این ماجرا برای جامعه پزشکی خطرناک است.
محمدرضا صبریمتخصص قلب کودکان و استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت و گو با بازتاب آنلاین گفت:در برخی از بخش های پزشکی ما اغلب تا 15 شب در ماه کار می کنیماز این رو این وزارتخانه چندین بار اعلام کرده است که حداکثر تعداد نگهبانان مستقر در ماه نباید بیش از دوازده شب باشد. اما به طور کلی در برخی موارد از دستیاران کار بیشتری می گیرند و حتی روز بعد به آنها مرخصی نمی دهند.» این مورد نشان دهنده بار روانی اضافی برای فرد و همراه با او است. فقدان آسایش و امنیت روانیمی تواند منجر به کاهش بهره وری و حتی بروز خطاهای پزشکی شود.
نازنین رحیم نژادیک متخصص چشم در گفتگو با بازتاب آنلاین با اشاره به مشکلات دیگر جامعه پزشکی گفت: بر اساس قوانین جدید دستیار پزشک یا متخصص برنامه‌ریزی مجاز به انجام تمرین در خارج از منطقه تعیین شده نیست. در واقع او در این مرحله یک «دانشجو» محسوب می شود، اما مسئولیت های سنگینی بر عهده دارد درست او لیاقت آنقدرها را ندارد. چنین قانونی در هیچ جای دنیا پذیرفته نیست; اینکه یک فرد نمی تواند در جای دیگری کار کند و در محل کار فعلی خود “شاغل” در نظر گرفته نمی شود. به دلیل فشار کاری بسیار زیاد و مسئولیت های فراوانی که بر دوش دارد، فقط عنوان دانشجو را به خود اختصاص داده است.
شرایط نامناسب اجتماعی، یکی یکی دیگر از اهرم های فشار بر کادر درمان است. علاوه بر فشار مالی و عدم آرامش روحی در شرایط سخت کاری و شیفت های طولانی، روابط و شرایط اجتماعی در برخی موارد منجر به پرخاشگری و واکنش های عاطفی جبران ناپذیری می شود. وقتی پرستو جدا شد، قربانی این سقوط شد. به گفته هادی یزدانی، پرستو بخشی نمادین از قربانیان این فاجعه است. ظلم و تحقیر سیستماتیک است. اگرچه او در زندگی خود با ضربه روحی مرگ والدینش روبرو شد، اما می‌توانست نجات یابد و از آن تاریکی محافظت شود، می‌توان کاری کرد تا امید به زندگی او به صفر نرسد. با استفاده از ظرفیت‌ها و بسترهای قانونی موجود مانند کمیسیون موارد خاص در دوره طرح، می‌توان با او مهربان‌تر رفتار کرد.»
مهاجرت؛ سودا جاری و ساری در جامعه پزشکی
حجم زیاد کار، مسئولیت های زیاد، نداشتن حقوق مناسب و نبود امنیت شغلی از جمله عواملی هستند که می توانند انگیزه ادامه فعالیت را از کارکنان درمان سلب کنند. طبیعی است که مردم در این شرایط به فکر مهاجرت باشند. طبق آمار تایید شده توسط رصدخانه مهاجرت 74 درصد پزشکان و پرستاران تا تابستان 1401 می خواستند کشور را ترک کنند. دقیقا مثل ۴ هزار دکتر پارسال از ایران مهاجرت کرد. این میزان به قدری قابل توجه است که با وجود ایران در آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی به آن اشاره شده است ۸ هزار جراحان ایرانی در آمریکا در بین پزشکان ملیت های مختلف رتبه هفتم را دارند.
امروز ما با تعداد زیادی از پزشکان سر و کار داریم که در حال تغییر شغل هستند و دیگر به طبابت نمی پردازند. از سوی دیگر، پزشکانی هستند که طرفدار مهاجرت هستند. این مهاجرت اجباری نیز نوعی مرگ خودخواسته است.
بیشتر بخوانید:
افزایش 5 برابری نرخ خودکشی در جامعه پزشکی «سالانه 13 مورد خودکشی در بین جمعیت ساکن کشور داریم»/ راهکار مهم: «کمک روانی»
15 شب بیداری در ماه؛ تحصیل یا کار ارزان؟/ «درآمد متخصص طراحی در ایران کمتر از آرایشگاه است»
خودکشی ساکنان محلی به پزشکان رسیده است. چرا دکتر خودکشی سمیرا السعیدی؟ / «خودکشی پزشک یک خودکشی اجتماعی است»
مرگ پرستو بخشی آغاز زنجیره ای از خودکشی ها در جامعه پزشکی است
47232