فریدون جیرانی پس از تماشای دو فیلم «فسیل» و «هتل» در دفاع از خود اعلام کرد که فروش بالای گیشه آن جای تأمل دارد و تحلیل او قطعاً ما را از شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه آگاه می کند. در حال حاضر ما در آن زندگی می کنیم. وی خاطرنشان کرد که هر دو فیلم موجب همدلی و رفاقت مردم شده و این نشان می دهد که مردم آنها برای فراموشی دغدغه های اقتصادی و اجتماعی خود به جایی پناه برده اند که تنها دو ساعت با این دغدغه ها فاصله دارد. .
به گزارش بازتاب آنلاین، فریدون جیرانی کارگردان معروف سینما در دفاع از دو فیلم کمدی پرفروش این روزها «فسیل» و «هتل» یادداشتی نوشت و در اختیار خبرگزاری ایسنا قرار داد.
جیرانی درباره تماشای فیلم «هتل» در سینما نوشت: یک هفته پیش برای دیدن فیلم «هتل» به سینما ملت رفتم، زمانی را انتخاب کردم که سینما خلوت تر است، فکر می کردم آن زمان خلوت تر است و تماشای فیلم راحت تر بود.اما ساعت 1:30 بعدازظهر سالن سینما پر بود و دور از انتظارم حتی برای فیلمی که مدت ها پیش اکران شده بود.اما حضور در آن برایم جالب بود. در این خانه پر و دیدن رفاقت و همدلی مخاطب با فیلم.
وی از شور و اشتیاق تماشاگران هنگام تماشای این فیلم گفت و توضیح داد: این رفاقت از همان لحظات ابتدایی فیلم با خنده و تشویق شروع شد و تا پایان نمایش ادامه پیدا کرد که فکر می کنم تماشاگران به نقطه ای رسیده بودند. همدلی با فیلم و رازی در حال ترک سینما بود.این رضایت داخل و بیرون اتاق احساس میشد.فکر نمیکنم اشتباهی در نوشتن همراهی و همدلی داشته باشم.فیلمی که در آن زمان 220 میلیارد تومان فروش داشته است. با نوشتن این متن و بیش از پنج میلیون بیننده، بدون حمایت و همدلی مردم نمی توانست به این میزان فروش و بیننده برسد.
جیرانی درباره همراهی و همدلی مردم با فیلم «فسیل» هم نوشته است: «درباره فیلم «فسیل» هم که بالای ۳۰۰ میلیارد (تومان) و بیش از هفت میلیون بیننده بالاتر از «هتل» ایستاده همین همدلی و همراهی وجود داشته است»
این کارگردان در بخشی از یادداشت درباره دو فیلم «فسیل» و «هتل» تاکید کرد: فیلم «فسیل» یک کمدی سیاسی و اجتماعی و «هتل» یک کمدی عاشقانه، یک کمدی سیاسی و اجتماعی است. که لحنی انتقادی نسبت به شرایط سینمای ایران بعد از انقلاب دارد که هنوز در سیطره «اجاره نشینان» است.البته «مطرب» را هم با همه انتقادهایی که به عنوان یک کمدی سیاسی و اجتماعی به فیلم وارد شد دوست دارم. کمدی رمانتیک در سینمای امروز از نوع پرمخاطره است زیرا روابط زناشویی و روابط عاشقانه قبل از ازدواج را به سخره می گیرد و شخصیت های اصلی و محوری این کمدی ها زن هستند، به همین دلیل هرکس از شرایط سیاسی، اجتماعی و نظارتی بر اینها اطلاع داشته باشد. در طول سال ها می توانم درک کنم که ساخت این نوع کمدی ها بسیار سخت است، البته بازرسان همیشه خوشحال بودند که به این فیلم ها مجوز می دادند که این چالش ها در میان طبقه متوسط مدرن و خانواده های سنتی رخ می دهد. چالش ها.
جیرانی در پایان با تاکید بر اینکه باید با این فیلم ها با مهربانی بیشتری برخورد کنیم گفت: در این مقاله تاکید می کنم با فیلمی که بیش از پنج میلیون بیننده دارد با مهربانی برخورد کنیم و با نگاه تحلیلی به موضوع نگاه کنیم که دلیل این تعداد بیننده چیست. ?? قطعا تحلیل فیلم های پرفروش ما را از شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه ای که در حال حاضر در آن زندگی می کنیم آگاه می کند. فروش این دو فیلم قابل تامل است. اما باید بدانیم که فروش این دو فیلم به معنای رونق سینمای ایران و جامعه پرنشاط فعلی که از آن صحبت می کنند نیست. شاید برعکس، اگر تحلیل و تأمل کنیم متوجه جامعه مضطربی شویم که به جایی پناه برده است تا غم و اندوه اقتصادی و اجتماعی خود را فراموش کند که تنها دو ساعت از این رنج ها را از بین می برد.