صفحات تکتونیکی تشکیل دهنده پوسته زمین به آرامی و پیوسته حرکت می کنند و در مقیاس وسیع به آرامی از بین می روند و همزمان با برخورد، دور شدن از یکدیگر یا ساییدن به یکدیگر ایجاد می کنند.
به گزارش رازبقا، تحقیقات جدید نشان می دهد که این حرکات قدرتمند زمین که به صورت زلزله احساس می کنیم و نیروی آن به صورت آتشفشان، سونامی، کوه و دره قابل مشاهده است، در واقع نقش بسزایی در جذب کربن دارد. .
دانشمندان دانشگاه کمبریج و دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور دریافتند که برخورد بین صفحات تکتونیکی کربن بیشتری را نسبت به آنچه قبلا تصور می شد در زمین به دام می اندازد.
تحقیقات آنها نشان می دهد که کربن کشیده شده به زمین در مناطق فرورانش – جایی که صفحات تکتونیکی با هم برخورد می کنند و به درون بسیار داغ سیاره ما فرو می روند – احتمال بیشتری دارد که در اعماق زمین به دام بیفتند تا اینکه به شکل فوران های آتشفشانی به سطح برگردند.
در مقایسه با تئوری‌های قبلی که فرض می‌کردند بیشتر کربنی که وارد زمین می‌شود روزی به زمین باز می‌گردد، این تحقیق نشان می‌دهد که تنها حدود یک سوم کربن موجود در چرخش زنجیره‌های آتشفشانی در زیر زمین از طریق فوران‌ها به سطح زمین بازمی‌گردد. زمین.
این موضوع می تواند تأثیر مثبتی بر درک ما از بحران آب و هوایی که با آن روبرو هستیم داشته باشد. یکی یکی از راه های مقابله با این بحران زیست محیطی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای، یافتن راه هایی برای کاهش میزان دی اکسید کربن موجود در جو زمین است.
دانشمندان با مطالعه چگونگی رفتار کربن در “اعماق زمین” می توانند کل چرخه آن را در سیاره ما بهتر درک کنند و کشف کنند که چگونه کربن بین جو، اقیانوس ها و زندگی در سطح زمین چرخش می کند.
در حال حاضر، بیشتر مطالعات مربوط به چرخه کربن سیاره ما بر روی فرآیندهایی که در سطح زمین یا نزدیک به آن اتفاق می‌افتند، تمرکز دارند.
با این وجود، به گفته دانشمندان، ذخایر عمیق کربن نیز توسط میزان دی اکسید کربن موجود در جو زمین تنظیم می شود، نقش کلیدی در کیفیت زندگی در سیاره ما دارد.
استفان فرسنگ، نویسنده اصلی این مطالعه، که این تحقیق را در دپارتمان علوم زمین دانشگاه کمبریج انجام داد، گفت: “در حال حاضر درک نسبتا خوبی از ذخایر کربن در سطح زمین و جریان بین آنها داریم.” ما اطلاعات کمی در مورد زمین داریم: “چرخه کربن میلیون ها سال طول می کشد.”
کربن به روش های مختلف به شکل دی اکسید کربن در جو زمین آزاد می شود، اما تنها به یک طریق می تواند به زمین بازگردد: از طریق روند کند فرورانش صفحات تکتونیکی.
هنگامی که این اتفاق می افتد، کربن موجود در سطح زمین، به عنوان مثال در پوسته ها و میکروارگانیسم ها (میکرو ارگانیسم ها)، از بین می رود، دی اکسید کربن موجود در اتمسفر در خود قفل می شود، به داخل گوشته زمین کشیده می شود.
دانشمندان تصور می کردند که بیشتر این کربن به شکل فوران های آتشفشانی است و دی اکسید کربن به جو زمین باز می گردد، اما تحقیقات جدید نشان می دهد که واکنش های شیمیایی در سنگ های بلعیده شده در مناطق فرورانش، کربن را به دام می اندازد و به اعماق زمین می فرستد و از برخی از این موارد جلوگیری می کند. کربن از بازگشت به سطح زمین
این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.