یکی از معضلاتی که کره زمین با آن روبه رو است اسنفاده بی رویه از سوخت های فسیلی و به دنبال آن آلودگی هواست. از آن جایی که درختان قادر به تصفیه هوا نیستند و این کار زمان بالایی می خواهد محققین به تازگی متوجه شده اند که جلبک ها حلقه گمشده حل این مسئله هستند.
به گزارش پی ام آپ، تحلیل های جدید نشان می دهد: ۱۲۰۰ میلیاردها درخت اضافی در پارک‌ها، مزارع و جنگل‌ها در سراسر جهان وجود دارد که برای مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای کافی است، اما گروهی از دانشمندان امیدوار نیستند زیرا صدها سال طول می‌کشد تا گیاهان دی اکسید کربن تولید شده روی زمین را به حالت قبلی برگردانند. بنابراین دانشمندان به این نتیجه رسیدند که درختان و گیاهان به تنهایی نمی توانند بحران کنونی جهانی را حل کنند و ما باید به اقیانوس ها به عنوان راه حل اولیه نگاه کنیم.
برای این منظور محققان شروع به جداسازی جلبک ها کردند زیرا می توان با استفاده از این گیاه دریایی میزان کربن موجود در جو را کاهش داد. علاوه بر این، جلبک ها می توانند به راحتی برای تولید مواد و محصولات پایدار و تجاری استفاده شوند. هنگامی که جلبک ها با راکتورهای زیستی مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می شوند، 400 برابر بیشتر از درختان در جذب کربن از جو موثرتر هستند.
جلبک‌ها نسبت به درختان دی اکسید کربن بیشتری مصرف می کنند زیرا می توانند سطح بیشتری را اشغال کنند، سریعتر رشد کنند و به دلیل اندازه آنها به راحتی توسط راکتورهای زیستی کنترل می شوند. فرآیند جذب دی اکسید کربن در جلبک ها راحت تر از درختان رخ می دهد. علاوه بر این، بر اساس گزارشی که اخیرا منتشر شده است، محققان با پرورش جلبک در صحرای بزرگ آفریقا راه حلی برای بحران آب و هوا ارائه کرده اند.
جلبک اورگانیسم‌های فتوسنتزکننده‌ای هستند که شباهت زیادی به گیاهان دیگر دارند و در محیط های مرطوب به وفور یافت می شوند. جلبک ها به طور معمول مقادیر زیادی اکسیژن در اقیانوس ها، رودخانه ها و دریاچه ها تولید می کنند. یکی از رایج ترین کاربردهای جلبک در جهان به عنوان غذا است. علاوه بر این، از آنجایی که جلبک به عنوان ماده سوختی نیز استفاده می شود، به عنوان جایگزین پایدارتری برای سوخت های فسیلی تولید کننده کربن در نظر گرفته می شود.