عصر ایران اخیراً مطالعه ای در مورد اثرات الف انجام شده است هشت هفته رژیم گیاهخواری رژیم غذایی همه چیزخواران را بر اساس سن بیولوژیکی آنها مقایسه کرد. این تحقیق وضعیت سلامت عمومی و خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با افزایش سن مانند بیماری قلبی و بیماری آلزایمر را بررسی کرد.
محققان سن بیولوژیکی را با اندازه گیری سطوح متیلاسیون DNA اندازه گیری می کنند. آنها تغییرات اپی ژنتیکی (شیمیایی) را تخمین زدند که بر بیان ژن بدون تغییر DNA تأثیر می گذارد. لازم به ذکر است که مطالعات قبلی سطوح بالاتر متیلاسیون DNA را با پیری مرتبط دانسته اند. این سری از مطالعات در مورد سایت کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده در دسترس هستند.
یک مطالعه مداخله تغذیه ای با 21 جفت از دوقلوهای همسان نشان داد که پس از یک رژیم گیاهی یا گیاهخواری می تواند تخمین سن بیولوژیکی را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این نتایج با شواهد به دست آمده از مطالعات قبلی که رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه ممکن است فواید ضد پیری متعددی را ارائه دهند، مطابقت دارد. با این حال، نویسندگان اصلی این مطالعه به همراه سایر متخصصان به دلیل حجم نمونه کوچک و مدت زمان محدود آزمایش، در تفسیر نتایج احتیاط را توصیه می کنند.
این یافته ها از مجله تخصصی معروف BMC Medicine آنها در دسترس علاقه مندان قرار گرفتند و همچنین در یک مجموعه مستند به نام You Are What You Eat: A Twin Experiment (2024) به نمایش درآمدند. چنین یافته‌هایی ما را وادار می‌کنند به این فکر کنیم که چگونه انتخاب‌های رژیم غذایی و سبک زندگی بر سلامت در سطح ژنتیکی تأثیر می‌گذارند.
اثرات اپی ژنتیک رژیم غذایی وگان در مقابل همه چیز خوار بر روند پیری
محقق مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد و همچنین TruDiagnostic آزمایشگاه پیشرو برای تحقیقات اپی ژنتیک می خواست دریابد که چگونه یک رژیم گیاهخواری در مقایسه با یک رژیم غذایی همه چیزخوار بر سن بیولوژیکی و سلامت انسان تأثیر می گذارد.
آنها در ابتدا 22 جفت از دوقلوهای همسان بالغ سالم را به خدمت گرفتند. بعداً یک جفت از دوقلوها به دلیل عدم سازگاری با شرایط مطالعه حذف شدند و 21 جفت دوقلو (42 نفر) در فرآیند تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفتند. شرکت کنندگان عمدتاً زنان (77%) با میانگین سنی 40 سال و میانگین شاخص توده بدنی (BMI) 26 بودند.
پس از ارزیابی پایه، یک دوقلو از هر جفت به طور تصادفی به یک رژیم غذایی گیاهی سالم یا یک رژیم غذایی همه چیزخوار سالم به مدت هشت هفته اختصاص داده شد. این مطالعه شامل دو مرحله چهار هفته‌ای بود: مرحله اول شامل وعده‌های غذایی استاندارد بود که توسط تیم تحقیقاتی با رژیم غذایی آزمودنی‌ها تنظیم شده بود. مرحله دوم با وعده های غذایی توسط خود شرکت کنندگان و زیر نظر متخصصان بهداشت تهیه شد.
گروه همه چیزخوار اهداف روزانه را برای مصرف محصولات حیوانی مانند گوشت، تخم مرغ و لبنیات حفظ کرد، در حالی که گروه وگان به طور کامل از تمام محصولات حیوانی اجتناب کرد.
رژیم گیاهخواری با کاهش سن بیولوژیکی مرتبط است
در مطالعه دوقلو، عواملی مانند تغییرات ژنتیکی، تغییرات سن و جنسیت به دقت کنترل شد. این موضوع تأثیر قابل توجه رژیم غذایی بر تغییرات متیلاسیون DNA را برجسته می کند.
در طول این مطالعه هشت هفته‌ای، شرکت‌کنندگانی که رژیم گیاهخواری را دنبال می‌کردند، کاهش قابل‌توجهی در سن اپی ژنتیکی خود نشان دادند، در حالی که شرکت‌کنندگان در گروه همه‌چیزخوار این کاهش را نشان ندادند.
به عبارت دیگر، تنها شرکت کنندگانی که به مدت هشت هفته رژیم گیاهخواری را دنبال کردند، کاهش سن بیولوژیکی را در پنج سیستم کلیدی، از جمله سیستم قلبی، غدد درون ریز، کبد، التهابی و متابولیک نشان دادند.
محققان همچنین تغییرات مطلوبی را در تعدادی از نشانگرهای زیستی مشاهده کردند، مانند کاهش سطح پروتئین واکنشی C در گروه وگان، که نشان دهنده کاهش احتمالی التهاب سیستمیک است.
رژیم غذایی همه چیزخوار همچنین تغییراتی را در نشانگرهای متابولیک کلیدی، از جمله افزایش تریپتوفان نشان داد. یک آمینو اسید موجود در پروتئین های حیوانی که ممکن است سطح سروتونین را افزایش داده و بر تنظیم خلق و خوی تأثیر بگذارد.
در نهایت، این مطالعه تغییرات متیلاسیون DNA منحصر به فرد مرتبط با هر رژیم را شناسایی کرد. با این حال، به نظر می رسد که تنها یک رژیم گیاهخواری منجر به تغییرات متیلاسیون مفیدی می شود که ممکن است به پیری بیولوژیکی کمک کند.
رژیم غذایی وگان در مقابل همه چیز خوار برای پیری اپی ژنتیک بهینه
دکتر. رغاو سهگل دانشجوی دکتری زیست شناسی محاسباتی و بیوانفورماتیک دانشگاه ییل به عنوان مشاور علمی TruDiagnostic، او در مورد مکانیسم‌های بالقوه‌ای که از طریق آنها یک رژیم گیاهخواری می‌تواند فرآیندهای پیری اپی ژنتیکی بهینه را ارتقا دهد، اظهار نظر می‌کند:
وقتی به رژیم‌های وگان و سبز مدیترانه‌ای نگاه می‌کنیم (شبیه به رژیم‌های وگان با این تفاوت که ممکن است حاوی شیر باشند)، یک مخرج مشترک را می‌بینیم: نشانگرهای اپی ژنتیک فرآیندهای التهابی، متابولیک و پیری عضلانی-اسکلتی. همه افراد بهبود می یابند: «به عبارت دیگر، این رژیم ها می توانند به طور خاص فرآیندهای التهابی و پیری متابولیک را در بدن هدف قرار دهند و کند کنند.»
اگرچه ما هنوز به طور کامل نمی دانیم که چگونه رژیم های گیاهی ممکن است پیری اپی ژنتیک را تحت تاثیر قرار دهند، اما تحقیقات نشان می دهد که این رژیم به طور کلی مصرف غذای گیاهی را در مقایسه با رژیم همه چیز خوار کاهش می دهد. آجیل و دانه ها.
این رفتار غذایی معمولاً منجر به موارد زیر می شود:
– مصرف کمتر چربی اشباع شده و غذاهای فرآوری شده، کاهش کالری دریافتی
– مصرف بیشتر فیبر، آنتی اکسیدان ها، فیتوکمیکال ها و افزایش تراکم مواد مغذی
– نسبت بهینه و بهتر اسیدهای چرب امگا 3 به امگا 6
– کاهش شاخص توده بدنی، چربی احشایی و کل چربی در سراسر بدن
به نظر می رسد رژیم های وگان میکروبیوم روده را تقویت می کند، التهاب را کاهش می دهد و فرآیندهای متابولیک بهینه را ارتقا می دهد.