ارز دیجیتال استورج چیست؟ ذخیره‌سازی غیرمتمرکز با STORJ

تا به‌حال به نحوه ذخیره و انتقال داده‌ها در اینترنت فکر کرده‌اید؟ اینترنت یک پایگاه داده عظیم است که با هر تعامل کاربر در وب بزرگتر می‌شود؛ یک شبکه عظیم و رایگان که کامپیوترهای مختلف ما در آن به یکدیگر متصل می‌شوند.

به گزارش ارز دیجیتال، با هر تعاملی که ما با وب داریم یا هر بار که با استفاده از اینترنت با شخص دیگری ارتباط برقرار می‌کنیم، داده‌های شبکه اینترنت بزرگ‌تر می‌شوند. با این حال، داده‌ها و اطلاعات کاربران در مدل اینترنت موجود همیشه با ریسک هک‌شدن و سرقت مواجه است.

در این میان، راهکارهای ذخیره‌سازی غیرمتمرکزی مانند پروژه و ارز دیجیتال استورج به وجود آمده‌اند تا مدل جدیدی برای ذخیره داده‌ها در اینترنت ارائه دهند.

ذخیره‌سازی غیرمتمرکز، بسیاری از مشکلات مدل ذخیره‌سازی متمرکز و سنتی داده‌ها را حل می‌کند. همچنین راهکار مقرون‌به‌صرفه‌ای برای ذخیره داده‌ها ارائه می‌دهد. به همین دلیل سازمان‌ها اخیراً به فکر استفاده از مدل‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز، مانند استورج افتاده‌اند.

پیش از این‌که بررسی ارز دیجیتال استورج را آغاز کنیم، نگاهی به مفهوم ذخیره‌سازی غیرمتمرکز و وجه تمایز آن می‌اندازیم.

ذخیره‌سازی غیرمتمرکز چیست؟

ذخیره‌سازی غیرمتمرکز (Decentralized Storage) نوعی راهکار ذخیره‌سازی است که به جای تکیه بر یک نهاد متمرکز برای ذخیره داده‌ها، بر یک شبکه غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین، تکیه می‌کند.

در ذخیره‌سازی غیرمتمرکز، داده‌ها به جای اینکه در یک سرور واحد تحت کنترل یک نهاد مرکزی قرار گیرند، در نودهای مختلف ذخیره می شوند. این امر احتمال بروز خطا و خطر سرقت اطلاعات را تا حد زیادی کاهش داده و امنیت را افزایش می‌دهد.

پلتفرم‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز به کاربران خود مالکیت و کنترل کامل بر داده‌هایشان را می‌دهد؛ بدین ترتیب نیاز نیست کاربران برای مدیریت و نگهداری داده‌ها به یک شخص ثالث اعتماد کنند و می‌توانند مطمئن باشند که حفظ حریم خصوصی آن‌ها به درستی انجا می‌شود.

البته تا زمانی‌که غول‌های بزرگی مانند فیسبوک چندين بار متهم به افشای داده‌های کاربران و سوءاستفاده از آنها نشدند، کسی با ذخیره‌سازی متمرکز مشکلی نداشت و در اعتماد به آن شک نداشت.

علاوه بر این، نقض مکرر قوانین مربوط به امنیت داده‌ها و از کار افتادن سرویس‌های پشتیبانی آنها در شرکت‌های بزرگ ذخیره‌سازی داده، همچنین وجود هزینه‌های هنگفت ذخیره‌سازی، باعث شد که توسعه‌دهندگان به فکر استفاده از تکنولوژی غیرمتمرکز بلاک چین برای ساخت مدل‌های متفاوت بیفتند.

مقایسه ذخیره‌سازی غیرمتمرکز با ذخیره‌سازی متمرکز

در جدول زیر از برخی از وجوه مهم تمایز مدل‌های ذخیره‌سازی متمرکز با غیرمتمرکز را آورده‌ایم:

	ذخیره‌سازی متمرکز	ذخیره‌سازی غیرمتمرکز
مدیریت داده‌ها	مدیریت داده‌ها در دست ارائه‌دهنده خدمات متمرکز است	مدیریت داده‌ها در میان نودهای شبکه توزیع می‌شود
مقاومت در برابر شکست	اگر سرور از کار بیوفتد، دسترسی به داده‌ها قطع می‌شود	سیستم توزیع‌شده است و در برابر قطعی‌ها و از دست رفتن داده‌ها مقاوم‌تر است
لزوم اعتماد	باید به ارائه‌دهنده خدمات ذخیره‌سازی متمرکز اعتماد کنید	سیستم غیرمتمرکز است و نیاز به اعتماد به یک نهاد واحد نیست
قابلیت‌ها و ویژگی‌ها	روی قابلیت‌های آن کار شده و پلتفرم‌ها بسیار کاربر-محور هستند	در مراحل ابتدایی توسعه است و قابلیت‌های پیچیده‌ای ندارد
عملکرد	تأخیر کمتر، سرعت بیشتر، پهنای باند بیشتر	عملکرد آن هنوز به مقیاس‌پذیری نرسیده و برای مقیاس بزرگ طراحی نشده
امنیت	رمزنگاری داده‌ها	امنیت بیشتر با رمزنگاری داده‌ها همراه با توزیع آنها در میان نودهای مختلف شبکه
هزینه ذخیره‌سازی	هزینه‌های زیاد برای ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها	هزینه‌های کم برای ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها
سرعت انتقال داده	سرعت کمتر در انتقال داده‌ها	سرعت بیشتر در انتقال داده‌ها

بنابراین می‌بینیم که چرا علاقه به استفاده از پلتفرم‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز مانند استورج روزبه‌روز بیشتر می‌شود. ارز دیجیتال استورج می‌تواند راه‌حل‌هایی برای آینده اینترنت و ابزارهای ذخیره‌سازی داده نوآورانه ارائه دهد. در ادامه با ارزدیجیتال همراه باشید تا نحوه کارکرد استورج را بررسی کنیم.

ارز دیجیتال استورج STORJ چیست؟

استورج (Storj) پلتفرم مبتنی بر بلاک چینی است که یک سیستم غیرمتمرکز برای ذخیره‌سازی فایل‌های دیجیتال را فراهم می‌کند. شبکه استورج توسط رایانه‌هایی در سراسر جهان به نام گره‌ها یا نودها (Nodes) تغذیه می‌شود و برای پرداخت در این شبکه، از ارز دیجیتال استورج (STORJ) استفاده می‌شود.

استورج یکی از بهترین پلتفرم‌های غیرمتمرکز ذخیره‌سازی و اشتراک فایل به‌حساب می‌آید.

شرکت سازنده پلتفرم استورج، استورج لبز (Storj Labs) نام دارد که توسط شان ویلکینسون (Shawn Wilkinson) و جان کویین (John Quinn) در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد. شرکت استورج لبز از زمان آغاز به کار خود، سه دوره جمع‌آوری سرمایه جداگانه را پشت سر گذاشته و اکنون پلتفرم استورج در نسخه V۳ خود قرار دارد.

ارز دیجیتال استورج در ابتدا با نماد اختصاری “SJCX” مشخص می‌شد و روی بلاک چین کانترپارتی (Counterpary) که یک پلتفرم مبتنی بر بیت کوین بود، ساخته شد. در سال ۲۰۱۷ سازندگان استورج تصمیم گرفتند ارز دیجیتال استورج را به بلاک چین اتریوم منتقل کنند؛ بنابراین ارز دیجیتال استورج اکنون یک توکن ERC20 است.

دنیای بلاک چین در حال حاضر میزبان مجموعه متنوعی از پروژه‌ها مانند فایل کوین است که هدف آنها مانند استورج، تحول در نحوه ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌ها است. در اینجا به برخی پروژه‌های غیرمتمرکز دیگر که در زمینه ذخیره‌سازی داده رقیب فایل کوین هستند، اشاره می‌کنیم:

سازوکار پلتفرم استورج چگونه است؟

استورج (Storj) یک محیط غیرمتمرکز و متن‌باز فراهم می‌کند که در آن کاربران می‌توانند داده‌های خود را با دسترسی به حریم خصوصی کامل و امنیت بالا ذخیره کنند. ذخیره‌سازی ابری استورج بدون تکیه بر یک مرجع مرکزی کار می‌کند و داده‌ها را با تقسیم آن به بخش‌های کوچکتر و توزیع آن در سراسر شبکه ابری جهانی استورج ذخیره می‌کند.

استورج جایگزینی برای ارائه‌دهندگان سرویس ذخیره‌سازی ابری متمرکز مانند سرویس‌های ابری گوگل کلود (Google Cloud) و آمازون (Amazon) ارائه می‌دهد و به کاربران اجازه می‌دهد تا فضای ذخیره‌سازی را به صورت غیرمتمرکز و از طریق خدمات همتابه‌همتا (P2P) اجاره کرده و از آن استفاده کنند.

استورج یکی از اولین پلتفرم‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز در بازار ارزهای دیجیتال است. ارز دیجیتال STORJ، توکن و سوخت اصلی پلتفرم استورج است و به عنوان روش پرداخت در شبکه استفاده می‌شود.

در استورج، هر کاربر می‌تواند تبدیل به میزبانی برای اجرای یک نود شود و کاربران دیگر، فضای ذخیره‌سازی را از او اجاره می‌کنند. به افرادی که میزبان اجرای نودها می‌شوند، اپراتور نود (Node Operator) نیز می‌گویند. بدین ترتیب از طریق میزبانی نودها کاربران می‌توانند کسب درآمد کنند.

بنابراین استورج یک بازار ذخیره‌سازی فایل غیرمتمرکز و همتابه‌همتا (P2P) ایجاد می‌کند که در آن میزبان‌ها یا اپراتورهای نود مستقیماً به اجاره‌کنندگان فضای ذخیره‌سازی متصل می‌شوند و نهادهای واسطه و شخص ثالث را حذف می‌کند.

کاربردهای ارز دیجیتال استورج چیست؟

• اپراتورهای نود یا همان میزبان‌ها در پلتفرم استورج با مشارکت خود در شبکه به ذخیره‌سازی غیرمتمرکز، پایدار و طولانی‌مدت در استورج کمک کرده و پهنای باند شبکه را افزایش می‌دهند. در ازای این مشارکت، آنها ارز دیجیتال استورج (STORJ) را به عنوان درآمد و پاداش دریافت می‌کنند.
• از سوی دیگر، کاربرانی که می‌خواهند در استورج فضای ذخیره‌سازی بخرند و از پهنای باند شبکه آن استفاده کنند، برای پرداخت‌های خود از توکن STORJ استفاده می‌کنند.
• همچنین ارز دیجیتال استورج به استورج لبز، شرکت سازنده پلتفرم استورج، این امکان را می‌دهد تا شبکه را به طور کارآمد و مؤثر هدایت کند و به توسعه و گسترش آن بپردازد. ارز دیجیتال استورج یکی از ارزهای مهم در بازار کریپتو بوده و پیشرفت زیادی داشته است.

استورج چگونه کار می‌کند؟

در اینجا بررسی می‌کنیم که استورج چگونه ذخیره‌سازی غیرمتمرکز داده‌ها را انجام می‌دهد، چگونه کار می‌کند و عملکرد آن به چه صورت است؟ این پلتفرم ذخیره‌سازی غیرمتمرکز از طریق چهار مرحله مجزا، داده‌ها را ذخیره می‌کند. این چهار مرحله شامل:

• رمزنگاری فایل،
• تقسیم قطعات فایل،
• توزیع جهانی
• و بازیابی داده است.

زمانی‌که کاربر یک فایل را در استورج آپلود می‌کند، ابتدا فایل رمزنگاری می‌شود. فایل در مرحله دوم به قطعات مختلف تقسیم می‌شود و سپس قطعات در گره‌های مختلف در سراسر جهان توزیع می‌شوند. در مرحله نهایی، کاربران می‌توانند داده‌های اصلی را از آن قطعات بازیابی کنند. در ادامه این مراحل را با جزئیات بررسی می‌کنیم.

رمزنگاری فایل

زمانی‌که فایل را آپلود می‌کنید، استورج کار خود را با رمزنگاری خودکار فایل شروع می‌کند. در واقع استورج قبل از آپلود کامل، عملیات رمزنگاری را انجام می‌دهد و به همین دلیل نمی‌تواند داده‌های کاربران را ببیند یا به آن دسترسی پیدا کند. این باعث می‌شود که کنترل اطلاعات کاربر کاملاً در دستان او باشد.

همه فایل‌های استورج با استفاده از مکانیزم «رمزنگاری متقارن AES-256-GCM» رمزگذاری می‌شوند. این استاندارد برای هر فایلی قبل از آپلود در شبکه استفاده می‌شود، به همین دلیل است که هیچ کاربر غیر مجاز نمی‌تواند به داده‌های کاربران دسترسی داشته باشد و حریم خصوصی داده‌های آن‌ها حفظ می‌شود.

تقسیم قطعات فایل

مرحله دوم در عملیات استورج، تقسیم فایل‌ها به قطعات کوچک‌تر است. هر فایل رمزنگاری شده به قطعات مختلفی تقسیم می‌شود که کاملاً منحصربه‌فرد و متفاوت از قطعات سایر فایل‌ها است. تقسیم قطعات فایل همچنین باعث می‌شود که فایل کاربر همیشه در دسترس باشد.

استورج هر فایل را به ۸۰ قطعه مختلف تقسیم می‌کند و برای بازیابی فایل اصلی به ۲۹ قطعه نیاز است. نودهای مختلف این قطعات را ذخیره می‌کنند و هر نود دارای یک اپراتور، موقعیت جغرافیایی و منبع تغذیه منحصر‌به‌فرد و متفاوت است؛ زیرا همانطور که گفتیم اپراتورهای نود مانند کاربران دیگر شبکه استورج هستند که در ازای این کار پاداش دریافت می‌کنند.

مزیت تقسیم یک فایل به قطعات مختلف، ایمنی در برابر خرابی و قطعی است. هنگامی که فایل خود را تقسیم کردید و آن را در بین تمامی نودهای استورج در سراسر جهان توزیع کردید، در واقع چندین مکان ذخیره‌سازی برای فایل خود ایجاد کرده‌اید و اگر یک یا گروهی از نودها از دسترس خارج شوند نیز، لازم نیست نگران باشید، زیرا استورج به طور خودکار هر قطعه را تعمیر و سپس آن‌ها را در یک نود سالم بازسازی می‌کند.

تمام قطعات یک فایل منحصربه‌فرد بوده و به طور مشخص با قطعات فایل دیگر تفاوت دارند. مکانیزم پشت تقسیم قطعات فایل در استورج نیز منحصربه‌فرد است. پروتکل استورج از روش کدگذاری تصحیح خطای رید-سالامون (Reed-Salomon erasure coding) برای ایجاد یک محیط ذخیره‌سازی داده، بدون نیاز به اعتماد کاربران استفاده می‌کند.

با این مکانیزم استورج، اگر یک هکر بخواهد به داده‌های شما دست پیدا کند ابتدا باید یک قطعه فایل شما را در میان قطعات دیگر پیدا کند و همان فرآیند را ۲۹ بار تکرار کند و سپس مکانیزم رمزنگاری AES-256-GCM را بشکند. این باعث می‌شود دسترسی به فایل کاربران عملاً امکان‌ناپذیر باشد.

توزیع داده‌ها

سومین مرحله ذخیره‌سازی غیرمتمرکز داده‌ها در استورج، توزیع داده‌ها است که باعث می‌شود آنها همیشه در دسترس باشند. هر قطعه از فایل که در مرحله قبل تقسیم شده بود، در این مرحله در نودها یا گره‌های مختلف در سراسر جهان توزیع می‌شود. بنابراین لازم نیست نگران ایمنی داده‌ها باشید، زیرا تمام فایل شما هرگز در یک مکان نیست.

استورج دارای یک شبکه جهانی از نودها (Nodes) است که در بیش از ۸۰ کشور با بیش از ۱۶,۰۰۰ نود پراکنده شده است. گسترش هر روز این شبکه و اضافه شدن نودهای بیشتر نیز باعث می‌شود استورج به مقیاس‌پذیری بیشتری دست پیدا کند.

مکانیسم تقسیم قطعات فایل در استورج هر فایل را به ۸۰ قطعه رمزنگاری شده منحصربه‌فرد تقسیم کرده و هر قطعه بر روی نودهای مجزا و مستقل از هر نظر ذخیره می‌شود.

مکانیسم انتخاب نودها برای میزبانی قطعات داده‌ها، به عواملی مانند تأخیر آنها در سرعت و میزان اعتبار آنها بستگی دارد. نکته جالب توجه در مورد توزیع فایل به نودهای مختلف در استورج این است که انتخاب نودها به صورت تصادفی انجام می‌شود، که این موضوع امنیت و تمرکززدایی را بسیار بالا می‌برد.

بازیابی داده‌ها

مرحله آخر در سیستم ذخیره‌سازی غیرمتمرکز استورج، بازیابی کامل فایل اصلی است. زمانی که کاربر به بازیابی فایل خود نیاز دارد، چگونه می‌توان آن ۸۰ قطعه توزیع شده در نودهای مختلف در سراسر دنیا را بازیابی و تبدیل به یک فایل کامل کرد؟

برای بازیابی فایل‌ها، تنها به ۲۹ قطعه داده مربوطه نیاز است. شبکه استورج به گونه‌ای طراحی شده که می‌تواند با بازسازی خودکار قطعات باقی‌مانده، فایل را کامل کند. به همین دلیل حتی اگر یک نود آفلاین شود، همیشه می‌توان با فرآیند تعمیر خودکار شبکه استورج به داده‌ها دسترسی پیدا کرد. البته فرآیند تعمیر خودکار زمانی شروع می‌شود که استورج تشخیص دهد بسیاری از فایل‌ها از بین رفته‌اند.

سوالات متداول

جمع‌بندی

ذخیره‌سازی داده‌ها یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های کسب‌وکارهای بزرگ و کاربران اینترنت در فضای دیجیتال است. ذخیره‌سازی غیرمتمرکز به یک راهکار حیاتی برای مشکل امنیت داده‌ها و حفظ حریم خصوصی کاربران تبدیل شده است. یکی از این راهکارها استفاده از پلتفرم و ارز دیجیتال استورج است که به روشی امن و غیرمتمرکز داده‌های کاربران را نگهداری می‌کند.

استورج با اتصال مستقیم اپراتورهای نود با کاربران، یک مکانیزم همتابه‌همتا بدون دخالت نهادهای مرکزی شخص ثالث ارائه می‌دهد. علاوه بر آن، استورج اخیراً امکانات جدیدی را برای ذخیره‌سازی ان‌اف‌تی‌ها فراهم کرده و یکپارچه سازی داده‌های اینترنت اشیا (IoT) را ممکن می‌کند. محبوبیت روش ذخیره‌سازی غیرمتمرکز به تدریج افزایش می‌یابد، زیرا کسب‌وکارها به سمت این راهکارهای مبتنی بر بلاک چین روی می‌آورند تا خطرات امنیتی را برطرف کنند.