ناسا از زمان تأسیس خود در سال 1958 در خط مقدم نوآوری قرار داشته و بارها مرزهای آنچه را که در اکتشافات فضایی و اکتشافات علمی ممکن است جابجا کرده است. اما یک ممیزی داخلی گزارش می دهد که یک تاخیر جدی در قابلیت های ابر محاسباتی ناسا وجود دارد که باعث تاخیر در ماموریت های فضایی می شود.
در گزارشی جدید، دفتر بازرس کل ناسا بر پنج مورد از امکانات محاسباتی پیشرفته (HEC) ناسا به نام‌های Aitken، Electra، Discovery، Pleiades و Endeavor که در مراکزی در کالیفرنیا و مریلند واقع شده‌اند، تمرکز کرده است.
سیستم‌های قدرتمندی مانند آیتکن، با ۱۳.۲ پتافلاپ قدرت محاسباتی، از برنامه‌های جاه‌طلبانه این سازمان مانند مأموریت ماه سرنشین دار آرتمیس پشتیبانی می‌کنند. با این حال، اتکای بیش از حد ناسا به CPUهای قدیمی به جای واحدهای پردازش گرافیکی پیشرفته (GPU) به عنوان یک گلوگاه بزرگ شناخته شده است.
اگرچه مرکز سوپرکامپیوتر پیشرفته ناسا (NAS) دارای 18000 CPU در مرکز تحقیقات خود است، اما تنها 48 پردازنده گرافیکی در این مرکز استفاده می شود.
تفاوت قابل توجه در تعداد پردازنده‌ها و پردازنده‌های گرافیکی مورد استفاده، توانایی سازمان را برای استفاده از عملکرد برتر GPUها در محاسبات موازی لازم برای مدل‌سازی، شبیه‌سازی و پردازش داده‌های ضروری برای تلاش‌های علمی و اکتشافی ناسا محدود می‌کند.
از سوی دیگر، نبرد ابر رایانه های ناسا تحت محاسبات فشرده، تیم های مختلف این سازمان را مجبور کرده تا منابع محاسباتی جداگانه ای را برای خود آماده کنند. به عنوان مثال، تیم سیستم پرتاب فضایی (SAS) سالانه تا 250000 دلار برای زیرساخت های اضافی لازم هزینه می کند.
علاوه بر شکاف تکنولوژیکی، ناسا با مشکلات دیگری در مدرن سازی سیستم های محاسباتی پرسرعت خود نیز مواجه است. عواملی مانند محدودیت‌های زنجیره تامین، نیاز به مهارت‌های برنامه‌نویسی برای بهینه‌سازی فرآیندها برای معماری‌های GPU و شتاب‌دهنده‌ها، و کمبود کارکنان ماهر، تلاش‌ها برای ارتقا به معماری‌های جدیدتر و قدرتمندتر را با مشکل مواجه کرده است.
فقدان یک سیستم مدیریت مرکزی برای عملیات ابررایانه ناسا منجر به عدم وجود یک استراتژی روشن بین استفاده از منابع داخلی سازمان و استفاده از رایانش ابری شده است. در واقع، تیم ها در استفاده از گزینه های محاسبات ابری به دلیل عدم اطمینان در مورد هزینه ها و زمان بندی ها مردد هستند. این امر سیستم های کامپیوتری تاسیسات مختلف ناسا را در وضعیت نامتناسبی قرار داده است.
شاید مهمترین نگرانی در مورد این گزارش، کمبودهای ایمنی است که در سراسر تاسیسات ناسا مشاهده شده است. ظاهراً در برخی از HEC ها، سیستم های امنیتی در دسترس اتباع خارجی به عنوان بخشی از همکاری های بین المللی اغلب دور زده می شوند یا اصلاً اجرا نمی شوند.
بازرس کل خواستار تغییرات گسترده ای از جمله رهبری متمرکز تلاش های ابررایانه و یک تیم اختصاصی برای مدرن سازی زیرساخت های کامپیوتری قدیمی ناسا شده است. اولویت ها شامل حرکت به سمت محاسبات مبتنی بر GPU، نوسازی کد، استانداردسازی تخصیص منابع، رسیدگی به کمبود کارکنان و در نهایت تشدید اقدامات امنیتی است.