آینده این اسید شما را ضعیف می کند

برای هزاران سال، سرکه سیب به عنوان یک درمان طبیعی برای حفظ سلامت بدن مورد استفاده قرار گرفته است. تحقیقات نشان می دهد که مصرف سرکه سیب فواید زیادی برای حفظ سلامتی از جمله کاهش سطح قند خون دارد.

به گزارش مگتو، سرکه سیب از طریق فرآیند تخمیر دو مرحله ای تولید می شود و اسید استیک جزء فعال و اصلی سرکه سیب است. سرکه سیب به نام اسید اتانوئیک نیز شناخته می شود، یک ترکیب آلی با طعم ترش و بوی قوی. کلمه چوب از کلمه لاتین acetum به معنای سرکه گرفته شده است.

تقریباً 5 تا 6 درصد سرکه سیب از اسید استیک تشکیل شده است. علاوه بر این، این سرکه حاوی آب و مقادیر کمی اسیدهای دیگر مانند اسید مالیک است. یک قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) سرکه سیب حاوی حدود سه کالری است و تقریباً هیچ کربوهیدراتی ندارد.

اسید استیک برای چربی سوزی مفید است

اسید استیک یک اسید چرب با زنجیره کوتاه است که در بدن شما به استات و هیدروژن تجزیه می شود. برخی از مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که اسید استیک موجود در سرکه سیب ممکن است به چندین روش از کاهش وزن حمایت کند:

سطح قند خون را کاهش می دهد: مطالعه ای که روی موش ها انجام شد نشان داد که اسید استیک توانایی کبد و ماهیچه ها را برای جذب قند از خون بهبود می بخشد.

سطح انسولین را کاهش می دهد: طبق همان مطالعه ای که روی موش ها انجام شد، اسید استیک با کاهش نسبت انسولین به گلوکاگون به سوزاندن چربی نیز کمک می کند.

بهبود متابولیسم: مطالعات روی موش ها نشان داد که مصرف اسید استیک باعث افزایش سطح AMPK (پروتئین کیناز فعال شده با AMP) می شود که باعث افزایش چربی سوزی و کاهش تولید قند و چربی در کبد می شود.

ذخیره چربی را کاهش می دهد: درمان موش‌های چاق و دیابتی با اسید استیک یا استات از آنها در برابر افزایش وزن و افزایش بیان ژن‌هایی که ذخیره‌سازی چربی شکم و چربی کبد را کاهش می‌دهند، محافظت کرد.

چربی سوز: مطالعه ای بر روی موش هایی که با رژیم غذایی پرچرب حاوی اسید استیک تغذیه شدند، نشان داد که افزودن اسید استیک به رژیم غذایی پرچرب موش ها باعث فعال شدن بیشتر ژن های چربی سوز در موش ها می شود که باعث کاهش تجمع چربی در بدن آنها می شود.

از دست دادن اشتها: مطالعه دیگری نشان می دهد که استات ممکن است مراکز کنترل اشتها را در مغز شما سرکوب کند و در نهایت منجر به مصرف کمتر غذا شود.

اگرچه نتایج مطالعات حیوانی امیدوارکننده به نظر می رسد، اما مطالعات انسانی برای تایید این اثرات مورد نیاز است.