فروزان آصف نخعی: تاب آوری یک جامعه به چه چیزی بستگی دارد؟ متفکران توسعه، توسعه را «ایجاد توانایی ابداع و اجرای راه‌هایی برای کشف مشکلات مشترک و حل بهینه آن‌ها» می‌دانند. در این تعریف، هدف افزایش توانایی و ظرفیت جامعه و دولت برای سازش و افزایش تاب‌آوری است. . بر اساس یک جامعه قوی، فقر از بین می رود و دولت قوی می شود. اما آیا با نظام اقتصادی انفاق، کمیته امداد عدالت اجتماعی و فقرزدایی می توان آنها را محقق کرد؟ در پاسخ به این سوال: آیت الله عبدالله جوادی آملی فقیه، فیلسوف، عضو جامعه مدرسین و نویسنده تقلید شیعه، نظرات انتقادی مهمی را بیان کرده است.

به گزارش خبرگزاری اخبار آنلاینراهکارهای جوادی آملی از منظر توسعهکمیته امداد“و می گوید:”کشور را نمی توان با کمیته امداد اداره کرد. هرکس باید سر میز خودش بنشیند. تولید تولید تولید اشتغال اشتغال اشتغال دو نوع فقر داریم: فقر اقتصادی که حسن الکفایه است و تاج صرفه جویی و مدیریت که باید آن را کاملاً از بین ببرد. فقر اقتصادی حرام است ما فقر طبیعی داریم. فقر طبیعی مانند کودکان، افراد مسن، افراد بیمار، اینها افرادی نیستند که کار کنند و درآمد کسب کنند. نه خردسالان شاغل هستند و نه افراد مسن معلول. این فقر طبیعی را باید از طریق خانواده هایی که دستشان پر است، از طریق لوازم اولیه رسیدگی کنیم وگرنه این شایسته یک نظام اسلامی نیست که کشور را با کمیته امداد اداره کند.

او در ادامه می‌گوید: «مسئله پر کردن شکم نیست، بحث شرافت است.» این یک تاج است. این تاج را نمی توان بر سر کسی گذاشت. امام سجاد (علیه السلام) از خدا می خواهد که خدایا تو این تاج را بده. شما باید برای من روشن کنید که ریشه فقر اقتصادی باید کاملاً از بین برود. «فقر چیزی طبیعی است. اگر کسى کنار سفره پسر، پدر یا برادرش که «من بس است» او بنشیند، عار ندارد، اما اداره کشور با کمیته امداد، شایسته نظام اسلامى نیست.

به عبارت دیگر، فقیه برجسته حوزه به طور غیرمستقیم به راه حل کمیته امداد معتقد است که گروه پیروان اسلام 81 سال پیش آن را راه حلی در تاریخ عنوان کردند. آبان 1321 و خرداد در سال 1332 در کتاب «جامعه و حکومت اسلامی» نقد شد. راه حلی که به گفته وی مصداق عملی دولت سیزدهم بود، راهکار کمیته امداد بود.

از نظر پیروان اسلام، در صفحه 34 کتاب مذکور، «قرض الحسنه و نصایح اغنیا برای دادن قرض الحسنه به فقرا» راه حل اساسی شمرده شده است… به نظر آنان «آیا بهترین فرد برای این وزارت اقتصاد، بقال مومن و پاک.» برای بهترین درس اقتصاد و صرفه جویی که دانشگاه های بزرگ دنیا برای آن تأسیس شده است، گزارش دقیق عطاران ایرانی است. باب اقتصاد و صرفه جویی را برای ملت مسلمان ایران و فراتر از آن برای مدت کوتاهی از این فقر عمومی نجات خواهند داد، باز کرد.

نتایج اصلی مدیریت کشور بر اساس روش کمیته امداد

به گزارش خبرگزاری اخبار آنلاین وضعیت کنونی توسعه و اقتصاد ایران اکنون به وضعیت وخیمی منجر شده است که این حقوقدان برجسته خاطرنشان می کند:کرامت مردم زندگی بی قرار نیست، هزاران سال است که با عزت زندگی کرده اند، همه مردم ایران آقا هستند» اما بدیهی است که باید منتظر پیامدهای دیگر نحوه مدیریت توسعه کشور بود که در آن فقر، فقرزدایی و عدالت اجتماعی هیچ شانسی ندارد.

فیلسوف این رشته وی همچنین پیامدهای چنین نگاهی را در توسعه اجتماعی و اقتصادی برجسته کرد. او در سخنان خود (این قسمت از گفتار او گرفته شده است) بین واژه های «گدا» و «فقیر» تفاوت قائل می شود. یکی او زمینه‌های اصلی افزایش تاب‌آوری فردی و اجتماعی را برجسته می‌کند و می‌گوید: «وقتی ملتی جیب و کیف پول خالی دارد، می‌گوییم گدا.» واژه گدا معنای علمی ندارد. اما قرآن نمی گوید گدا، قرآن می گوید فقیر. فقیر به معنای گدا نیست. فقیر یعنی ملتی که ستون فقراتش شکسته و روی ویلچر است. ملتی که جیب و کیفش خالی است ویلچر است، آن ملت مقاوم نیست. آیا در این شرایط به دنبال اقتصاد مقاومتی هستید؟ آیا می خواهید ملت ویلچر را مقاوم کنید؟ ملت فقیر گدا نیست، جیبش خالی است، گدا نیست، فقیر است. این فعل به معنای شکسته شدن مفعول است; زمینی است. مسکین به همین معنی است مسکین که به معنای گدا نیست مسکین یعنی زمین خوار. یعنی قدرت حرکت را ندارد. اصرار قرآن کریم بر این است که جیب و کیف شما پر باشد. روی پای خود بایستید.

این فیلسوف همچنین به پیامدهای فقر و زندگی فقیرانه قبل از اسلام و چگونگی گسترش روحیه چاپلوسی و کشتار کودکان بر اساس فقر اشاره کرد. این وکیل حوزه علمیه می گوید: بچه هایتان را نکشید شرم دارد در جاهلیت بچه ها را در سه قدمی می کشتند. هر سه آیه در قرآن کریم بیان شده است. اگر دختر بود گاهی او را زنده به گور می کردند «ام یدته فی التراب» و این قسمت معروف شده است. گاه از ترس فقر، اعم از پسر و دختر را می کشتند و گاهی از روی حماقت، قربانی بت ها می کردند… املاق یعنی چاپلوسی. یعنی ملتی که جیب و کیفش خالی است ملت مرفه است، ملت چاپلوس و متملق، ملتی که آزاد نیست.

این مرجع شیعه در ادامه مطلب یکی وی با اشاره به سخنان شهید حسین بن ابیطالب (علیه السلام) گفت: پیشوای سیدالشهدا علیه السلام می فرماید: «هر کس با نافرمانی خدا کاری را انجام دهد، آنچه را که امیدوار است از دست می دهد و هنگامی که به سرعت رسید، از دست می دهد. فرمود: «هر هدفی راهی دارد.» هر راهی انسان را به مقصد نمی رساند. برای رسیدن به هر هدفی به هیچ وجه نمی توانید کمک بگیرید. اگر راه راست باشد، هدف فضیلت و موفقیت است و اگر کج باشد جهنم است. اینطور نیست که انسان با استفاده از وسایل حرام به هدف درست برسد. هدف هرگز وسیله را توجیه نمی کند. هرکس بخواهد از راه حرام به جایی برسد زودتر از دیگران سقوط می کند. حرام نمی تواند وسیله ای برای موفقیت باشد. “هدف هرگز وسیله را توجیه نمی کند.”

وی تاکید کرد: اگر بخواهیم اقتصاد مقاومتی از بانک های ربوی جاری شود نمی شود.اگر فردی بخواهد از کانال و مسیر بانک های ربوی برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی وام ربوی بگیرد، اینطور نیست. ممکن است. با استفاده از وسایل حرام نمی توان به هدف درست رسید. هر کس از روی نافرمانی خدا کاری انجام دهد، آنچه را که به آن امید دارد از دست می دهد و از آن چیزی که آمدن ما را تسریع کرده است بر حذر باشد.

بیشتر بخوانید:

۲۱۶۲۱۶

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *