ایسنا نوشت: با سر رسیدن زمستان، بارش برف در مناطق مختلف دنیا شروع شده است و اکثریت افراد هم زمستان را با پارو کردن برفها شروع کردهاند.
با پیشروی زمستان، تلاش های خسته کننده برف پارویی ادامه خواهد داشت. با این حال، کارشناسان توصیه می کنند که در فعالیت های شدید شرکت نکنید.
به گزارش ایسنا، بر اساس مطالعه ای که در سال 2010 منتشر شد، به طور متوسط 11500 نفر به دلیل تصادفات برف روبی بین سال های 1990 تا 2006 تحت درمان قرار گرفتند. همچنین 1647 مورد مرگ ناشی از بیماری قلبی در آن دوره بوده است.
به گفته بری فرانکلین، مدیر توانبخشی قلبی در رویال اوک، میشیگان، افراد بالای 45 سال و کسانی که به بیماری قلبی یا مشکوک به بیماری قلبی مبتلا هستند، احتمالاً باید از برفکشها دست بکشند.
فرانکلین پس از شناسایی دو فرد 60 ساله که در دهه 1970 و 1990 در حین پارو کردن برف جان خود را از دست دادند، مطالعات زیادی در مورد تصادفات کفش برفی انجام داد.
فرانکلین هشدار می دهد که پارو کردن برف «عامل خطر تمام و کمال» برای ایست قلبی و حتی مرگ است.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، بیماری قلبی علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است و هر 33 ثانیه یک نفر بر اثر بیماری های قلبی عروقی جان خود را از دست می دهد.
بر اساس اظهارات فرانکلین، اگر فردی در گذشته دچار حمله قلبی شده باشد یا تحت عمل جراحی یا آنژیوپلاستی قرار گرفته باشد، آن فرد مبتلا به بیماری قلبی در نظر گرفته می شود.
افرادی که ظاهر نامناسب و چاق دارند یا دارای اضافه وزن هستند، دیابتی ها، افراد با سابقه کلسترول بالا یا فشار خون بالا احتمالاً به بیماری قلبی مشکوک هستند.
فرانکلین می گوید: افرادی که معمولاً کم تحرک هستند و در تمام طول سال هیچ کاری انجام نمی دهند و ناگهان تصمیم می گیرند در هنگام بارش برف سنگین برف را پارو کنند و جاده را پاکسازی کنند، کسانی هستند که دچار مشکل می شوند.
به گفته فرانکلین، پارو کردن برف شامل فعالیت ایزومتریک یا ایستا است. یعنی وقتی فردی خم می شود و سعی می کند بار سنگینی از برف را بلند کند، با افزایش شدید ضربان قلب و فشار خون مواجه می شود.
علاوه بر این، فردی که در حین پارو کردن برف فشار وارد میکند، احتمالاً هنگام بلند کردن بار سنگین برف نفس خود را حبس میکند و باعث میشود ضربان قلب و فشار خون او حتی بیشتر افزایش یابد.
یکی دیگر از عوامل خطر، تنفس هوای سرد است که رگ های خونی را منقبض می کند و فشار خون را افزایش می دهد.
این عوامل در کنار هم، پارو کردن برف را برای افرادی که بیماری قلبی دارند یا مشکوک به آن هستند، خطرناک می کند.
نکات ایمنی هنگام پارو کردن برف
بنابراین، افرادی که مبتلا به این بیماری هستند یا در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، بهتر است فردی برای پارو کردن برفها استخدام کنند. اگر یک فرد مسن یا فردی با عوامل خطر در برف پارو می کند، بهتر است نکات ایمنی را رعایت کنید.
یکی از اقدامات احتیاطی این است که بهتر است برف را به جای پارو کردن، فشار دهید یا جارو کنید.
هنگام پارو کردن برف، دهان و بینی خود را بپوشانید و چند لایه لباس بپوشید. کلاه، دستکش و کاپشن از تاثیر سرما بر بدن می کاهد.
به جای اینکه همه برف ها را یکجا پارو کنید، این کار را چند بار با فاصله 10 تا 15 دقیقه انجام دهید. همچنین مراقب بادهای سرد باشید زیرا باد سرد باعث انقباض بیشتر رگ های خونی می شود.
سعی کنید بدن خود را در تمام طول سال فعال نگه دارید. فرانکلین پیشنهاد می کند که عدم تحرک یک عامل خطر بزرگ است و اگر مجبورید خودتان برف را پارو کنید، فعالیت بدنی در تمام طول سال می تواند خطر آسیب را کاهش دهد.
در عین حال، استفاده از دستگاه های اتوماتیک به جای استفاده از پاروها معمولی یا بیل، راه خوبی برای کاهش خطر است.