بر اساس شواهد موجود، پنج انقراض بزرگ در این سیاره رخ داده است که هر کدام منجر به انقراض حداقل سه چهارم موجودات زنده شده است. اما اکنون با توجه به این سطح از جنگل زدایی انسان و تخریب زیستگاه های طبیعی و ادعای تغییرات اقلیمی، این موضوع وجود دارد. ششمین انقراض دسته جمعی اتفاق می افتد؟
به گزارش گجت نیوز، برخی از محققان پاسخ این سوال را مثبت می دانند. با این حال، برخی دیگر معتقدند که ششمین انقراض دسته جمعی هنوز آغاز نشده است. رابرت کائوآی، مدرس دانشگاه هاوایی، می گوید: ما نمی توانیم از انقراض دسته جمعی صحبت کنیم مگر اینکه 75 درصد از گونه ها ناپدید شده باشند.
تحقیقاتی که او در سال 2022 انجام داد نشان می دهد که حدود 13 درصد از گونه ها از سال 1500 پس از میلاد منقرض شده اند. این بسیار کمتر از حد 75 درصد انقراض دسته جمعی است و به همین دلیل کاوی در حال حاضر معتقد است که پاسخ به این سوال منفی است.
برخی از محققان تخمین می زنند که ما در 10000 سال به 75 درصد خواهیم رسید. در حالی که برخی مطالعات دیگر تخمین می زنند که فاصله ما تا این فاجعه تنها چند قرن است. به شرطی که اوضاع بدتر نشود.
انقراض دسته جمعی در دوره های زمانی کوتاه (از نظر زمین شناسی) معمولاً کمتر از 2.8 میلیون سال رخ می دهد. اما شاید چند قرن یا چند هزار سال برای رسیدن به مرز انقراض کافی باشد. بنابراین، اگر تخمین های خوش بینانه تر را کنار بگذاریم، نظر آن دسته از محققانی که احتمال وقوع این رویداد را دارند، نادرست است.
یکی یکی از این افراد، آنتونی بارنوسکی، مدرس دانشگاه کالیفرنیا، برکلی است که می گوید: “ما در حال حاضر ششمین رویداد بزرگ انقراض روی زمین را تجربه می کنیم، از زمان تولد من، 70 درصد از حیات وحش را کشته ایم.” بدون ششمین انقراض دسته جمعی، این روند نمی تواند برای مدت طولانی ادامه یابد.
مطالعات دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد نرخ انقراض گونه ها در حال حاضر 100 تا 1000 برابر بیشتر از نرخ طبیعی انقراض است. این نتیجه گیری از تعیین منشاء و تاریخچه انقراض گونه ها بر اساس مطالعات نمونه های فسیلی حاصل می شود.
بارنوسکی همچنین اشاره می کند که نرخ انقراض ممکن است نشانگر دقیقی از سرعت کاهش جمعیت حیات وحش نباشد. زیرا ما فقط زمانی یک گونه را منقرض شده در نظر می گیریم که آخرین سر یا یقه آن گونه مرده باشد. از سوی دیگر، انقراض یک گونه معمولاً تنها چند دهه پس از آخرین مشاهده اعلام می شود. به این دلایل، برخی معتقدند که این کلمه زمانی باید به کار رود که اکثریت مطلق جمعیت یک گونه از بین رفته باشد. نه همه آنها!
بر اساس گزارش صندوق جهانی حیات وحش (WWF) در سال 2022 که بر زندگی مهره داران در جهان تمرکز دارد. جمعیت پستانداران، پرندگان، دوزیستان، خزندگان و ماهی ها از سال 1970 تا 2018 به طور متوسط 69 درصد کاهش یافته است. در برخی از مناطق، مانند آمریکای لاتین، این نرخ بالاتر و 94٪ است.
به نظر می رسد وضعیت برای بی مهرگان حتی بدتر است. به عنوان مثال، در سال 2015، Kauai مقاله ای در مورد کاهش شدید جمعیت حلزون Amastridae هاوایی به دلیل از بین رفتن زیستگاه و گونه های مهاجم منتشر کرد. به طور عجیبی، از 282 گونه ای که زمانی در هاوایی زندگی می کردند، امروزه محققان تنها می توانند وجود 15 گونه را تایید کنند. کاوی این را هشداری درباره ششمین انقراض دسته جمعی می داند.
با وجود همه این ها، بارنوسکی معتقد است هنوز برای نجات گونه های در خطر انقراض دیر نیست. او با تمسخر می گوید: «اگرچه ما در حال انقراض گونه ها با سرعت شگفت انگیزی هستیم. ما تاکنون در این زمینه موفق نبوده ایم. بنابراین اکنون زمان داریم تا وضعیت را تغییر دهیم. اما زمان به سرعت می گذرد.»