غزل زیاری: با انتشار مقاله جدیدی در مورد بزرگترین قمر سیاره زحل، اکنون امیدها برای کشف حیات فرازمینی در منظومه شمسی تا حدودی کمرنگ شده است.
کاترین نیش، اخترزیست شناس در دانشگاه وسترن انتاریو، می گوید: متأسفانه، اکنون و در جستجوی حیات فرازمینی در منظومه شمسی، باید کمی خوش بینی را کنار بگذاریم. جامعه علمی برای یافتن حیات در دنیای یخی در قسمت بیرونی منظومه شمسی بسیار هیجان زده بود. با این حال، شواهد اخیر نشان می دهد که احتمال زندگی ممکن است کمتر از آن چیزی باشد که قبلاً فکر می کردیم.
ماه تیتان یکی یکی از قمرهای سیاره زحل است. یکی این یکی از معدود اجرام آسمانی در منظومه شمسی است که دارای آب مایع (قفل شده در زیر یک لایه یخ ضخیم 170 کیلومتری) است که به نظر می رسد قادر به تولید نوعی بیوشیمی باشد.
اگر آب کافی نباشد
البته وجود حیات به عواملی بیش از آب نیاز دارد و تا به امروز ثابت شده است که تنها سیاره ای است که همه این عوامل را به مقدار کافی دارد. ولی جو غنی از متان تیتان نیز غنی از مولکول های آلی است، به این معنی که تیتان بسیاری از آن جامدات ریز مبتنی بر کربن را تولید می کند که رسوبات دشت ها و تپه های شنی زیر جو ابری اسرارآمیز خود را تشکیل می دهند.
با این حال، برای اینکه شیمی زنده در اقیانوس‌های زیر سطحی اتفاق بیفتد، این مولکول‌ها باید از طریق یخ به لایه زیرسطحی مایع نفوذ کنند. در نتیجه، نیش و اعضای تیمش با استفاده از دهانه های برخوردی به عنوان نیروی محرکه بالقوه، جریان این مولکول ها را در اطراف قمر تیتان تخمین زدند. در فرورفتگی‌های سطح تیتان، مولکول‌های مبتنی بر کربن با آب مایع مخلوط می‌شوند و سپس از طریق پوسته یخی ضخیم به اقیانوس وسیع زیر نفوذ می‌کنند.
آنها دریافتند که حداکثر سرعت برخوردهای دنباله دار می تواند توده مولکول های آلی یک فیل (حدود 7500 کیلوگرم گلیسین) را در سال به حفاظت دریایی بالقوه ماه منتقل کند.
نیش گفت: “یک فیل در سال گلیسین در اقیانوسی دوازده برابر اقیانوس های زمین برای حمایت از زندگی کافی نخواهد بود.” “پیش از این، بیشتر مردم فکر می کردند که وجود آب نشانه این است که “حیات وجود دارد، اما آنها از این واقعیت غافل بودند که وجود حیات مستلزم عناصر دیگری به ویژه کربن است.
امیدهایی که ناامید شدند
متأسفانه، محاسبات نشان می دهد که تیتان به دلیل عدم وجود چرخه کربن با جریان آزاد قابل سکونت نیست. نیش توضیح داد: «این تحقیق نشان می‌دهد که انتقال کربن از سطح تیتان به اقیانوس‌های زیرسطحی بسیار دشوار و بعید است، بنابراین وجود آب و کربن مورد نیاز برای حیات در یک مکان دشوار است.»
از آنجایی که نمی دانیم چه مقدار کربن می تواند از منابع داخلی ماه استخراج شود، حضور تیتان در جو عنصر حیاتی آن را نسبت به همسایگان یخی اش اروپا و گانیمد، قمرهای مشتری، نامزد بهتری برای کشف می کند.
با توجه به اظهارات محققان: “مگر اینکه ترکیبات بیولوژیکی موجود را بتوان از داخل سطح تیتان تولید کرد یا با مکانیسم های دیگر به سطح آورد… اما محاسبات ما نشان می دهد که حتی غنی ترین جهان اقیانوسی در منظومه شمسی نیز می تواند قادر باشد.” حمایت کند. این نباید یک بیوسفر بزرگ باشد.
هر چقدر هم که ناامید کننده باشد، از ارزش مطالعه این ماه یخی نمی کاهد. ترکیب سطح تیتان آزمایشگاهی جذاب برای انواع شیمی آلی است که می تواند اطلاعات زیادی در مورد جهان و حتی خودمان در اختیار دانشمندان بگذارد.
سفر به تایتان
نیش ادامه داد: تعیین ترکیب سطح غنی از آلی تیتان با رصد آن با تلسکوپ از طریق جوی غنی از آلی تقریبا غیرممکن است. محیط زیست.”
گاز گرفتن یکی از اعضای پروژه اژدها مگس ناسا قصد دارد در سال 2028 یک پهپاد را روی سطح تیتان فرود بیاورد. او گفت: “اگر تمام مواد مذاب تولید شده در اثر برخورد در پوسته یخ فرو برود، نمونه‌هایی در نزدیکی سطحی که آب و مواد آلی با هم ترکیب شده‌اند نخواهیم داشت.” این واکنش‌ها به ما بینشی می‌دهد که زندگی در سیارات مختلف چگونه به نظر می‌رسد.»
منبع: علمی
۵۸۵۸