جوش شیرین (بی کربنات سدیم) یک ماده طبیعی با کاربردهای گوناگون است. این ترکیب دارای اثر قلیایی است، به این معنی که می تواند اسیدیته را کاهش دهد. شاید در اینترنت خوانده باشید که جوش شیرین و سایر غذاهای قلیایی می توانند به پیشگیری و حتی درمان سرطان کمک کنند. پس آیا این حقیقت دارد؟

به گزارش عصر ایران، به نقل از پی ام آپ، سلول های سرطانی به طور طبیعی در محیط های اسیدی رشد و نمو می کنند. به همین دلیل است که طرفداران تئوری جوش شیرین معتقدند که کاهش اسیدیته بدن (قلیایی تر کردن آن) از رشد و گسترش تومورها جلوگیری می کند. آنها همچنین ادعا می کنند که مصرف غذاهای قلیایی مانند جوش شیرین باعث کاهش اسیدیته بدن می شود. متأسفانه بدن به این شکل کار نخواهد کرد. سیستم بدن ما بدون توجه به آنچه می خوریم، سطح pH نسبتاً ثابتی را حفظ می کند.

به طور کلی جوش شیرین نمی تواند از سرطان جلوگیری کند. اما تحقیقاتی وجود دارد که نشان می دهد می تواند یک درمان کمکی موثر برای بیماران سرطانی باشد. این بدان معناست که بیماران می توانند علاوه بر درمان فعلی خود از جوش شیرین استفاده کنند، اما نه به جای آن. لازم به ذکر است تمامی نکات بررسی شده در این زمینه با استناد به مقالات معتبر مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی آمریکا گردآوری شده است.

سطوح PH چیست؟

به یاد دارید زمانی که از کاغذ تورنسل برای بررسی اسیدیته یک ماده در کلاس شیمی استفاده می کردیم؟ با انجام این کار ما در واقع سطح pH را کنترل می کردیم. مقیاس pH روشی برای اندازه گیری اسیدیته است. این مقیاس از 0 تا 14 متغیر است. 0 اسیدی ترین و 14 قلیایی ترین است. سطح pH 7 نیز خنثی است. نه اسیدی است و نه قلیایی.

بدن انسان سطح pH بسیار کنترل شده ای در حدود 7.4 دارد. این بدان معنی است که خون کمی قلیایی است. در حالی که سطح pH کلی بدن ثابت می ماند، سطوح در مناطق خاصی از بدن متفاوت است. مثلا PH معده عددی بین 1.35 تا 3.5 است. این عضو نسبت به بقیه بدن اسیدی تر است زیرا از اسیدها برای تجزیه غذا استفاده می کند.

ادرار نیز به طور طبیعی اسیدی است. بنابراین، آزمایش سطح pH ادرار، خواندن دقیق سطح pH واقعی بدن را به ما نمی دهد. با این حال، یک رابطه ثابت بین سطح pH و سرطان وجود دارد.

سلول های سرطانی اغلب محیط خود را تغییر می دهند. آنها ترجیح می دهند در محیط های اسیدی تر زندگی کنند، بنابراین گلوکز یا قند را به اسید لاکتیک تبدیل می کنند. در نتیجه، سطح pH ناحیه اطراف سلول های سرطانی ممکن است در محدوده اسیدی قرار گیرد. این فرآیند باعث رشد تومورها و متاستاز به سایر قسمت های بدن می شود.

پژوهش چه می گوید؟

اسیدوز که به معنی اسیدی شدن است، اکنون به عنوان یکی از نشانگرهای سرطان پذیرفته شده است. در این میان، مطالعات زیادی برای بررسی رابطه بین سطح pH و رشد سلول های سرطانی انجام شده است که می توان گفت این یافته ها کاملاً پیچیده است.

تا به امروز، هیچ مدرک علمی معتبری به دست نیامده است که نشان دهد جوش شیرین می تواند از سرطان جلوگیری کند. علاوه بر این، مهم است که به یاد داشته باشید که سرطان در بافت های سالم با سطح pH طبیعی ایجاد می شود. محیط های اسیدی طبیعی، مانند معده، رشد خود به خودی سلول های سرطانی را افزایش نمی دهند.

از سوی دیگر، زمانی که سلول های سرطانی شروع به رشد می کنند، یک محیط اسیدی ایجاد می کند که منجر به رشد بدخیم سلول ها می شود. هدف بسیاری از محققان کاهش اسیدیته این محیط است تا سلول های سرطانی نتوانند به رشد خود ادامه دهند.

در یک مطالعه در سال 2009 که توسط مجله تحقیقات سرطان منتشر شد، تزریق بی کربنات در موش باعث کاهش سطح pH تومور و پیشرفت سرطان سینه متاستاتیک شد. بنابراین، ریزمحیط اسیدی تومورها ممکن است با شکست شیمی درمانی در درمان سرطان مرتبط باشد. هدف قرار دادن سلول های سرطانی دشوار است زیرا محیط اطراف آنها اسیدی است، حتی اگر خود قلیایی باشند. بسیاری از داروهای سرطان در عبور از این لایه ها مشکل دارند.

در این زمینه، چندین مطالعه استفاده از آنتی اسیدها را در ترکیب با گزینه های شیمی درمانی ارزیابی کرده اند. مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) دسته ای از داروهایی هستند که معمولاً برای درمان رفلاکس معده تجویز می شوند. میلیون ها نفر در سراسر جهان از این ترکیبات استفاده می کنند.

مطالعه ای که در سال 2015 در مجله تحقیقات سرطان بالینی و تجربی منتشر شد، نشان داد که دوزهای بالای امپرازول به عنوان یک PPI به طور قابل توجهی اثر ضد توموری داروهای شیمی درمانی را در زنان مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک افزایش می دهد.

چگونه از جوش شیرین استفاده کنیم؟

اگر می خواهید اسیدیته تومور را کاهش دهید، حتما با پزشک خود در مورد استفاده از روش PPI یا DIY، یعنی جوش شیرین، صحبت کنید.

در مطالعه‌ای که در آن موش‌ها با جوش شیرین درمان شدند، روزانه 12.5 گرم از این ترکیب استفاده شد. یعنی حدود 1 قاشق غذاخوری در روز.

برای بهره مندی از فواید بالقوه این ماده، یک قاشق غذاخوری جوش شیرین را با یک لیوان بزرگ آب مخلوط کنید. اگر طعم غیر قابل تحمل است، از نصف قاشق غذاخوری دو بار در روز استفاده کنید. برای بهبود طعم می توانید مقداری لیمو یا عسل اضافه کنید.

به خاطر داشته باشید که وجود سدیم در فرمول جوش شیرین می تواند آسیب های جدی به بدن به خصوص قلب وارد کند.

همیشه قبل از هر گونه درمان خانگی یا خود درمانی با پزشک متخصص مشورت کنید.

گزینه های غذایی دیگر

جوش شیرین تنها انتخاب پیش روی ما نیست. غذاهای زیادی وجود دارند که به طور طبیعی pH قلیایی تولید می کنند. امروزی در نقاط مختلف دنیا بسیاری از مردم هم رژیم هایی را دنبال می کنند که بیشتر بر غذاهای قلیایی تمرکز دارند و از غذاهای اسیدی اجتناب می کنند.

برخی از غذاهای قلیایی رایج شامل موارد زیر هستند:

– سبزیجات

– میوه

– آب میوه یا سبزیجات تازه

– توفو

– آجیل و دانه ها

– عدس

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *